12 φιλμ τρόμου ΣΙΝΕΦΙΛ που πρέπει να δείτε

ΣΙΝΕΦΙΛ Φωτογραφία: The Girl with All the Gifts

Με την ευκαιρία του ερχομού του 4ου Horrorant Film Festival στην Αθήνα και σε 6 ακόμη ελληνικές πόλεις, η στήλη θέλησε να επισημάνει στους φίλους της, 12 ταινίες τρόμου της πρόσφατης παραγωγής, περίοδο που το είδος γνωρίζει σημαντική ανανέωση σε ολόκληρο τον κόσμο, κυρίως χάρη σε καινούργια, ταλαντούχα ονόματα, τα οποία πατούν σταθερά πάνω στην πιο σημαντική πλευρά της παράδοσης του είδους, ανανεώνοντας το και σκορπίζοντας πρωτόγνωρες ανατρίχιλες στους πιο πιστούς του φαν, μετά από μια μακριά περίοδο απόλυτης κυριαρχίας του torture porn και του φασαριόζικου εφηβικού τρόμου των multiplex.

Πρόκειται για ταινίες που δεν βρήκαν τον δρόμο τους προς τις ελληνικές αίθουσες, για πολλούς και διάφορους λόγους. Μαζί με το συγκλονιστικό Μην Ανασαίνεις, το οξυδερκές Τρέξε!, την αλληγορική Σκιά του Φόβου, το Split, το 10 Cloverfield Lane, την συνέχεια του Ρurge και τα συμπαθή: Μη Σβήσεις το Φως και The Conjuring 2, που βρήκαν διανομή, ολοκληρώνουν, σε μεγάλο μέρος της, αλλά όχι κι εντελώς, την πολύ ενδιαφέρουσα εικόνα της δυνατής επιστροφής, του αρχετυπικού αυτού κινηματογραφικού είδους, το οποίο αντικατοπτρίζει καλύτερα από οποιοδήποτε άλλο, τους φανερούς, αλλά και τους απωθημένους φόβους της κάθε εποχής. Η σειρά είναι αλφαβητική.


DEMON του Marcin Wrona, Πολωνία-Ισραήλ 2015: Ένα ζευγάρι Πολωνών σπουδαστών στην Αγγλία, επιστρέφει στην πατρίδα για να παντρευτεί. Μόνο που το πατρικό της νύφης, κρύβει ένα τρομερό μυστικό. Το πνεύμα μιας νεαρής, νεκρής γυναίκας, που κυριεύει τον γαμπρό την ώρα του γαμήλιου γλεντιού στον αχυρώνα.

Μια διαφορετική εκδοχή της Ida, στο πιο παράδοξο κινηματογραφικό γαμήλιο γλέντι των τελευταίων χρόνων. Με πειραγμένη φωτογραφία και μαύρο χιούμορ, καγχάζει την ιστορική αμνησία της Καθολικής στο θρήσκευμα Πολωνίας, την ίδια στιγμή που αντλεί έμπνευση από τον θρύλο του Dybbuk, του αρχαίου εβραϊκού πνεύματος του κακού. Γίνεται πιο ανατριχιαστική, όταν μαθαίνει κανείς πως ο ταλαντούχος σκηνοθέτης της, αυτοκτόνησε το 2015, κατά την διάρκεια ενός φεστιβάλ στο οποίο διαγωνίζονταν η ταινία. Ήταν 42 χρονών.



EVOLUTION, της Λουσίλ Χατζιχαλίλοβιτς, Γαλλία-Βέλγιο-Ισπανία 2015: Οι μοναδικοί κάτοικοι της παραθαλάσιας πόλης στην οποία ζει ο μικρός Νικολά, είναι γυναίκες και αγόρια. Όταν μια μέρα ανακαλύψει ένα πτώμα στον βυθό της θάλασσας, αρχίζει να αναρωτιέται για την ύπαρξή του, την καθημερινή ρουτίνα με την μητέρα του, αλλά και το περιβάλλοντα χώρο της πόλης του. Κυρίως όμως, θα προσπαθήσει να καταλάβει, γιατί αυτός και όλα τα άλλα αγόρια που ζουν εκεί με τις μητέρες τους, πρέπει να υπόκεινται σε συνεχείς ιατρικές εξετάσεις και εγχειρήσεις, στο τοπικό νοσοκομείο.

Γεννημένη το 1961, η Χατζιχαλίλοβιτς, αν και δεν είναι ακριβώς νέα, φέρνει έναν αέρα ανανέωσης, στο ονειρικό και arthouse τρόμο με στοιχεία επιστημονικής φαντασίας, συνδυάζοντας τον εφιαλτικό κόσμο του Ντέιβιντ Λιντς, με την κλινική ματιά του Ντέιβιντ Κρόνενμπεργκ και την arthouse υπαινικτική γλώσσα του Πέδρο Κόστα (Casa de Lava). Μαγική και βαθιά ανησυχητική. Παίχτηκε στις περασμένες Νύχτες Πρεμιέρας.



THE EYES OF MY MOTHER, του Nicholas Pesce, ΗΠΑ 2016: Στην απομονωμένη φάρμα τους στις ΗΠΑ, μια μητέρα, πρώην χειρούργος στην Πορτογαλία, μαθαίνει στην κόρη της τα μυστικά της ανατομίας. Μια μέρα, θα εμφανιστεί ένας ξένος ο οποίος θα ανατρέψει την ζωή τους. Χρόνια αργότερα, η μικρή που έχει γίνει κοπέλα πια, πνιγμένη από την μοναξιά της, επιλέγει να επικοινωνήσει με τον υπόλοιπο κόσμο, με τον μοναδικό τρόπο που γνωρίζει. Το χειρουργικό νυστέρι και την βελόνα.

Ασπρόμαυρο, ατμοσφαιρικό, τελετουργικό, μακάβριο και για γερά στομάχια, το ντεμπούτο μεγάλου μήκους του 27χρονου Νίκολας Πέσκε, κέρδισε όλα τα κορυφαία βραβεία στο Fantastic Cinema Festival το 2016.



THE GIRL WITH ALL THE GIFTS, του Κολμ ΜακΚάθρι, Βρετανία-ΗΠΑ 2016: Βασισμένη στο ομώνυμο βιβλίο του Μάικ Κάρεϊ, εξελίσσεται σε μια μελλοντική Βρετανία, η οποία έχει καταληφθεί από νεκροζώντανους. Σε μια στρατιωτική βάση, οι λίγοι εναπομείναντες άνθρωποι, πειραματίζονται με μια ομάδα ημιζώντανων παιδιών, που είναι μεν σαρκοβόρα, αλλά έχουν και την δυνατότητα να σκέφτονται, με σκοπό να ανακαλύψουν το αντίδοτο του υιού που αποδεκατίζει την ανθρωπότητα. Η δασκάλα των παιδιών, αναπτύσσει μια κοντινή σχέση με ένα από τα κορίτσια, την Μέλανι, παρά τις απαγορεύσεις του κανονισμού. Μετά από μια εισβολή, θα βρεθούν μαζί με δύο στρατιώτες και μια επιστήμονα κυνηγημένοι από τα ζόμπι. Η μικρή Μέλανι, θα αναγκαστεί πλέον να συνειδητοποιήσει την πραγματική της φύση, σε μια εναλλακτική ταινία ενηλικίωσης. Με την Γκλεν Κλόουζ, την Τζέμα Άρτερτον, τον Πάντι Κόνστανταϊν και την εκπληκτική μικρή, Σένια Νάνουα.

Για όσους νόμιζαν πως η μυθολογία των νεκροζώντανων, είχε πλέον εξαντληθεί. Βασίζεται ελαφρά στον αρχαίο ελληνικό μύθο της Πανδώρας, της πρώτης, κατά τον Ησίοδο θνητής γυναίκας που, όπως και η βιβλική Εύα, στάθηκε η αιτία όλων των κακών (ενός δημοφιλή μύθου όλων των πατριαρχικών κοινωνιών).



THE GREEN ROOM, του Τζέρεμι Σόλνιερ, ΗΠΑ 2016: Μια νεανική punk μπάντα, βρίσκεται να παίζει κατά λάθος σε μια συναυλία νεοναζί, στην καρδιά ενός απομονωμένου δάσους. Καθώς θα γίνουν μάρτυρες ενός φόνου, θα βρεθούν εγκλωβισμένοι στο πράσινο δωμάτιο (το καμαρίνι της μπάντας), περιτριγυρισμένοι από αιμοβόρους ναζί που θέλουν να τους σφάξουν στο γόνατο.

Τρομακτική, τόσο όσο ακούγεται, το κλειστοφοβικό αυτό ψυχολογικό θρίλερ, είναι η πιο πρόσφατη ταινία του ταλαντούχου, Τζέρεμι Σόλνιερ (Τα Ερείπια Είναι Πάντα Θλιμμένα), αγαπήθηκε από κοινό και κριτικούς την περασμένη χρονιά.



THE INVITATION, της Karyn Kusama, ΗΠΑ 2015: Ένα ζευγάρι καλείται μαζί με άλλους παλιούς φίλους, σε ένα πάρτι της πρώην συζύγου του άντρα. Εκείνη και ο νέος της άντρας μοιάζουν να συμπεριφέρονται κάπως περίεργα στους καλεσμένους τους, οι οποίοι βρίσκονται σύντομα θανάσιμα παγιδευμένοι.

Αρχίζει σαν το The Man From Earth για να μετατραπεί αργά και σταθερά, σε ένα κλειστοφοβικό θρίλερ μυστηρίου και τρόμου, με ένα αναπάντεχο και ανησυχητικό φινάλε.



JERUZALEM, των Ντόρον & Γιόαν Παζ, Ισραήλ 2015: Έχει και το Ισραήλ το Κακό του (μιλάμε για το σατιρικό θρίλερ του Γιώργου Νούσια). Δυο Αμερικάνες τουρίστριες βρίσκονται στην Ιερουσαλήμ, οπού εκτός από τα ντόπια καμάκια, συναντούν και τον ίδιο τον Εξαποδώ, καθώς στην ιερή πόλη βρίσκεται και μια από τις τρεις πύλες της κόλασης.

Αστείο και τρομακτικό με ωραία ειδικά εφέ. Μια διαφορετική επίσκεψη στους Αγίους Τόπους. Λίγο ενοχλητικό, αλλά και απρόσμενα τρομακτικό, λόγω του υποκειμενικού υποτειθέμενου μονόπλανού του, καθώς υποτίθεται ότι είναι όλο καταγράφεται ζωντανά από το κινητό της μίας από τις ηρωίδες.



TRAIN TO BUSAN, του Σανγκ-χο Γιεόνγκ, Νότια Κορέα 2016: Ένας πολυάσχολος νεαρός, χωρισμένος, Κορεάτης πατέρας, αναγκάζεται να συνοδεύσει την μικρή κόρη του, σε ένα ταξίδι με το τραίνο, προς το Μπουσάν όπου ζει η μητέρα της. Μια επιδημία που μετατρέπει σε ζόμπι τους ανθρώπους ξεσπάει και η αμαξοστοιχία μετατρέπεται σε θανάσιμη παγίδα για τους επιβάτες της. Θα μπορέσει άραγε να την προστατεύσει από τις ορδές των νεκροζώντανων.

Οι ενοχές των Εργασιομανών Ασιατών γιάπιδων απέναντι στα παιδιά τους, δεν υπήρξαν ποτέ τρομακτικότερες. Τρόμος, μακάβριο χιούμορ, ασταμάτητη δράση, σούπερ εφέ, σε μια άψογη παραγωγή που θριάμβευσε, ακόμη και στο φεστιβάλ των Κανών, με τα δόντια της γεμάτα ζεστή σάρκα και κατακόκκινο αίμα.



TIKKUN, του Αβισάι Σιβάν, Ισραήλ 2015: Ένας νεαρός ορθόδοξος Εβραίος μελετητής της Τόρα (τις διδασκαλίες της Πεντάτευχου του Μωυσή), μετά από ένα ατύχημα στο μπάνιο του, πεθαίνει για 40 λεπτά, πριν οι νοσοκόμοι καταφέρουν να τον επαναφέρουν στη ζωή. Από εκείνη τη στιγμή και μετά, κι ενώ ο πατέρας του και οι Ραβίνοι δάσκαλοι του, πιστεύουν ότι η επιστροφή του αντιτίθεται στο θέλημα του Θεού, εκείνος θα υποκύψει σε όλους τους επίγειους πειρασμούς τους οποίους μέχρι τότε απέφευγε, παρόλο που μέσα του φοβάται και πιστεύει πως ο Θεός τον δοκιμάζει.

Η περισσότερο arthouse και λιγότερο ορθόδοξη ταινία τρόμου της λίστας, είναι και η πιο ενδιαφέρουσα. Τολμηρή και ποιητική, βρίσκεται πιο κοντά στο σινεμά του Φανταστικού, έτσι όπως το προσέγγισαν ο Ντέιβιντ Κρόνενμπεργκ, ο Ντέιβιντ Λιτς και ο Ντάρεν Αρονόφσκι, στο Πι, με υποβλητική ατμόσφαιρα και αινιγματικές εικόνες.



SOUTHBOUND, των Ροξάν Μπέντζαμιν, Ντέιβιντ Μπρούκνερ, Πάτρικ Χόρβαθ, Radio Silence, ΗΠΑ 2015: Πέντε διαπλεκόμενες ιστορίες, συναντούνται για ένα εικοσιτετράωρο στους αυτοκινητόδρομους, τα μοτέλ και τις απομονωμένες φάρμες στην έρημο της αμερικάνικης ενδοχώρας.

Κλειδώνουν μάλιστα με τέτοιο τρόπο που η κυκλική τους αφήγηση θα μπορούσε να συνεχίζεται, in a theater near you, επαναλαμβανόμενη στο άπειρο. Κοντά στο πνεύμα του Twilight Zone, καταφέρνει να σκορπίσει ανατριχίλες, έστω και αν λόγω πενταπτύχου και διαφορετικών σκηνοθετών, δεν έχουν όλες οι ιστορίες το ίδιο ενδιαφέρον.



THE WAILING, του Χονγκ-τζι Να, Νότια Κορέα 2016: Ένας περίεργος Γιαπωνέζος καταφθάνει σε μια επαρχιακή κορεάτικη περιοχή. Την ίδια στιγμή, μια παράξενη ασθένεια εξαπλώνεται τριγύρω. Ένας ντόπιος αστυνομικός θα πρέπει να εξιχνιάσει την σύνδεση του ξένου με την αρρώστια, για να μπορέσει να σώσει την κόρη του που έχει μολυνθεί.

Και να που το θέμα Πατέρα - Κόρης επανέρχεται σε άλλη μια κορεάτικη ταινία τρόμου. Ξεκινάει μάλλον ρουτινιέρικα για να εξελιχθεί σε ένα σχιζοφρενικό κολάζ, όλων των θεματικών του κινηματογραφικού κόσμου μαζί (ζόμπι, βρικόλακες, φαντάσματα), με συνεχείς ανατροπές που λειτουργούν απόλυτα, ανεβάζοντας συνεχώς το σασπένς μέχρι το φινάλε.



THE WITCH, του Ρόμπερτ Έγκερς, ΗΠΑ-Βρετανία-Καναδάς-Βραζιλία 2015: Μια οικογένεια Βρετανών εποίκων στην Νέα Αγγλία του 1630, αποφασίζει να αποκοπεί από την κοινότητα και να ζήσει απομονωμένη στην άκρη του δάσους. Σύντομα, μετά και από την εξαφάνιση του πιο νεαρού μέλους της, θα βρεθεί αντιμέτωπη με τους δαίμονες της. Η μεγαλύτερη κόρη τους θα κατηγορηθεί από τους ίδιους τους δικούς της για μαγεία.

Η στήλη έχει ήδη εκφράσει τον θαυμασμό της για την ταινία που άνοιξε το περσινό Horrorant Festival στην Αθήνα. Στο τέλος της χρονιάς η δημιουργία του νεαρού σκηνοθέτη δικαιώθηκε, καθώς βρήκε θέση στις περισσότερες λίστες με τις καλύτερες ταινίες της χρονιάς, δίπλα στο Moonlight, την La La Land και την αφρόκρεμα των ταινιών του παγκόσμιου κινηματογράφου. Αν είχε κυκλοφορήσει κανονικά στην χώρα μας, θα ήταν και στην δική της δεκάδα.


 

εμφάνιση σχολίων