Α' ΠΡΟΣΩΠΟ ΦΛΟΥΟΞΕΤΙΝΗ: Στα χέρια

Α' ΠΡΟΣΩΠΟ ΞΥΠΝΑΜΕ ΚΑΘΕ ΠΡΩΙ ΜΕ ΜΙΑ ΑΔΙΟΡΑΤΗ ΑΝΗΣΥΧΙΑ. Η καρδιά χτυπά λίγο πιο γρήγορα. Το σώμα παραμένει κουρασμένο. Το μυαλό χασμουριέται. Ο ύπνος δε ξεκουράζει πια και ο ξύπνιος νιώθει πιο χαζός από ποτέ. Χαζός και ανήμπορος.

ΑΝΟΙΓΩ ΜΑΤΙΑ. Όλα τα μικρά και τα μεγάλα αντικείμενα του σπιτιού είναι όπως τα άφησα. Είναι μια μικρή ανακούφιση αυτό, να ξέρεις πως δεν καταστράφηκε ο κόσμος ακόμα.

ΣΙΩΠΗΛΑ ΚΑΙ ΑΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΜΕΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ ένα χέρι να τα ξεκουνήσει για να αλλάξουν οπτική του χώρου, να ανασάνουν, να μην παραμένουν στοιβαγμένα και σκονισμένα, ανήλια, άχρηστα. Δίνω ψυχή στα αντικείμενα ή το ανάποδο; Να γίνομαι εγώ το βαζάκι με τη ζάχαρη που περιμένει ένα από μηχανής χέρι…

ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΟΥ ΧΕΡΙΑ ΚΡΕΜΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΩΜΟΥΣ ΜΟΥ ΚΑΙ ΕΚΤΕΛΟΥΝ ΕΝΤΟΛΕΣ ΤΟΥ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ ΜΟΥ. Μας έχουνε δέσει τα χέρια. Πρέπει να πάρω τη ζωή στα χέρια μου. Το ένα χέρι νίβει, το άλλο χώνεται στα σκατά. Να μην γνωρίζει η δεξιά τι ποιεί η αριστερά. Σου ‘φερα νερό στις χούφτες…

ΑΓΑΠΑΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΤΑ ΠΑΡΑΤΗΡΩ. Απαλά, παιδικά, μικρά, μεγάλα και δυνατά, τραχιά και πολυδουλεμένα, λεπτεπίλεπτα, υπερευαίσθητα. Χέρια που σφίγγουν χέρι με θέρμη. Χέρια που βιδώνουν, που γράφουν, που παίζουν μουσική ή μπρα ντε φερ. Χέρια που κρυώνουν και κρύβονται σε τσέπες ή σε άλλα χέρια. Χέρια που τραβιούνται και που απλώνονται, που γίνονται γροθιά. Χέρια που νιώθουν. Χέρια που παραιτούνται. Χέρια που επιζητούν άλλα χέρια και χαιρετούν, σηκώνουν, χαϊδεύουν και φτιάχνουν ζωάκια από σκιές σε λευκούς τοίχους.

ΞΥΠΝΑΜΕ ΚΑΘΕ ΠΡΩΙ ΜΕ ΜΙΑ ΑΔΙΟΡΑΤΗ ΑΝΗΣΥΧΙΑ. Φοράμε την αόρατη πανοπλία μας και ετοιμαζόμαστε κάθε μέρα να αντιμετωπίσουμε το μεγάλο θηρίο. Τους άλλους. Γροθιές, μπουνίτσες και γάντια του μποξ. Μολύβι στο χέρι κάνω τις πράξεις και τους υπολογισμούς. Καιρός να δω πια όχι τι γλιστρά από τα ιδρωμένα μου χέρια αλλά τι έχω, τι κρατάω. Τα χειροπιαστά. Καμιά φορά τρέμουν τα χέρια μου. Στρίψε μου ένα τσιγάρο και γω να ηρεμώ με τη γλυκιά ρουτίνα των κινήσεων σου. Τίποτα αυτόματο πια. Όλα χειροκίνητα. Χειροκρότησε με, παίξε ταμπούρλο στην κοιλιά σου, κάνε τον ήχο του φελλού με το μάγουλο σου να γελάσω, δείξε μου το μεσαίο δάχτυλο όταν ξεφεύγω… Βγάλε το γάντι σου. Δώσε μου το χέρι σου. Δεν καταστράφηκε ο κόσμος ακόμα.


Φλουοξετίνη: Εκλεκτικός ανταγωνιστής της επαναπρόσληψης σεροτονίνης ή SSRI. Ιδιαίτερα αποτελεσματικό στη θεραπεία της κατάθλιψης.

εμφάνιση σχολίων