ΤΟ ΔΙΚΤΥΟ ΤΩΝ ΚΑΤΑΣΚΟΠΩΝ (ΑΒΑΝΑ: Η ΠΟΛΗ ΤΩΝ ΚΑΤΑΣΚΟΠΩΝ): Αβάνα, αρχές της δεκαετίας του 1990. Ο Κουβανός πιλότος Ρενέ Γκονζάλες, κλέβει ένα αεροπλάνο και εγκαταλείπει την Κούβα αφήνοντας πίσω την αγαπημένη του σύζυγο και την κόρη του. Ξεκινάει μια νέα ζωή στο Μαϊάμι και σύντομα και άλλοι Κουβανοί τον ακολουθούν. Όλοι μαζί συστήνουν ένα δίκτυο κατασκόπων με αποστολή να διεισδύσουν σε τρομοκρατικές οργανώσεις, υπεύθυνες για φονικά χτυπήματα στην Κούβα.
Μια εβδομάδα μόλις μετά τα Παιχνίδια Ζευγαριών, ο Ολιβιέ Ασαγιάς επιστρέφει στους θερινούς με την επόμενη, πιο πρόσφατη δημιουργία του. Πρόκειται για μια εντελώς διαφορετική ταινία από την προηγούμενη, όπως και από όλες τις προηγούμενες, εκτός ίσως από το Carlos, την μίνι σειρά του, με την οποία το Δίκτυο μοιράζεται τον βασικό πρωταγωνιστή. Πρόκειται για μια κατασκοπική περιπέτεια, η οποία βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα, παρμένη από την βιογραφία του αληθινού Ρενέ Γκονζάλες, τον οποίο υποδύεται ο Εντγκαρ Ραμίρεζ (Carlos). Περιγράφει τη δράση των Κουβανών κατασκόπων που περνούσαν απέναντι στο ΜαΪάμι και που παρουσιάζονταν ως δήθεν αντικαθεστωτικοί, για να μπορέσουν να αποτρέψουν την δράση των κουβανέζικων οργανώσεων στη Φλόριντα, οι οποίες δρούσαν για την ανατροπή του Κάστρο, οργανώνοντας και εκτελώντας τρομοκρατικές επιθέσεις σε τουριστικούς προορισμούς της νησιωτικής χώρας.
Ο Ασαγιάς ως Ασαγιάς, δεν φτιάχνει μια αμερικάνικου τύπου περιπέτεια, χωρίς αυτό να σημαίνει πως της λείπει η δράση και το σασπένς. Κατακερματίζει την αφήγηση, η οποία μετακινείται συνεχώς από τη Κούβα στη Φλόριντα, ενώ μια επιστροφή στο παρελθόν που γίνεται στη μέση της διάρκειας της ταινίας, ανατρέπει τα στοιχεία που έχουν δοθεί μέχρι εκείνη τη στιγμή στον θεατή.
Τα πολλά πρόσωπα και ο πλούτος των συμβάντων που με τη βία χωρούν στη δίωρη διάρκειά της, δεν του δίνουν την ευκαιρία να εμβαθύνει στα πρόσωπα και στα γεγονότα. Με ένα διαφορετικό προϋπολογισμό και τη μορφή μιας ακόμα μίνι σειράς (στη παραγωγή συμμετέχει και το Netflix), όλα θα ήταν σαφώς καλύτερα, αν και η γενική εικόνα δεν είναι κακή, καθώς είναι μια από τις λίγες φορές που μια ταινία παρουσιάζει με συμπάθεια την άλλη πλευρά, χωρίς ταυτόχρονα να την αγιοποιεί, ενώ ολόκληρο το ισπανόφωνο καστ, είναι υπέροχο.
Info: Το Δίκτυο των Κατασκόπων (Wasp Network). Δραματική Περιπέτεια Βιογραφία. Γαλλία, Βραζιλία, Ισπανία, Βέλγιο 2019. Πρεμιέρα: Πέμπτη 11 Ιουνίου. Σκηνοθεσία: Ολιβιέ Ασαγιάς. Παίζουν: Πενέλοπε Κρουζ, Εντγκαρ Ραμίρεζ, Βάγκνερ Μούρα, Γκαέλ Γκαρσία Μπερνάλ, Ανα ντε Αρμας, Λεονάρντο Σμπαράλια. Διανομή: Spentzos Film.
ΜΗ ΜΕ ΛΕΣ ΚΥΡΙΟ: Ανάμεσα στους γυάλινους ουρανοξύστες του Μουμπάι, η Ράντα, μια νεαρή που έμεινε ξαφνικά χήρα, εργάζεται ως εσωτερική οικιακή βοηθός για τον Ασουιν, έναν νέο εύπορης οικογένειας που έχει μόλις επιστρέψει από την Αμερική μετά τον ξαφνικό χαμό του αδερφού του. Ο νεαρός φαίνεται να τα έχει όλα όμως η Ράντα αισθάνεται την βαθιά μελαγχολία του όταν ο γάμος του ακυρώνεται και ο ίδιος μοιάζει να έχει εγκαταλείψει τα όνειρά του. Την ίδια στιγμή η Ράντα που φαίνεται πως δεν έχει τίποτα να χάσει, κυνηγά το όνειρό της να γίνει σχεδιάστρια μόδας, ενώ ταυτόχρονα βοηθάει οικονομικά τη μικρότερη αδερφή της να τελειώσει το πανεπιστήμιο και να έχει μια καλύτερη ζωή από τη δική της. Καθώς όμως μέσα από την καθημερινότητα, οι δυό νέοι έρχονται όλο και πιο κοντά, τα ταξικά και τα κοινωνικά εμπόδια μεταξύ τους, φαντάζουν ανυπέρβλητα.
Με ένα στόρι που θυμίζει ινδικά (και όχι μόνο), μελοδράματα μιας άλλης εποχής, η Ροχίνα Γκέρα, Ινδή σκηνοθέτης του ανάλογου θέματος ντοκιμαντέρ What's Love Got to Do With It? (2013), στη πρώτη της ταινία μυθοπλασίας, γράφει και σκηνοθετεί ένα ευαίσθητο και συγκινητικό ρομαντικό δράμα με ήρωες δυο αταίριαστους χαρακτήρες.
Αταίριαστους, όχι λόγω δικών τους προσωπικών διαφορών, αλλά λόγω του ότι ανήκουν σε διαφορετικές οικονομικές τάξεις και κοινωνικές κάστες, που ακόμη και σήμερα, 2.000 χρόνια τώρα, αποτελούν ένα τεράστιας δύναμης ταμπού, στην Ινδία. Ο αμερικανοτραφής νεαρός, συμπαραστέκεται στον αγώνα της Ράντα με όποιο τρόπο μπορεί κι εκείνη όμως αρχίζει να εξαρτάται συναισθηματικά από τη δική του παρουσία. Όταν η αδερφή της παρατάει τις σπουδές για έναν γάμο, ο Ασουιν θα έρθει πολύ κοντά της, όμως τα εμπόδια θα είναι πολλά. Πέρα από τις όποιες διαφορές τους, στη Ράντα ως χήρα, δεν επιτρέπεται να ξαναφτιάξει τη ζωή της, ποτέ.
Η σκηνοθέτης καταφέρνει με ιδιαίτερα ουσιαστικό και διακριτικό τρόπο να μιλήσει για τη θέση των γυναικών της συγκεκριμένης κάστας στη σύγχρονη Ινδία καταφέρνοντας να σχηματίσει το ουσιαστικό πορτραίτο μιας ολόκληρης κοινωνίας, αυτής του Μουμπάι, της συνεχούς ανοικοδόμησης και των τρομακτικών ταξικών διαφορών. Ταυτόχρονα αφηγείται μια υπέροχη και μελαγχολική ιστορία μιας αγάπης που είναι ουσιαστικά, ανέφικτη. Είναι μια από τις καλύτερες ταινίες στο είδος της. Μεγάλο Βραβείο της Εβδομάδας Κριτικής στις Κάννες το 2018. Πρωταγωνιστεί η αγαπημένη της στήλης, Τιλοτάμα Σόμε, που έπαιζε τη νεαρή υπηρέτρια και στο υπέροχο κι αγαπημένο Ο Γάμος των Μουσώνων της Μίρνα Ναϊρ (2001) και που μοιάζει το ίδιο μικρή όσο τότε!
Info: Μη Με Λες Κύριο (Sir). Αισθηματική Δραματική. Ινδία, Γαλλία 2018. Πρεμιέρα: Πέμπτη 11 Ιουνίου. Σκηνοθεσία: Ροχίνα Γκέρα. Παίζουν: Τιλοτάμα Σόμε, Βιβέκ Γκόμερ, Γκιταντζάλι Κουλκάρνι. Διανομή: Feelgood Entertainment.
ΠΙΝΟΚΙΟ: Ο Πινόκιο, μια μαριονέτα από μαγικό ξύλο, αρχίζει να μιλάει και να συμπεριφέρεται σαν παιδί. Ο δημιουργός της, ο Τζεπέτο, που είχε την ιδέα να την φτιάξει όταν πέρασε από την πόλη ένας θίασος με μαριονέτες, έχει τον Πινόκιο σαν γιο του. Ο σκανταλιάρης και διψασμένος από περιέργεια για τον κόσμο μικρός, θα περιπλανηθεί και χάσει το δρόμο του, ενώ θα του τύχουν ένα σωρό περιπέτειες αλλά και πολλοί μπελάδες. Στο ταξίδι της αναζήτησης του εαυτού του θα έχει για μοναδικό του σύμμαχο μια νεράιδα, αλλά και έναν γρύλο. Η επιθυμία του να μοιάσει στα υπόλοιπα, αληθινά αγόρια, τον καθοδηγεί.
Το κλασικό, ηθικοπλαστικό ιταλικό παραμύθι επιστρέφει στην οθόνη με τα τελειότερα εφέ νέας τεχνολογίας (στο συνεργείο συναντάμε αρκετά ελληνικά ονόματα), δια χειρός Ματέο Γκαρόνε (
Dogman, Gomorra), ο οποίος είχε ασχοληθεί με το είδος καλύτερα, κατά τη γνώμη του γράφοντος, στο
Παραμύθι των Παραμυθιών το 2015. Κι αυτό, γιατί μπορεί ο Πινόκιο του, να έχει σούπερ εφέ, καταπληκτικές ερμηνείες, υπέροχη γοτθική ατμόσφαιρα και μια αξιόλογη σκηνοθετική ματιά, πάσχει όμως από ρυθμό και στόχο, καθώς είναι αρκετά σκοτεινός για το παιδικό κοινό, αλλά όχι τόσο όσο θα χρειαζόταν για να αποσπάσει τη προσοχή και των ενηλίκων. Δεν πρόκειται για χάσιμο χρόνου, αλλά κανείς δεν μπορεί παρά να αναρωτηθεί για το πόσο καλύτερος θα μπορούσε να είναι πραγματικά.
Info: Πινόκιο (Pinocchio). Δραματική Φαντασίας. Ιταλία, Γαλλία, Βρετανία 2019. Πρεμιέρα: Πέμπτη 11 Ιουνίου.Σκηνοθεσία: Ματέο Γκαρόνε. Παίζουν: Ρομπέρτο Μπενίνι, Φεντερίκο Ιελάπι, Ρόκο Παπαλέο, Μάσιμο Τσεκερίνι, Μαρίν Βακτ, Τζίτζι Προϊέτι. Διανομή: Odeon.
ΠΕΡΙΦΡΟΝΗΣΗ: Ο Αμερικανός παραγωγός Τζέρεμι Προκός προσλαμβάνει τον γνωστό Αυστριακό σκηνοθέτη Φριτς Λανγκ, προκειμένου να μεταφέρει στον κινηματογράφο την Οδύσσεια του Ομήρου. Δυσαρεστημένος από την καλλιτεχνική προσέγγιση που ακολουθεί ο σκηνοθέτης, προσλαμβάνει τον Πωλ Ζαβάλ, συγγραφέα αστυνομικών ιστοριών και θεατρικών έργων, για να επεξεργαστεί το σενάριο. Η σύγκρουση μεταξύ καλλιτεχνικής έκφρασης και εμπορικής απήχησης ακολουθεί μια παράλληλη πορεία με την προοδευτική αποξένωση του Πωλ από τη σύζυγο του Καμίλ, η οποία φαίνεται να ξεκινά από τη στιγμή που ο Πωλ αφήνει την Καμίλ μόνη με τον εκατομμυριούχο παραγωγό.
Η πρώτη και τελευταία προσπάθεια του Γκοντάρ να γυρίσει ταινία μεγάλου προϋπολογισμού, αντικατοπτρίζει με τον καλύτερο τρόπο, τη στιγμή που συμβαίνει, τη καλλιτεχνική διαμάχη του με τους παραγωγούς Τζόζεφ Λεβάιν & Κάρλο Πόντι οι οποίοι πόνταραν στην παρουσία της Μπριζίτ Μπαρντό. Εκείνος αρχικά ήθελε την Κιμ Νόβακ και τον Φρανκ Σινάτρα οι οποίοι απέρριψαν όμως την πρόταση. Αν και το τελικό αποτέλεσμα δεν ικανοποίησε ούτε τον μεν ούτε τους δε, η Περιφρόνηση που βασίζεται χαλαρά στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Αλμπέρτο Μοράβια, υπήρξε η μεγαλύτερη εμπορική επιτυχία του σκηνοθέτη, θεωρείται πλέον κλασική και έχει αποκτήσει cult status.
Χωρίζεται σε 3 βασικά κεφάλαια, ξεκινά στη Τσινεντσιτά όπου παραγωγός, σκηνοθέτης και υποψήφιος σεναριογράφος συναντιούνται όλοι μαζί για πρώτη φορά. Όταν ο Πωλ αφήσει την Καμίλ να μπει στην διθέσια άλφα ρομέο του παραγωγού ο οποίος θα την φλερτάρει ασύστολα, η σχέση του ζευγαριού θα διαρραγεί. Στη συνέχεια, ακολουθεί μια υποδειγματική σκηνή 34 λεπτών στο διαμέρισμα του ζευγαριού, το οποίο λογομαχεί για τη σχέση του σε σχέση με τη συμμετοχή του Πωλ στη συγκεκριμένη παραγωγή, ενώ στο τρίτο κεφάλαιο, οι χαρακτήρες μεταφέρονται στο Καπρί, στα γυρίσματα της ταινίας και στη βίλα του παραγωγού. Πλούσια σε αναγνώσεις, η ταινία μιλάει με πολλούς διαφορετικούς τρόπους για το σινεμά, τη σχέση του Γκοντάρ με το συγκεκριμένο πρότζεκτ, αλλά και για την προσωπική του σχέση με τη δική του Μούσα, την Άνα Καρίνα. Αν και του επέβαλαν να σκηνοθετήσει τη ταινία σε σινεμασκόπ το οποίο μισούσε (κάνει μόνο για φίδια και για νεκροφόρες, όπως αναφέρεται καυστικά κάποια στιγμή), είναι αξιοσημείωτος ο δημιουργικός τρόπος με τον οποίο το χρησιμοποιεί.
Κλασική επιλογή για θερινό, θα μεταφέρει νοερά τον θεατή της στις αρχές της δεκαετίας του 60. Ατυχής η επιλογή του Τζακ Πάλανς που τα πήγε καλύτερα 24 χρόνια αργότερα σε μια άλλη ευρωπαϊκή παραγωγή, στο Καφέ Μπαγκτάτ του Πέρσι Αντλον (1987).
Info: Περιφρόνηση (Le Mépris/Contempt). Αισθηματική Δραματική. Ιταλία, Γαλλία 1963. Επανέκδοση: Πέμπτη 18 Ιουνίου. Σκηνοθεσία: Ζαν-Λικ Γκοντάρ. Παίζουν: Μπριζίτ Μπαρντό, Μισέλ Πικολί, Τζακ Πάλανς, Φριτς Λανγκ. Διανομή: Neo Films.
ΤΟ ΣΚΟΤΕΙΝΟ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΥ ΠΟΘΟΥ: Κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιου με το τρένο από τη Σεβίλλη στη Μαδρίτη, ένας ώριμος ευκατάστατος άντρας, εξιστορεί στους συνεπιβάτες του την ταραγμένη σχέση του με μια πανέμορφη 18χρονη Ισπανίδα φτωχικής καταγωγής, η οποία δεν ανταποκρινόταν στις σεξουαλικές του επιθυμίες.
Ο Λουίς Μπουνιουέλ, στη τελευταία δημιουργία του, μεταφέρει με τον δικό του, χιουμοριστικό τρόπο στο σινεμά, το μυθιστόρημα του Πιερ Λουί, Η Γυναίκα και το Νευρόσπαστο. Την νεαρή γυναίκα που ονομάζεται Κοντσίτα υποδύονται εναλλάξ από σκηνή σε σκηνή η (ψυχρή) Καρόλ Μπουκέ και η (θερμή) Αντζελα Μολίνα που αντικατέστησαν την Μαρία Σνάιντερ.
Σεξουαλικές επιθυμίες και αγαπημένες, χιουμοριστικές, χριστιανικές εμμονές του άθεου σκηνοθέτη (εδώ δρα μια χριστιανική τρομοκρατική οργάνωση η οποία πραγματοποιεί βομβιστικές επιθέσεις σε Ισπανία και Γαλλία), συνθέτουν μια απολαυστική ταινία, που απέχει κατά πολύ από όλες τις άλλες κινηματογραφικές εκδοχές του βιβλίου, με την Μπριζίτ Μπαρνό και τη Μαρλένα Ντίντριχ που έχουν υποδυθεί την τσιγγάνα Κοντσίτα του βιβλίου.
Info: Το Σκοτεινό Αντικείμενο του Πόθου (Cet Obscur Objet du Désir/That Obscure Object of Desire). Αισθηματική Δραματική Κομεντί. Γαλλία, Ισπανία 1977. Επανέκδοση: Πέμπτη 11 Ιουνίου. Σκηνοθεσία: Λουίς Μπουνιουέλ. Παίζουν: Φερνάρντο Ρέι, Κάρολ Μπουκέ, Αντζελα Μολίνα. Διανομή: Bibliotheque.
ΓΙΑ ΟΛΑ ΦΤΑΙΕΙ ΤΟ ΓΚΑΖΟΝ: Όταν μια νεαρή νοικοκυρά και μητέρα δύο παιδιών, μαθαίνει πως ο σύζυγός της την απατά, προσκαλεί μια περιπλανόμενη λεσβία να ζήσει στο σπίτι μαζί τους και η ζωή των τριών ενηλίκων θα αλλάξει για πάντα. 3 μέρες της εβδομάδας θα ανήκει στον άντρα της, τις άλλες τρεις στη συγκάτοικο ενώ τις Κυριακές θα ξεκουράζεται.
Επανέκδοση της δημοφιλούς και ιδιαίτερα διασκεδαστικής κωμωδίας ηθών της Ζοσιάν Μπαλασκό, που μιλούσε για τις πολυγαμικές σχέσεις, πριν αυτές γίνουν κάτι σαν μόδα, όπως συμβαίνει στην εποχή μας (για καλό το λέμε). Μεγάλο ατού της ταινίας η σέξι Ισπανίδα ηθοποιός και τραγουδίστρια Βι(κ)τόρια Αμπρίλ, που ήταν τότε στα καλύτερά της, αγαπημένη των θεατών από τo Δέσε με!, τη Κίκα και τα Ψηλά Τακούνια του Αλμοδόβαρ. Ό,τι καλύτερο και απολαυστικότερο για τα θερινά σινεμά.
Info: Για Όλα Φταίει το Γκαζόν (Gazon Maudit/French Twist). Αισθηματική Κωμωδία. Γαλλία 1995. Επανέκδοση: Πέμπτη 11 Ιουνίου. Σκηνοθεσία: Ζοσιάν Μπαλασκό. Παίζουν: Βικτόρια Αμπρίλ, Ζοσιάν Μπαλασκό, Αλέν Σαμπά. Διανομή: Rosebud 21.
PERFECT BLUE: Η Μίμα Κιριγκόε, μέλος ενός γιαπωνέζικου, κοριτσίστικου ποπ συγκροτήματος, αποσύρεται από τη μουσική βιομηχανία γιατί αποφασίζει ότι θέλει να κάνει καριέρα στην υποκριτική. Καθώς γίνεται θύμα ενός εμμονικού ατόμου με την παλιά περσόνα της και καθώς η ίδια εμβαθύνει υπερβολικά στον πρώτο της ρόλο σε μια αστυνομική σειρά, επηρεάζεται η ψυχική της υγεία σε σημείο τέτοιο ώστε αρχίζει να αμφισβητεί τη λογική της.
Πρόκειται για μια δημιουργία του Σατόσι Κον, ένα από τα πιο διάσημα anime θρίλερ όλων των εποχών, με τον Ντάρεν Αρονόφσκι του Μαύρου Κύκνου, με τον οποίο η ταινία συγγενεύει, να δηλώνει μεγάλος φαν της. Διάχυτη από έναν φαντεζί ερωτισμό που συνδυάζει τη γιαπωνέζικη αισθητική με τη βίαιη ιταλική giallo παράδοση των ταινιών του Ντάριο Αρτζέντο, αφηγείται μια ιστορία προσωπικών εμμονών που θα μπορούσε να είχε εμπνευστεί ο Μπράιαν Ντε Πάλμα. Στο δεύτερο μέρος, όταν η πραγματικότητα και οι ψευδαισθήσεις της ηρωίδας μπλέκονται πολλαπλά μεταξύ τους, η ταινία αποκτά έναν δικό της, μοναδικό χαρακτήρα, που μοιάζει έχει εμπνεύσει καλούς και κακούς μιμητές στο χώρο των κάθε είδους θρίλερ, από το 1997 που βγήκε και μετά. Βασίζεται σε ένα μυθιστόρημα του 1991, ενώ η αρχική σκέψη ήταν να γυριστεί κανονικά με ηθοποιούς.
Αρκετά καλύτερα το προσδιορίζει ο Θανάσης Πατσαβός από το περιοδικό ΣΙΝΕΜΑ. Αναφέρει πως το Perfect Blue είναι ένα εμβληματικό anime, το οποίο φαντάζει σήμερα, ως το φιλμ με το οποίο το είδος των γιαπωνέζικων κινουμένων σχεδίων ενηλικιώθηκε οριστικά, εξορμώντας σε σκοτεινά μονοπάτια χωρίς να αγκιστρώνεται σε υπερφυσικά πλάσματα και σούπερ ήρωες. Μέχρι τότε δαίμονες, γιγαντιαία ρομπότ και μοιραίες λολίτες κατέκλυζαν τις ταινίες του είδους που κατέφευγαν σε επικές μάχες (για τα αγοράκια) και ρομαντικές ιστορίες (για τα κοριτσάκια). Σε αντίθεση με τα γιαπωνέζικα κόμικ (manga), τα anime δεν είχαν ποτέ την πολυσυλλεκτικότητα των χάρτινων ομολόγων τους, κάτι που η ταινία του Σατόσι Κον, ήρθε να αλλάξει για πάντα. Θα προβληθεί το Σάββατο το βράδυ μετά τα μεσάνυχτα, στα πλαίσια του Midnight Express στους κινηματογράφους Βοξ & Ριβιέρα. Την ταινία προλογίζει η Λυδία Πατρινού (Περιπλόκ).
Info: Perfect Blue (Pâfekuto burû). Anime Τρόμου. Ιαπωνία 1997. Ειδική Προβολή: Σάββατο 13 Ιουνίου, στις 23:59, στους κινηματογράφους Βοξ & Ριβιέρα. Σκηνοθεσία: Σατόσι Κον. Με τις φωνές των: Τζούνκο Ιουάο, Ρίκα Ματσουμότο, Μασάκι Οκούρα.