Α' ΠΡΟΣΩΠΟ Μπρόντσκι: Περί τυραννίας

Α' ΠΡΟΣΩΠΟ Η αρρώστια και ο θάνατος, να ποια είναι, αν θέλετε, τα μόνο κοινά που έχει ο τύραννος με τους υπηκόους του. Υπ’ αυτή την έννοια τον λαό τον συμφέρει να τον διοικεί ένας γέρος. Κι αυτό γιατί η σκέψη για το αναπόφευκτο του θανάτου υποχρεωτικά θα φώτιζε και θα χαλάρωνε τα ήθη, αλλά γιατί ο χρόνος που δαπάνησε ο τύραννος για την προσωπική, θα λέγαμε, ανταλλαγή ουσιών, είναι χρόνος τον απέσπασε από τις κρατικές υποθέσεις. Και οι εσωτερικοί, και οι διεθνείς περίοδοι γαλήνης είναι ευθέως ανάλογοι του αριθμού των ασθενειών που κατατρώγουν τον Γενικό σας Γραμματέα ή τον Ισόβιο Πρόεδρό σας.

Ακόμη κι αν αυτός διαθέτει δεκτικότητα ώστε να μάθει τη τέχνη της συμπληρωματικής αναισθησίας, την οποία διδάσκουν όλες οι αρρώστιες, δεν βιάζεται να αξιοποιήσει την ευγενική αυτή τέχνη στις ίντριγκες της αυλής ή την εξωτερική πολιτική, ακόμη κι αν ενστικτωδώς επιδιώκει να επιστρέψει η υγεία του στην προτεραία κατάσταση, ή να πιστεύει ότι θα αποθεραπευτεί πλήρως.

Για τον τύραννο ο χρόνος που αφιερώνεται για τον στοχασμό περί ψυχής, αξιοποιείται για υπολογισμούς σχετικά με το πώς θα διατηρηθεί το status quo. Αυτό συμβαίνει γιατί ο άνθρωπος στη θέση του δεν διακρίνει τη διαφορά ανάμεσα στο παρόν, την ιστορία και την αιωνιότητα – η κρατική προπαγάνδα τα έχει ενώσει σε ένα, γιατί έτσι είναι πιο βολικό και για τον τύραννο τον ίδιο αλλά και για τον πληθυσμό. Κρατιέται από την εξουσία, όπως οι άλλοι άνθρωποι μεγάλη ηλικίας κρατιούνται από τις συντάξεις και τις αποταμιεύσεις τους.

Εκείνο που κατά καιρούς εμφανίζεται ως εκκαθάριση στην ελίτ, γίνεται αντιληπτό από το λαό ως απόπειρα υποστήριξης της σταθερότητας, στην οποία υπολόγιζε ο λαός αρχικά, όταν επέτρεπε στην τυραννία να ενισχύσει τη θέση της.

 
Από το δοκίμιο του Γιόζεφ Μπρόντσκι, Περί Τυρρανίας, Μετάφραση : Δημήτρης Β. Τριανταφυλλίδης. Ο Γιόζεφ Μπρόντσκι (24 Μαίου 1940 – 28 Ιανουαρίου 1996) ήταν Ρώσος και πολιτογραφημένος, αργότερα, Αμερικανός ποιητής. Εργάστηκε ως κριτικός και ως μεταφραστής. Γεννήθηκε στο Λένινγκραντ (σημερινή Αγία Πετρούπολη) το 1940 και πέθανε το 1996. Τιμήθηκε με το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1987.

 
Διαβάστε επίσης:
Μη δίνετε σημασία
«Αν υπάρχει κάποια ουσία στη αγάπη, είναι η μνήμη»

 

εμφάνιση σχολίων