«Όταν ο στόχος δεν είναι πλέον να επινοήσεις το καλύτερο, αλλά να αποφεύγεις το χειρότερο»
Η κρίση που μας πλήττει δεν είναι οικονομική, είναι κατ’ αρχάς πνευματική. Αν η Ευρώπη δεν είχε περιοριστεί μόνο στην υλική της διάσταση, την αγορά στην υπηρεσία των ιδιωτικών απολαύσεων, δεν θα είχε ποτέ βυθιστεί στο χάος στο οποίο βρίσκεται σήμερα.DOCTV.GR
2 Μαΐου 2018
Πιστεύαμε πως τα είχαμε πει όλα θαυμάζοντας το γεγονός ότι η Γαλλία, η Γερμανία, η Αγγλία δεν πολεμούν πια μεταξύ τους. Ωστόσο, η εμφάνιση μιας μάστιγας δεν σημαίνει την εκκόλαψη ενός καλού. Το κακό της ηπείρου μας είναι το εξής: οι Ευρωπαίοι δεν πιστεύουν στον εαυτό τους, Έχουν πολύ κακή ιδέα για την αξία τους. Η Ευρωπαϊκή Ένωση σκέφτεται με φρίκη την ιστορία της, γεμάτη σφαγές και κατακτήσεις, και ορκίζεται ότι δεν θα επαναλάβει πια αυτά τα πράγματα, έστω κι αν χρειαστεί να κλειστεί σε μια φανατική μετριοφροσύνη.
Δεν αγαπάει πια την ιστορία, αυτόν τον εφιάλτη από τον οποίο βγήκε με μεγάλο κόπο μια πρώτη φορά το 1945 και μια δεύτερη το 1989, μετά την πτώση του τείχους, και προφυλάσσεται από αυτό το δηλητήριο με κανονισμούς και διαδικασίες.
Το όνειρό της είναι να προσφέρει τον εαυτό της ως πρότυπο σοφίας, με το οποίο θα έπρεπε να ευθυγραμμιστούν όλοι οι λαοί του κόσμου. Όμως πρόκειται για μια σοφία που γεννήθηκε από την κόπωση από τις εκατόμβες.
Σε αυτή τη διαβρωτική ενοχή προστίθεται το δεύτερο πάθος της ηπείρου μας: ο φόβος. Άλλοτε καταπολεμούνταν ως το χειρότερο από τα συναισθήματα, αλλά πλέον έχει μετατραπεί, από μια ορισμένη διανόηση, σε ακρογωνιαία αξία. Ο ευτελισμός σε καταστροφολογία μιας μεγάλης ιδέας, της οικολογίας, είναι από μόνος του μια καταστροφή, συγκρίσιμη με τις καταστροφές που προκαλούνται στο περιβάλλον.
Το να ανάγεις την απόλυτη ασφάλεια σε εθνική υπόθεση, να διακηρύσσεις πως ο στόχος δεν είναι πλέον να επινοήσεις το καλύτερο, αλλά «να αποφεύγεις το χειρότερο» (Ούλριζ Μπεκ). Σημαίνει πως εισέρχεσαι στην εποχή της παραίτησης.
Φόβος για την επιστήμη, την τεχνολογία, τη διατροφή, την ιατρική, το κλίμα, την κακοκαιρία, ο κατάλογος των φόβων μας δεν σταματάει να μεγαλώνει. Όλα τα εργαλεία που υποτίθεται πως μας υπηρετούν, από το κινητό τηλέφωνο μέχρι τα φάρμακα, μοιάζουν να στρέφονται εναντίον μας και να πασχίζουν για τον χαμό μας. Αυτή η μεγιστοποίηση της υπερτίμησης των κινδύνων έχει ως αποτέλεσμα να μας αφοπλίζει μπροστά στον παραμικρό κίνδυνο.
Βρείτε τα βιβλία του Πασκάλ Μπρυκνέρ, σε ειδικές τιμές, εκεί
εμφάνιση σχολίων