Για τους φιλελεύθερους η ελευθερία του ατόμου περιορίζεται από την ελευθερία των άλλων, ενώ για τους αναρχικούς ενισχύεται από αυτήν -Αμεντέο Μπέρτολο
Στο ερώτημα εάν είναι δυνατό ο αναρχισμός να πάει πέρα από τη δημοκρατία θα απαντούσα ότι μπορεί, τόσο ποιοτικά όσο και ποσοτικά. Σε μια αναλογία μ' αυτό που έγραψα κάποτε για την ελευθερία, η αναρχική αντίληψη της ελευθερίας είναι και "μεγαλύτερη" και "διαφορετική" από τη φιλελεύθερη αντίληψη. Με απλούστερους όρους, αυτή η "διαφορά" έγκειται στο γεγονός ότι για τους φιλελεύθερους η ελευθερία του ατόμου περιορίζεται από την ελευθερία των άλλων, ενώ για τους αναρχικούς ενισχύεται από αυτήν.DOCTV.GR | UNSPLASH
12 Ιουλίου 2022
Έτσι, η πολιτική ιδέα των αναρχικών είναι, και πρέπει κατ' ανάγκη να είναι, μεγαλύτερη δημοκρατία, πέρα και πάνω από οτιδήποτε άλλο, εάν είναι να μην παραμείνει σ' αυτήν την πλευρά της διαχωριστικής γραμμής. Αυτό είναι στην πραγματικότητα ό,τι υποστηρίζουν οι αναρχικοί: ότι η πολιτική τους αντίληψη είναι ταυτόχρονα ευρύτερη και διαφορετική
Πέρα από τη δημοκρατία: Αναρχία από τον Amedeo Bertolo των Εκδόσεων Ευτοπία. Ο Αμεντέο Μπέρτολο (Μιλάνο 1941-2016) όχι μόνο ήταν από τους ιδρυτές των εκδόσεων Eleuthera το 1986, αλλά υπήρξε η καρδιά και μυαλό τους για όλα τα επόμενα χρόνια, συμμετέχοντας με την υπομονή του κατασκευαστή μωσαϊκών (που υπήρξε άλλωστε το επάγγελμα του πατέρα του) στο πολιτισμικό σχέδιο που εμπνέεται από τον συνεχή πειραματισμό και το διανοητικό πάθος. Καθηγητής αγροτικής οικονομίας στο πανεπιστήμιο του Μιλάνου, ο Μπέρτολο δεν υπήρξε μόνο άνθρωπος της σκέψης αλλά και της δράσης, ξεκινώντας την αγωνιστική του ενασχόληση με την πρώτη μεταπολεμική πολιτική απαγωγή προκειμένου να σωθεί η ζωή ενός ισπανού αναρχικού καταδικασμένου σε θάνατο από το φρανκικό καθεστώς. Από εκεί ξεκίνησε η αδιάκοπη δραστηριότητά του, που τον βρήκε πρωταγωνιστή σε μια κρίσιμη περίοδο η οποία σημαδεύτηκε από τη σφαγή στην πλατεία Φοντάνα και τη δολοφονία του ιταλού αναρχικού Τζουζέπε Πινέλι. Πέρα από τη συμβολή του στη δημιουργία του περίφημου πλέον Α σε κύκλο, τα χρόνια που ακολούθησαν μέχρι και τον θάνατό του, είχε μια έντονη πολιτική και εκδοτική δραστηριότητα, όντας συνεργάτης πολλών ελευθεριακών περιοδικών, καταλήγοντας με ένα πειρατικό πλοίο στο ουτοπικό νησί των εκδόσεων Eleuthera. Η παρούσα συλλογή κειμένων του είναι ένας ελάχιστος φόρος τιμής σε έναν σημαντικό άνθρωπο του αναρχικού κινήματος διεθνώς αλλά και μια σοβαρή συνεισφορά στην ερμηνεία (αλλά και στην εναντίωση) της σημερινής τάξης πραγμάτων.
Διαβάστε επίσης:
Ραφαηλίδης: Περί αναρχίας
«Είσαι αναρχικός-ή;»
εμφάνιση σχολίων