Πες μας λίγα λόγια για την υπόθεση του παραμυθιού. Τα τρία ελαττωματικά γλυκά αποφασίζουν να αποδράσουν από το ζαχαροπλαστείο όταν αντιλαμβάνονται πως
ο ζαχαροπλάστης θα τα πετάξει γιατί δεν θα πουληθούν. Ξεχύνονται στην πόλη, ζουν αστικές περιπέτειες για να καταλήξουν εκείνα σε ένα ωραίο σπίτι και η ιστορία σε ένα χαρούμενο τέλος.
Ως ενήλικας, τι σχέση έχεις με τα παιδιά και την παιδική ηλικία; Ελάχιστη είναι η αλήθεια, με την έννοια ότι δεν είμαι γονιός και τα ανίψια μου ζουν στην Πάτρα και δεν τα βλέπω στην καθημερινότητά μου.
Το παραμύθι πάντως γράφτηκε για ένα παιδί που ελπίζαμε ότι θα αποκτούσαμε με τη γυναίκα μου. Το βιβλίο με φέρνει πιο κοντά στα παιδιά, αφού επισκέπτομαι πολλά σχολεία και συνεπώς η σχέση μου με την παιδική ηλικία γίνεται πιο «χειροπιαστή». Το σημαντικότερο όμως όλων είναι ότι θα επισκεφθούμε τη Φλόγα μαζί με τη Μαρία Ναυπλιώτου που προσφέρθηκε να διαβάσει το παραμύθι -η παιδική ηλικία, εκεί, έχει άλλο νόημα, άλλη διάσταση και άλλη ουσία. Δεν μπορώ ακόμη να ξέρω τι θα απαντούσα σε αυτή την ερώτηση αν ερχόταν μετά από αυτή την επίσκεψη.
Ποιος είναι ο αγαπημένος ήρωας των παιδικών σου χρόνων και ποια τα αγαπημένα σου παραμύθια; Ο Φιλέας Φογκ και ο Πασπαρτού. Ο Δον Κιχώτης και ο Σάντσο Πάντσα. «Η χριστουγεννιάτικη ιστορία» του Καρόλου Ντίκενς και τα σύγχρονα παραμύθια του Οliver Jeffers.
Τι είναι αυτό που προσφέρουν τα παραμύθια στα παιδιά; Με δεδομένο ότι τα μικρά παιδιά πρώτα μαθαίνουν να ξεκλειδώνουν το ipad και μετά να περπατάνε, τα παραμύθια δίνουν ώθηση στη φαντασία τους και αποτελούν τη βάση, το πρώτο στάδιο της παιδείας τους – είναι γνώση, λέξεις, ελευθερία, αρχές.
Χαίρομαι που οι φίλοι μου διαβάζουν παραμύθια στα παιδιά τους κάθε βράδυ δημιουργώντας μια τρυφερή και ωφέλιμη συνήθεια.
Τελικά τα παραμύθια τα χρειαζόμαστε οι μεγάλοι ή έχουμε χάσει την επαφή μας; Ούτως ή άλλως, και κυρίως οι ενήλικες, ζούμε ο καθένας το δικό του παραμύθι, προσπαθώντας πάντα να πετύχουμε το happy end. Η ζωή η ίδια μας κάνει να θωρακιζόμαστε, να θεωρούμε την τρυφερότητα, αδυναμία, να εκλογικεύουμε τα πάντα.
Τι νομίζεις χρειάζεται να έχει οπωσδήποτε κάποιος για να γράψει ένα παιδικό βιβλίο που θα μιλήσει στα παιδιά; Καθαρή πρόθεση και να απευθύνεσαι στα παιδιά με λόγο σαφή και κατανοητό για την ηλικία τους αλλά όχι παιδιάστικο.
Ποια είναι η πιο ωραία αντίδραση που είχες μέχρι στιγμής από πιτσιρίκι για το βιβλίο σου; Ότι θα ήθελε να είναι η Μαρίνα του παραμυθιού που σώζει τα γλυκά και τα πηγαίνει στο σπίτι της!
Η εικονογράφηση του Γιάννη Πουρνάρα; «Χειροποίητη», παραμυθένια, vintage, ζωντανή. Δεν τον έχω γνωρίσει ακόμη, διότι ζει στο Λονδίνο, όμως
συμπεριφέρθηκε στην ιστορία μου σαν να με γνωρίζει. Στη σελίδα 36 μάλιστα, έχει ζωγραφίσει και τον σκύλο μας, το Τέρας (όπως τον αποκαλεί η Μελίτα -τον Αλφι όπως τον αποκαλούμε εμείς).
Τι αφιέρωση θα γράψεις πάνω στο δικό μας αντίτυπο; Docers, U rock our lives!