Οι Ταινίες της ΣΙΝΕΦΙΛ Εβδομάδας

ΣΙΝΕΦΙΛ Η ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΣΑΜΙ: Η 14χρονη Έλε-Μάργια ανήκει στη αυτόχθονη φυλή των Σάμι που ζουν στην Λαπωνία εκτρέφοντας ταράνδους. Βρισκόμαστε στη δεκαετία του 1930 κι ο ρατσισμός καλά κρατεί. Έτσι, στο οικοτροφείο της κάνουν βιολογικές εξετάσεις που μετρούν το αν μπορεί ένας ιθαγενής να εισαχθεί στην κοινωνία των λευκών Σουηδών. Η Έλε-Μάργια - όπως αποκαλύπτει στη μητέρα της - αρχίζει να νιώθει σαν ζώο κι αρχίζει να αποζητά και να ονειρεύεται μια άλλη ζωή. Για να καταφέρει να ζήσει το όνειρό της όμως, πρέπει να γίνει κάποια άλλη και να σπάσει όλους τους δεσμούς με την οικογένεια και την κουλτούρα της.

Εξαιρετικό ντεμπούτο σε ταινία μεγάλου μήκους για την Σουηδή, Αμάντα Κέρνελ, Η Καταγωγή των Σάμι (ή Το Αίμα των Σάμι, όπως είναι ο αυθεντικός της τίτλος), φέρνει στο νου ανάλογες αυστραλιανές ταινίες όπως το, Ο Μακρύς Δρόμος του Γυρισμού (Rabbit Proof Fence) και το The Chant of Jimmy Blacksmith, για τον βάναυσο τρόπο με τον οποίο οι κυρίαρχες Λευκές Ελίτ των Νέων Χωρών, συμπεριφέρθηκαν στους ιθαγενείς πληθυσμούς τους. Μόνο που η Σουηδία, δεν ήταν Νέα Χώρα, ούτε οι Λάπωνες σκουρόχρωμοι. Η Λαπωνία είναι περιοχή της βόρειας Σκανδιναβίας, που επεκτίνεται από τη Νορβηγία, στη Σουηδία, στη Φινλανδία και τη Ρωσία. Η Έλε-Μάργια της ιστορίας που έγραψε η ίδια η Κέρνελ, είναι ένα κορίτσι που λαχταρά να πάψει να είναι ξεχωριστό για τους λάθους λόγους. Θέλει να ζήσει μια κανονική και φυσιολογική ζωή, έτσι όπως την ορίζει η Λευκή πλειοψηφία των Σουηδών συμπολιτών της, μόνο που εκείνοι δεν την θεωρούν φυλετικά ισάξιά τους.

Θα το σκάσει από το ειδικό σχολείο κι από τα λαπωνικά υψίπεδα, για να πάει να σπουδάσει με ψεύτικη ταυτότητα στην Ουψάλα. Ένα αγόρι που γνώρισε σε έναν χορό στο δάσος (όπου πάλι υποδύθηκε πως ήταν κάποια άλλη), θα θελήσει να την βοηθήσει, όμως οι γονείς του θα φέρουν αντιρρήσεις. Ένα σχολείο θα την δεχθεί, όμως για να πληρώσει τα δίδακτρα, θα πρέπει να επιστρέψει στο χωριό και να διεκδικήσει την προίκα της, πράγμα που θα την απομακρύνει για πάντα, από την οικογένειά της και την αγαπημένη της αδερφή.

Η ταινία ξεκινά στο σήμερα. Η Έλε-Μάργια επιστρέφει στα πατρογονικά εδάφη για την κηδεία της αδερφής της την οποία δεν ξανασυνάντησε ποτέ από τότε. Αρνείται να μείνει για τις διάφορες τελετουργίες ή έστω να μιλήσει την γλώσσα των αυτοχθόνων. Όταν ο γιος της κι εγγονή της την αφήσουν πίσω στο τοπικό ξενοδοχείο, για να ακολουθήσουν τους υπόλοιπους, Σάμι συγγενείς τους, σε μια παραδοσιακή τελετή μαρκαρίσματος ζώων, εκείνη φέρνει στο μυαλό της, την σειρά των γεγονότων που την οδήγησαν στην φυγή και την αποκοπή από την οικογένεια και την φυλή της.

Με έναν άμεσο και ποιητικό τρόπο, η Κέρνελ ακολουθεί την πορεία της ηρωίδας της, η οποία πρωταγωνιστεί σε κάθε πλάνο, με την κάμερα κολλημένη σχεδόν ασφυκτικά στο εκφραστικό πρόσωπο της. Εκπληκτική η πρωτοεμφανιζόμενη, Λένε Σεσίλια Σπάροκ που παίζει δίπλα στην πραγματική της αδερφή, Μία Έρικα Σπάροκ. Πρόκειται για ένα βαθιά συγκινητικό και λυρικό ψυχολογικό δράμα, πάνω στο θέμα της ταυτότητας και του ανήκειν. Για το κατά πόσο καιρό μπορεί κάποιος να ξεφύγει από αυτό που πραγματικά είναι, υποδυόμενος κάτι ή κάποιον άλλον. Για την στήλη: μία από τις καλύτερες ταινίες της φετινής σεζόν.

Βραβείο Lux Film Prize 2017. Βραβείο Πρωτοεμφανιζόμενης σκηνοθέτη στη Βενετία. Βραβείο Ανθρωπιστικών Αξιών στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης και δεκάδες άλλα βραβεία σε ταινία, σκηνοθέτη και πρωταγωνίστρια, σε δεκάδες άλλα φεστιβάλ ανά τον κόσμο. Με την αξία τους!

Info: Η Καταγωγή των Σάμι (Sameblod/Sami Blood). Κοινωνική Δραματική. Νορβηγία Δανία Σουηδία. Πρεμιέρα: Πέμπτη 3 Μαίου. Σκηνοθεσία: Αμάντα Κέρνελ. Παίζουν: Λένε Σεσίλια Σπάροκ, Μαζ-Ντόρις Ρίμπι, Γιούλιους Φλάσαϊντερ, Μία Έρικα Σπάροκ. Διανομή: Seven Films.

 
Ο ΚΥΡΙΟΣ ΚΑΙ Η ΚΥΡΙΑ ΑΝΤΕΛΜΑΝ:  Είναι 1971, και η Σάρα συναντά για πρώτη φορά τον Βικτόρ. Ερωτεύεται με πάθος τόσο τον ίδιο όσο και τη δουλειά του. Όλα τα εύκολα και τα δύσκολα, τα καλά και τα κακά που έζησαν μαζί ξαναπερνούν σήμερα μπροστά από τα μάτια της, σαν να ξαναζεί μια ολόκληρη ζωή μαζί του. Αιτία; Η αφήγηση των γεγονότων της ζωής τους από την ίδια τη Σάρα, στον νεαρό βιογράφο του, ο οποίος έρχεται στο αρχοντικό των Αντελμάν κατόπιν πρόσκλησής της, μετά την κηδεία του Βικτόρ.

Νευρωτικός, εγωκεντρικός και ανώριμος από τη μία, αλλά γοητευτικός και ταλαντούχος από την άλλη, ο Βικτόρ αποδοκιμάζει και απορρίπτει τη ζωή της μπουρζουαζίας, καθώς ο ίδιος απολαμβάνει τη φήμη και την μποέμ στάση που του εξασφαλίζει η δουλειά του συγγραφέα. Η Σάρα, ανεξάρτητη, δίχως αναστολές, αφήνει τις επιθυμίες και τα συναισθήματα να διεγείρονται στην κοινή τους ζωή, με σύμμαχο την δημιουργία και την ελευθερία της λογοτεχνίας.

Σκηνοθετικό ντεμπούτο του Νικολά Μπεντός (γιου του κωμικού Γκι Μπεντός), ο οποίος, Νικολά, έχει γράψει και το σενάριο και πρωταγωνιστεί. Η αφήγηση ξεδιπλώνεται με φρενήρη ρυθμό μέσα από τα flashbacks της εξιστόρησης των γεγονότων από την Σάρα, από το 1971 μέχρι και το 2016. Έχοντας τον Γούντι Άλεν στο πίσω μέρος του μυαλού του (σε κάποια σκηνή μάλιστα, το ζευγάρι βγαίνει από έναν κινηματογράφο που παίζει τον Νευρικό Εραστή του 1977), ο Μπεντός αλλάζει συνέχεια διαθέσεις, σε ένα καλειδοσκόπιο διαθέσεων, από την κωμωδία, στο δράμα, στη σάτιρα, στην αισθηματική δραμεντί, φλυαρώντας ακατάπαυστα, χωρίς όμως τα λεγόμενά του να έχουν πάντα το ίδιο ενδιαφέρον ή το σπιρτόζικο πνεύμα του κορυφαίου Αμερικανού κωμικού.

Υπάρχει και ένα κλου, στην αφήγηση της κυρίας Αντελμάν καθώς κι ένα αμφίσημο φινάλε. Είναι διασκεδαστική, γλυκόπικρη, φαφλατού και χρειάζεται τη συνεχή προσοχή του θεατή. Οι ερμηνείες και η αναπαράσταση των εποχών είναι εξαιρετικές. Η Ντοριά Τιλιέρ ως Σάρα, ήταν δικαίως υποψήφια, για το φετινό Σεζάρ Καλύτερης Γυναικείας Ερμηνείας.

Ιnfo: Ο Κύριος και η Κυρία Αντελμάν (Monsieur & Madame Adelman). Δραματική Κομεντί. Γαλλία, Βέλγιο 2017. Πρεμιέρα: Πέμπτη 3 Μαίου. Σκηνοθεσία: Νικολά Μπεντός. Παίζουν: Ντοριά Τιλιέρ, Νικολά Μπεντός, Ντενί Πονταλιντέ, Πιέρ Αρντιτί. Διανομή: Danaos Films.

 
Ο ΓΙΟΣ ΜΟΥ:  Ο Ζουλιέν ταξιδεύει συνεχώς λόγω της δουλειάς του και η μόνιμη απουσία του από το σπίτι έχει καταστρέψει τον γάμο του. Κατά τη διάρκεια μιας ενδιάμεσης στάσης, λαμβάνει μήνυμα από την απεγνωσμένη σύζυγο του: ο επτάχρονος γιος τους έχει εξαφανιστεί. Ο Ζουλιέν ξεκινάει την αναζήτηση του και τίποτα δεν θα τον σταματήσει από το να τον φέρει πίσω.

Παραλλαγή της θεματικής του Prisoners (2013), του Ντενί Βιλνέβ, με την ίδια αμφιλεγόμενη ιδεολογική προσέγγιση και θέση, η ταινία του Κριστιάν Κλαριόν (Καλά Χριστούγεννα), αφηγείται την ιστορία ενός - κατά τα άλλα φιλήσυχου πατέρα - που μετατρέπεται σε βίαιο τιμωρό, στην προσπάθειά του να βρει ζωντανό τον γιο του, ο οποίος πέφτει θύμα απαγωγής. Η ταινία γυρίστηκε χρονολογικά, σε 6 μόλις μέρες, με τον πρωταγωνιστή, Γκιγιόμ Κανέ (Rock n' Roll, Αγάπα με αν τολμάς), που για λόγους που έχουν να κάνουν με την υποτιθέμενη αναπαραγωγή του συναισθήματος της απόγνωσης του ήρωα που ενσαρκώνει -ο ηθοποιός - δεν γνώριζε τι θα συμβεί στον χαρακτήρα που υποδυόταν, αλλά και στον υποτιθέμενο γιο του, στην επόμενη σκηνή της ταινίας. Η ερμηνεία του είναι όντως εξαιρετική, αν και η κλιμάκωση του σασπένς δεν έχει πάντα την ίδια ένταση και το κομμάτι που αφορά την ηθική στάση του ήρωα, παραμένει μέχρι το τέλος μετέωρο.

Ιnfo: Ο Γιος Μου (Mon Garçon). Αστυνομικό Θρίλερ. Γαλλία 2017. Πρεμιέρα: Πέμπτη 3 Μαίου. Σκηνοθεσία: Κριστιάν Κλαριόν. Παίζουν: Γκιγιόμ Κανέ, Μελανί Λοράν, Τριστάν Παζέ, Ολιβιέ ντε Μπενουάστ. Διανομή: Spentzos Film.


REVENGE: Τρεις πλούσιοι, παντρεμένοι άνδρες συναντιούνται για το ετήσιο, καθιερωμένο κυνήγι τους στην έρημο. Μόνο που αυτήν τη φορά, ο ένας θα φέρει μαζί και την ερωμένη του, μια σέξι Λολίτα που με το σεξαπίλ της θα προκαλέσει γρήγορα το ενδιαφέρον των άλλων δύο. Τα πράγματα θα βγουν εκτός ελέγχου όταν οι τρεις άνδρες εκμεταλλεύονται τη νεαρή κοπέλα και την εγκαταλείπουν στην κόλαση της ερήμου, θεωρώντας τη νεκρή. Διψασμένη για εκδίκηση, εκείνη θα επιστρέψει και θα μετατρέψει το κυνήγι στο πιο ανελέητο και αιματηρό ανθρωποκυνηγητό.

Παραλλαγή της cult ταινίας του 1978, Η Μέρα της Γυναίκας https://www.imdb.com/title/tt0077713/?ref_=adv_li_tt (I Spit on Your Grave), της Μέιρ Ζάρχι, όπου η ηρωίδα της σοκαριστικής για την εποχή ιστορίας της, εκδικείται τους βιαστές της, με το να τους παγιδεύσει και να τους ευνουχίσει. Εδώ, η πρωτόγονη ωμότητα τoυ κακοτράχαλου και ρεαλιστικότατου εκείνου bmovie, αντικαθιστάται από μια φουτουριστική φαντασία ενός θηλυκού Εκδικητή Άγγελου κι από καλοφωτογραφημένες, σχεδόν διαφημιστικές εικόνες μιας flashy και στιλιζαρισμένης, περιγραφικής βίας, στα πλαίσια ενός σύγχρονου bmovie με μεγαλύτερο προϋπολογισμό και περισσότερο αίμα. Τα φεστιβάλ Τορόντο και Ταλίν, την τίμησαν με συμμετοχή στα μεταμεσονύχτια τμήματά τους. An instant cult classic? Θα δείξει...

Ιnfo: Revenge. Θρίλερ. Γαλλία 2018. Πρεμιέρα: Πέμπτη 3 Μαίου. Σκηνοθεσία: Κοραλί Φαρζάτ. Παίζουν: Ματίλντα Άννα Ίνγκριντ Λουτζ, Κέβιν Τζάνσενς, Γκιγιόμ Μπουσέντ. Διανομή: Odeon.

 
ΘΑΡΡΟΣ Ή ΑΛΗΘΕΙΑ: Ένα φαινομενικά ακίνδυνο παιχνίδι μεταξύ φίλων καταλήγει σε έναν αιματηρό αγώνα επιβίωσης, όταν κάποιος ή κάτι, απειλεί θανάσιμα όσους δεν αποφασίζουν να ακολουθήσουν τους κανόνες και να τολμήσουν να κάνουν κάτι παράτολμο, επικίνδυνο και ηθικά αμφίσημο ή να πουν την αλήθεια που μπορεί να πληγώσει ανεπανόρθωτα τους φίλους, τους συγγενής και τους κολλητούς τους.

Ξεκινάει σαν παραλλαγή του, Βλέπω τον Θάνατό Σου, για να εξελιχθεί σε κάτι πιο περίπλοκο, με σαφώς λιγότερη (περι)γραφική βία από ό,τι η περίφημη σειρά ή άλλες ταινίες τρόμου που απευθύνονται στο εφηβικό κοινό των πολυκινηματογράφων. Καταφέρνει μάλιστα να κρατηθεί σε ένα αξιοπρεπές - για τα δεδομένα - επίπεδο, σασπένς και σεναριακής ανάπτυξης της ιστορίας, μιας εισαγόμενης, από το Μεξικό (φυσικά), μεταφυσικής κατάρας. Κρίμα που το φινάλε είναι τόσο εύκολο, απλά και μόνο για να μείνει ανοιχτό, για - ένας Θεός ξέρει πόσες - επερχόμενες συνέχειες.

Ιnfo: Θάρρος ή Αλήθεια (Truth or Dare). Θρίλερ Τρόμου. ΗΠΑ 2018. Πρεμιέρα: Πέμπτη 3 Μαίου. Σκηνοθεσία: Τζεφ Γουάντλοου. Παίζουν: Λούσι Χέιλ, Τάιλερ Πόζεϊ, Βάιολετ Μπιν, Σοφία Άλι. Διανομή: UIPgreece 

εμφάνιση σχολίων