Α' ΠΡΟΣΩΠΟ ΦΛΟΥΟΞΕΤΙΝΗ: Κλέφτες

Α' ΠΡΟΣΩΠΟ ΘΑ ΞΕΚΛΕΨΩ ΛΙΓΟ ΧΡΟΝΟ ΝΑ ΣΟΥ ΤΟΝ ΑΦΙΕΡΩΣΩ. Και θα κλέψω ένα μανταρίνι από το περιβόλι για να γεμίσω άρωμα και χρώμα μανταρινί. Δεν έκλεψα. Έγερνε το κλαδί στην πλευρά του δρόμου.

ΘΑ ΣΟΥ ΡΙΧΝΩ ΚΛΕΦΤΕΣ ΜΑΤΙΕΣ ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΚΟΙΤΑΖΕΙΣ. Και θα κλέψω ένα βλέμμα σου λίγο πριν χαθώ στη στροφή του δρόμου.

ΘΑ ΚΛΕΨΩ ΤΗ ΜΑΝΑ ΟΤΑΝ ΘΑ ΠΑΙΖΟΥΜΕ ΕΙΚΟΣΙΜΙΑ και θα επιστρέψω τα φασόλια-μάρκες γελώντας. Θα κλέψω λίγο ήλιο μεσημεριανό να τον κρατήσω τα βράδια που κρυώνω και τη χθεσινή βροχούλα για τις μέρες της αναβροχιάς.

ΕΝΑ ΣΦΗΝΟΠΟΤΗΡΟ, ΕΝΑ ΧΡΩΜΑΤΙΣΤΟ ΚΟΥΤΑΛΑΚΙ, ένα σαπουνάκι από κάποιο ξενοδοχείο, καραμέλες από γυάλινα βάζα για επισκέπτες σε αίθουσες αναμονής. Έναν αναπτήρα ή ένα βιβλίο που το ξέχασε κάποιος φεύγοντας και δεν τα αναζήτησε ποτέ.

ΚΛΕΒΩ ΕΙΚΟΝΕΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΕΣ, ασπρόμαυρες και έγχρωμες και τις αποθηκεύω στο βραχύ σκληρό μου. Μυρωδιές από αρώματα, σκουπίδια και κατσαρόλες που μαγειρεύουν. Κλέβω λόγια σκόρπια των διπλανών, κραυγές θυμωμένες, αναστεναγμούς που τους κλέβει ο άνεμος, οι τοίχοι μεσολαβούν και φτάνουν σε μένα αποσπασματικά και αλλοιωμένα. Κλέβω μουσικές από ανοιχτά παράθυρα. Κλέβω ιδέες και φιλοσοφίες και στάσεις ζωής αναθεωρώντας διαρκώς για να τα ξανακλέψω την επόμενη στιγμή. Κλέβω τεχνικές επιβίωσης και τερτίπια ξένα για να τα επιστρέψω πάλι πίσω στη θέση τους. Κλέβω από μένα για μένα και στο ταμείο μου είμαι μείον. Κλέβω από μένα για σένα και μεγαλώνω τον τζίρο μου. Λάφυρα, κλοπιμαία αθώα. Μια αλεπού -κλεφτοκοτού άγαρμπη και φοβισμένη, ανεπίδεκτη μαθήσεως.

ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΣΟΥ ΚΛΕΒΟΥΝ ΤΟΝ ΑΕΡΑ ΠΟΥ ΑΝΑΠΝΕΕΙΣ και όσο κι αν ανασαίνεις βαθιά, τα πνευμόνια δε γεμίζουν. Κλέβουν τον ύπνο σου με χίλιες έγνοιες φορτωμένο, υπολογισμούς, δανεικά και αγύριστα. Κλέβουν ενέργεια, ζωντάνια και χαρά από τη μέρα σου. Κλέβουν χαμόγελα. Κλέβουν όνειρα. Κλέβουν το χώρο και το χρόνο σου. Κλέβουν τα ψιλά και τα χοντρά σου. Κλέβουν τη νιότη σου, τη αθωότητα σου. Κλέβουν την αξιοπρέπεια σου. Κλέβουν από σένα, απ΄ όσους ξέρεις, αγαπάς, δε ξέρεις και δε θα γνωρίσεις ποτέ. Κλέβουν, κλέβανε και θα κλέβουν τα ίδια από όλους και αυτό γιγαντώνει την αδικία και πονάει και ματώνει γιατί πάντα υπάρχει κάποιος πιο αδικημένος και πιο αδύναμος από σένα.

ΚΑΝΩ ΠΩΣ ΔΕ ΞΕΡΩ ΑΛΛΑ ΞΕΡΩ. Θα κλέψω ένα αγριολούλουδο από τον αγρό και θα το αφήσω στο μαξιλάρι σου. Και θα σε αφήσω να μου κλέψεις την καρδιά μου, το χάδι μου και την αγαπημένη μου χουχουλιάρικη ζακέτα. Κλεφτά φιλιά, ελπίδες και όσα όνειρα απέμειναν δε κλέβονται. Και όσο κι αν κλέψεις από την αγάπη πάλι ολάκερη, ακέραια μένει.


Φλουοξετίνη: Εκλεκτικός ανταγωνιστής της επαναπρόσληψης σεροτονίνης ή SSRI. Ιδιαίτερα αποτελεσματικό στη θεραπεία της κατάθλιψης.

εμφάνιση σχολίων