Μίλερ: Τα αληθινά Α' ΠΡΟΣΩΠΟ συναισθήματα δεν αποβάλλονται δια της βίας

Α' ΠΡΟΣΩΠΟ «Η εμπειρία με έχει διδάξει ότι το σώμα μου είναι η πηγή όλων των ζωτικών πληροφοριών που μου ανοίγουν τον δρόμο για περισσότερη αυτονομία και αυτοπεποίθηση. Από τότε που επέτρεψα στα αισθήματά μου, τα οποία επί μακρόν ήταν εγκλωβισμένα μέσα μου, να εκφραστούν και κατάφερα να τα νιώσω, απελευθερωνόμουν ολοένα και περισσότερο από το παρελθόν μου.

Τα αληθινά συναισθήματα δεν αποβάλλονται δια της βίας. Είναι διαρκώς παρόντα και έχουν λόγο ύπαρξης, παρότι συχνά ο λόγος αυτός παραμένει κρυφός. Δεν μπορώ να αναγκάσω τον εαυτό μου να αγαπάει ή έστω να τιμάει τους γονείς μου, όταν το σώμα μου, για λόγους που πού καλά γνωρίζει, αρνείται κάτι τέτοιο».

«Βέβαια δεν σημαίνει ότι πρέπει να πάρουμε εκδίκηση από τους γονείς μας για τη σκληρότητά τους, αλλά ότι οφείλουμε να τους δούμε όπως πραγματικά ήταν, να εξετάσουμε πώς μας ανέθρεψαν όταν ήμασταν παιδιά, ώστε να απαλλάξουμε τα δικά μας παιδιά και τον ίδιο μας τον εαυτό από αυτό το πρότυπο».

«Χρειαζόμαστε την εμπειρία της αγάπης για το παιδί που κάποτε ήμασταν, διαφορετικά δεν μπορούμε να γνωρίζουμε σε τι συνίσταται τούτη η αγάπη. Χρειαζόμαστε ένα σύντροφο, ένα «πρόσωπο αρωγό», όπως τον ονομάζω, ώστε να συμπαρασταθούμε εμείς οι ίδιοι στο παιδί που κρύβουμε μέσα μας, να κατανοήσουμε τη γλώσσα του σώματός του και να ανταποκριθούμε στις ανάγκες του, αντί να τις αγνοήσουμε, όπως ακριβώς έκαναν κάποτε οι γονείς μας.

Δεν χρειαζόμαστε ένα ουδέτερο σύντροφο, αλλά το αντίθετο: ένα μεροληπτικό, που να μπορεί να μοιραστεί μαζί μας τον τρόμο και την αγανάκτηση που σταδιακά αποκαλύπτονται τόσο σε εκείνον όσο και σε μας τους ίδιους, τον τρόμο και την αγανάκτηση για το πόσο υπέφερε το μικρό παιδί, για όλα αυτά που πέρασε, ολομόναχο, όταν η ψυχή και το σώμα του μάχονταν να διατηρηθούν στη ζωή, μια ζωή που επί χρόνια βρισκόταν σε διαρκή κίνδυνο».

 Αποσπάσματα από το βιβλίο της Άλις Μίλερ, Το σώμα δεν ψεύδεται ποτέ, εκδ. Ροές. Η Άλις Μίλερ (1923-2010) σπούδασε στη Βασιλεία (Ελβετία) φιλοσοφία, ψυχολογία και κοινωνιολογία. Μετά τη διδακτορική διατριβή της, εκπαιδεύτηκε στη Ζυρίχη ως ψυχαναλύτρια και, για 20 χρόνια, άσκησε αυτό το επάγγελμα ενώ παράλληλα δίδασκε. Το 1980 αποφάσισε να σταματήσει την ψυχαναλυτική και διδακτική πρακτική και να ασχοληθεί με τη συγγραφή βιβλίων. Δημοσίευσε συνολικά 13 βιβλία (μεταφρασμένα μέχρι σήμερα σε 30 γλώσσες), με τα οποία γνωστοποίησε στο ευρύ κοινό τα αποτελέσματα των ερευνών της όσον αφορά τις αιτίες και τις συνέπειες των τραυμάτων της παιδικής ηλικίας. Όπως έχει πει η ίδια, «Το κύριο θέμα όλων των βιβλίων μου είναι η άρνηση των δεινών που έχουμε υποστεί στην παιδική μας ηλικία. Καθένα από τα βιβλία πραγματεύεται κάποια πτυχή αυτού του φαινομένου και επικεντρώνεται σε ένα συγκεκριμένο ζήτημα». Η Άλις Μίλερ ασχολήθηκε συστηματικά με τους κρυφούς χειρισμούς των γονέων κατά τη διάρκεια της ανατροφής των παιδιών τους, με τις διάφορες στρατηγικές προφύλαξης ενάντια στα τραύματα της παιδικής ηλικίας, με τις συνέπειες της απώθησης αυτών των τραυμάτων σε προσωπικό και κοινωνικό επίπεδο και, τέλος, με τις σύγχρονες δυνατότητες ανάλυσης των συνεπειών των παιδικών τραυμάτων. Γι' αυτές τις έρευνές της η συγγραφέας κέρδισε τη διεθνή αναγνώριση.

 
Διαβάστε επίσης:
Βαν Ντέρζεν: Η ευτυχία μέσα μας
Πόση μοναξιά αντέχεις;
«Δεν μένεις εκεί όπου δεν σε θέλουν»

εμφάνιση σχολίων