0
1
σχόλια
477
λέξεις
Α' ΠΡΟΣΩΠΟ
«Ο ερωτισμός δεν είναι πόθος απλώς και μόνο για ένα άλλο κορμί αλλά εξίσου πόθος και για διάκριση»
 
DOCTV.GR | PHOTO: PEXELS
6 Οκτωβρίου 2020
Πιστεύω πως ένας άντρας και μια γυναίκα αγαπιούνται περισσότερο όταν δε ζούνε μαζί κι όταν δε ζούνε μαζί κι όταν το μόνο που ξέρουν ο ένας για τον άλλο είναι πως υπάρχουν, κι είναι ευγνώμονες ο ένας απέναντι στον άλλο επειδή υπάρχουν κι επειδή το ξέρουν πως υπάρχουν. Κι αυτό και μόνο τους αρκεί για να ΄ναι ευτυχισμένοι.

Η ερωτική μαγεία εκφράζεται πιο πολύ με το ασυνήθιστο παρά με το συνηθισμένο, πιο πολύ με το εκρηκτικό παρά με το συγκρατημένο πιο πολύ με αυτό που είναι εκτός της πεπατημένης παρά με τη συμβατική ομορφιά.

Το παρελθόν του καθενός μας, ανάλογα με τον τρόπο που το παρουσιάζουμε, μπορεί κάλλιστα να αποτελέσει βιογραφία ενός λαοφιλούς πολιτικού ή ενός εγκληματία.

Στον έρωτα ακόμα και ο πιο φλογερός ιδεαλισμός δεν μπορεί να αναιρέσει τη φοβερή δύναμη που έχει η εξωτερική όψη του σώματος.

Έρχονται στιγμές στη ζωή που πρέπει να δώσει κανείς τη μάχη του οπισθοχωρώντας, που πρέπει να εγκαταλείψει τις ήσσονος σημασίας θέσεις για να περισώσει τις ζωτικής σημασίας. Και η πιο σημαντική μου φάνηκε πως ήταν ο έρωτάς μου.

Η φιλία δεν είναι λιγότερο εύθραυστη απ΄τον έρωτα, κι έτσι τίποτα δεν μπορεί να θεμελειωθεί πάνω σ΄αυτόν.

Διασχίζουμε το παρόν με τα μάτια δεμένα. Το πολύ πολύ να διαισθανθούμε και να μαντέψουμε αυτό που ζούμε τη συγκεκριμένη στιγμή. Αργότερα μόνο, όταν πια λύσουμε τα μάτια μας και εξετάσουμε το παρελθόν, αντιλαμβανόμαστε αυτό που ζήσαμε και κατανοούμε τη σημασία του.

Ο άνθρωπος, είναι κάτι περισσότερο από ένα σώμα που μαραίνεται γιατί η ουσία είναι το έργο του ανθρώπου, αυτό που αφήνει πίσω του για τους άλλους.

Η ζωή κάθε ανθρώπου μιμείται την Ιστορία της ανθρωπότητας στην αρχή είναι βυθισμένη σε μιαν ακίνητη βραδύτητα και έπειτα, σιγά σιγά, επιταχύνεται όλο και περισσότερο.

Η αξία του ανθρώπου έγκειται στην ποιότητά του, να ξεπερνά τον εαυτό του, να βγαίνει έξω από τον εαυτό του, να υπάρχει μέσα στον άλλο και για τον άλλο.

Το αδιέξοδο είναι το πεδίο των πιο ωραίων εμπνεύσεών μου.

H υπερβολική πίστη ποτέ δε φέρνει τίποτα καλό, κι όχι μόνο στα θρησκευτικά αλλά και στα πολιτικά συστήματα.

Ο ερωτισμός δεν είναι πόθος απλώς και μόνο για ένα άλλο κορμί αλλά εξίσου πόθος και για διάκριση.


Ο Μίλαν Κούντερα είναι Τσέχος συγγραφέας με γαλλική υπηκοότητα. Γεννήθηκε την 1η Απριλίου του 1929 στο Μπρνο της πρώην Τσεχοσλοβακίας και ζει στη Γαλλία από το 1975. Έγινε ιδιαίτερα γνωστός με τα έργα του Η Αβάσταχτη Ελαφρότητα του Είναι, Το Βιβλίο του Γέλιου και της Λήθης και Το Αστείο. Έχει συγγράψει τόσο στην τσεχική όσο και στη γαλλική γλώσσα, ενώ επιμελείται προσωπικά όλες τις γαλλικές μεταφράσεις των βιβλίων του, προσδίδοντάς τους ισχύ πρωτοτύπου και όχι μεταφρασμένου έργου. Κατόπιν λογοκρισίας, η κυκλοφορία των έργων του ήταν απαγορευμένη στη γενέτειρά του έως και την πτώση της Κομμουνιστικής κυβέρνησης κατά τη Βελούδινη Επανάσταση του 1989.


Διαβάστε επίσης:
Κούντερα: Το εγώ
Κούντερα: Τι ξέρει το κοτσύφι;
Κούντερα: Ζωή
εμφάνιση σχολίων