Α' ΠΡΟΣΩΠΟ Μπρεχτ: Η Αλήθεια

Α' ΠΡΟΣΩΠΟ
Πρόκειται για ένα εγχειρίδιο γραφής, με χρήσιμες συμβουλές προς τους επίδοξους συγγραφείς, καλλιτέχνες, επιστήμονες, εκπαιδευτικούς, δημοσιογράφους και προς όλους μας από τον Μπέρτολτ Μπρεχτ. «Όποιος σήμερα θέλει να πολεμήσει την ψευτιά και την αμάθεια και να γράφει την αλήθεια έχει να ξεπεράσει το λιγότερο πέντε δυσκολίες»:

1. Το θάρρος να γράψει κανείς την αλήθεια: Την αλήθεια, έλεγε ο Μπρεχτ, παντού την καταπνίγουν. Όσο κι αν θεωρητικά μοιάζει αυτονόητο, πρακτικά φαντάζει εξαιρετικά δύσκολο το γεγονός ότι ο γράφων πρέπει να λέει την αλήθεια, δίχως να την παραποιεί, δεδομένου ότι μια τέτοια πράξη ισοδυναμεί με το το να μην σκύβεις στους ισχυρούς και να μην αρέσεις στους πλούσιους, δηλαδή συνεπάγεται παραίτηση από τον πλούτο. Όταν όλοι φωνάζουν πως ο άνθρωπος χωρίς γνώσεις και μόρφωση είναι καλύτερος απ' τον μορφωμένο, θέλει θάρρος να ρωτήσεις: καλύτερος για ποιόν;

2. Η εξυπνάδα να αναγνωρίσει κανείς την αλήθεια: Ζήτημα είναι επίσης το να βρεθεί η αλήθεια, καθώς επίσης και το ποια αλήθεια αξίζει να ειπωθεί. Μια αλήθεια είναι για παράδειγμα, ότι οι καρέκλες έχουν πάτο ή ότι η βροχή πέφτει από πάνω προς τα κάτω. Τέτοιου είδους αλήθειες γράφουν πολλοί. Υπάρχουν εκείνοι που δεν φοβούνται τον καταπιεστή, τον τύραννο και τις συνέπειες της αποκάλυψης μιας αλήθειας, όμως αδυνατούν να δουν την αλήθεια, διότι βρίθουν προκαταλήψεων. Για να ανακαλύψεις την αλήθεια χρειάζονται γνώσεις, γνώσεις ιστορίας, οικονομίας, γνώσεις του παρελθόντος, γνώσεις αδιάκοπες, δίχως σταματημό.

3. Η τέχνη να κάνει κανείς την αλήθεια ευκολομεταχείριστη σαν όπλο: Η αλήθεια πρέπει να λέγεται για χάρη των πραχτικών της συνεπειών. Σε κάποιες -δυστυχώς όχι λίγες- χώρες, για παράδειγμα, επικρατούν άσχηµες συνθήκες. Αιτία τους είναι η βαρβαρότητα. Σύμφωνα μ' αυτήν την άποψη ο φασισμός είναι ένα κύµα βαρβαρότητας που ξέσπασε σε μερικές χώρες με τη δύναμη του στοιχείου της Φύσης. Κατά τη θέση αυτήν, «ο φασισµός είναι μια καινούργια, τρίτη δύναμη που στέκεται δίπλα στον καπιταλισμό και το σοσιαλισμό (και πάνω απ' αυτούς)· όχι μονάχα το σοσιαλιστικό κίνημα, αλλά κι ο καπιταλισμός θα μπορούσε, και μετά τη γένεση του κινήματος αυτού να συνεχίσει να υπάρχει και χωρίς το φασισμό. Η παραπάνω άποψη είναι βέβαια φασιστική, αποτελεί υποχώρηση μπροστά στο φασισμό. Ο φασισμός είναι μια ιστορική φάση όπου μπήκε τώρα ο καπιταλισμός, κι έτσι είναι κάτι το καινούργιο και παλιό μαζί. Ο καπιταλισμός στις φασιστικές χώρες υπάρχει πια μονάχα σαν φασισμός κι ο φασισμός δεν μπορεί να πολεμηθεί παρά σαν καπιταλισμός στην πιο ωμή και καταπιεστική του μορφή, σαν ο πιο θρασύς κι ο πιο δόλιος καπιταλισμός. Πώς λοιπόν τώρα να πει κάποιος αντίπαλος του φασισμού την αλήθεια για το φασισμό όταν δε θέλει να πει τίποτα για τον καπιταλισμό, που τον προκαλεί; Πως να 'χει η αλήθεια αυτή πραχτική σημασία;»

4. Η κρίση να διαλέγει κανείς εκείνους που στα χέρια τους η αλήθεια θα αποκτήσει δύναμη: Κάποτε, οι συγγραφείς έγραφαν τα βιβλία τους, και παρότι οι ίδιοι πίστευαν ότι απευθύνονται σε όλο τον κόσμο, ουσιαστικά απευθύνονταν σε όσους είχαν να πληρώσουν το αντίτιμο. Το «γράφω σε κάποιον» έγινε «γράφω». Η αλήθεια όμως δεν μπορεί «να γραφτεί», πρέπει να γραφτεί σε κάποιον που να ξέρει πως να την χρησιμοποιήσει. Για να γράψει κανείς σωστά πράγµατα πρέπει να ξέρει ν' ακούει και πρέπει ν' ακούει σωστά πράγματα. Περίσκεψη χρειάζεται όταν λες την αλήθεια, περίσκεψη χρειάζεται κι όταν ακούς την αλήθεια. Την αλήθεια για τις άσχημες, σκληρές συνθήκες πρέπει να τη λέμε σ' αυτούς που την αντιμετωπίζουν στην έσχατη μορφή της και από αυτούς πρέπει να την πληροφορούμαστε. Και έτσι οι ακροατές αλλάζουν διαρκώς.

5. Η πονηριά να διαδίδει κανείς σε πολλούς την αλήθεια: Ακόμη κι αν έχουν ξεπεραστεί όλες οι παραπάνω δυσκολίες, ο γράφων οφείλει να χρησιμοποιήσει πονηριά για τη διάδοσή της. Σε όλες σχεδόν τις εποχές, όταν οι ισχυροί έκρυβαν και κατέπνιγαν την αλήθεια, οι υποστηρικτές και διασώστες της χρησιμοποιούσαν πονηριά για να την διαδώσουν. Ο Λένιν, για παράδειγμα, όταν ήθελε κάτω από τον έλεγχο της τσαρικής αστυνομίας να επισημάνει την εκμετάλλευση που υφίστατο το νησί Σαχαλίνη από τη ρωσική μπουρζουαζία, χρησιμοποίησε τις λέξεις «Ιαπωνία» αντί για «Ρωσία» και «Κορέα» αντί για «Σαχαλίνη». Οι μέθοδοι της Ιαπωνίας ενάντια στην Κορέα θύμιζαν στους αναγνώστες του τις αντίστοιχες της Ρωσίας έναντι του νησιού Σαχαλίνη.


Ο Μπέρτολτ Μπρεχτ (10 Φεβρουαρίου 1898 - 14 Αυγούστου 1956) ήταν Γερμανός δραματουργός, σκηνοθέτης και ποιητής του 20ού αιώνα. Γεννήθηκε ως Eugen Berthold Friedrich Brecht. Θεωρείται ο πατέρας του «επικού θεάτρου» (Episches Theater) στη Γερμανία. Κάποια από τα έργα του είναι η Όπερα της Πεντάρας, Ο καυκασιανός κύκλος με την κιμωλία και Ο καλός άνθρωπος του Σετσουάν.

Via Frapress


Διαβάστε επίσης: Μπρεχτ: Μην πεις ποτέ
 

εμφάνιση σχολίων