Ο Αλμπέρτο Ιγκλέθιας παραδίδει άλλο ένα υπέροχο
σάουντρακ το οποίο παίζει σχεδόν σε όλη τη διάρκεια της ταινίας. Εκπληκτική η ώριμη Ρόσι ντι Πάλμα, σε έναν δραματικό ρόλο. Πιθανόν να διχάσει κάποιους από τους θαυμαστές του πρότερου έργου του. Κάθε (καινούργια) αρχή και δύσκολη.
Ιnfo: Julieta. Κοινωνική Αισθηματική Δραματική. Ισπανία 2016. Πρεμιέρα: Πέμπτη 20 Οκτωβρίου. Σκηνοθεσία: Πέδρο Αλμοδόβαρ. Παίζουν: Αντριάνα Ουγκάρτε, Έμμα Σουάρεζ, Ίνμα Κουέστα, Ρόσι ντι Πάλμα, Πιλάρ Κάστρο. Διανομή: Odeon.
BELGICA: Η ιστορία δύο αδερφών: του χαρισματικού, αλλά ευέξαπτου Φρανκ - συζύγου, πατέρα κι αμετανόητου γυναικά - και του φιλόδοξου Τζο, που έχει ένα μπαρ με το όνομα Belgica. Γίνονται συνέταιροι και μετατρέπουν το μαγαζί, με συναυλίες και dj sets, στο club με την καλύτερη μουσική, τον περισσότερο κόσμο και τη μοναδική διασκέδαση στην πόλη. Ζούνε τη στιγμή και είναι όλα υπέροχα σε ένα περιβάλλον πλημμυρισμένο από σεξ, ναρκωτικά και rock'n'roll, μέχρις ότου η πραγματική ζωή και οι συγκρουόμενες φιλοδοξίες τους, θα τους αναγκάσουν να προχωρήσουν λίγο πιο πέρα.
Ο Φλαμανδός Βέλγος σκηνοθέτης του εξαιρετικού Ραγισμένα Όνειρα, Φέλιξ φαν Γχρόνινγκεν, επιστρέφει με άλλη μια ταινία δομημένη πάνω και γύρω από την μουσική. Γιατί να έχεις στην ταινία σου μόνο μία μπάντα, όταν μπορείς να χρησιμοποιήσεις, όλους τους μουσικούς, τα συγκροτήματα και τους dj της χώρας σου; Και μπορεί τελικά η σύγκρουση των δύο αδερφών, να μην έχει την ίδια δραματική δύναμη με εκείνην του ζευγαριού της προηγούμενης ταινίας, όμως κι αυτοί αντιπροσωπεύουν δύο διαφορετικούς κόσμους που στην αρχή έλκονται για να συγκρουστούν βίαια στη συνέχεια. Αν και μάστορας στο στήσιμο των δραματικών σκηνών, ο δεξιοτέχνης Βέλγος προδίδεται από το σενάριο του οποίου η δραματική κορύφωση -πέρα από το του ότι δεν έχει τίποτα καινούργιο να μας πει- έρχεται πολύ πριν το τέλος της ταινίας, σαν μια πρόωρη εκσπερμάτιση.
Εκεί που πραγματικά κερδίζει το στοίχημα όμως –πέρα από τις εξαιρετικές ερμηνείες του πρωταγωνιστικού του διδύμου– είναι στην αναπαράσταση της ηδονιστικής ατμόσφαιρας του κόσμου των clubs των αρχών των 90's (η απουσία κινητών τηλεφώνων και κάποια κομμάτια που ντύνουν το υπέροχο
σάουντρακ, παραπέμπουν σε εκείνη την εποχή). Τότε που ο κόσμος της dance σκηνής, έστηνε το δικό του ουτοπικό πανηγύρι, το οποίο καταποντίστηκε στην συνέχεια από την αγοραία συμπεριφορά μιας κοινωνίας που πουλάει και αγοράζει τα πάντα, θέμα το οποίο υπαινίσσεται η ταινία στην εξέλιξη των γεγονότων που αφορούν το Belgica (οι πορτιέρηδες, το VIP room).
Το μοντάζ, ακολουθεί την δομή της μουσικής η οποία παίζει δυνατά, από πανκ μέχρι τέκνο κι όλοι όσοι έχουν ζήσει την dance σκηνή εκείνης της εποχής από μέσα, σίγουρα θα εύχονται να παιζόταν η ταινία σε αίθουσα χωρίς καθίσματα, για να μπορούν να χορέψουν. Ατμοσφαιρικό και το original soundtrack των Soulwax το οποίο ντύνει την ταινία εντός και εκτός club.
Ιnfo: Belgica. Κοινωνική Δραματική. Βέλγιο - Γαλλία 2016. Πρεμιέρα: Πέμπτη 20 Οκτωβρίου. Σκηνοθεσία: Φέλιξ φαν Γχρόνινγκεν. Παίζουν: Στεφ Άερτς, Τομ Βέρμεϊρ, Στεφάν ντε Βίντερ, Soulwax. Διανομή: Seven Films & Spentzos Film.
Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ: Ένας άνδρας αποχωρίζεται για δεύτερη φορά από τη σύζυγό του, όταν συλλαμβάνεται ξανά ως πολιτικός κρατούμενος ο οποίος έχει καταφέρει να δραπετεύσει πρόσκαιρα, μετά από 20 ολόκληρα χρόνια εγκλεισμού. Κατά τις τελευταίες μέρες της Πολιτιστικής Επανάστασης απελευθερώνεται και επιστρέφει σπίτι του για να ανακαλύψει ότι η γυναίκα του πάσχει από αμνησία. Αδυνατώντας να τον αναγνωρίσει, συνεχίζει να περιμένει την επιστροφή του συζύγου της, τον οποίον βλέπει σαν τον άνθρωπο της ασφάλειας που την κακοποίησε, όμως αυτός είναι αποφασισμένος, αν και μη καλοδεχούμενος, να βοηθήσει την γυναίκα του να θυμηθεί.
Ο Ζανγκ Γιμού, αφού περιπλανήθηκε με μεγάλη επιτυχία στον χώρο των μεταμοντέρνων wuxia ταινιών πολεμικών τεχνών εποχής με τον Ήρωα (2002) και τα Ιπτάμενα Στιλέτα (2004), λίγο πριν, αλλά και μετά την διοργάνωση των τελετών των Ολυμπιακών Αγώνων της Κίνας, επέστρεψε στα λιτά, ανθρωποκεντρικά δράματα, σαν αυτά που τον έκαναν διάσημο σε ολόκληρο τον κόσμο την δεκαετία του 90 (Ju Dou, Σήκωσε τα Κόκκινα Φανάρια). Τα περισσότερα από αυτά, είτε παρέμειναν άπαιχτα στην χώρα μας, είτε βγήκαν κατευθείαν σε dvd, όπως το Δέντρο με τα Λευκά Άνθη και Τα Λουλούδια του Πολέμου.
Η Μεγάλη Επιστροφή, ταινία του 2014, τον βρίσκει σε εξαιρετική φόρμα, να διασκευάζει μια νουβέλα με θέμα την γενική Αμνησία της ακμάζουσας (με στρεβλό τρόπο πλέον), χώρας του, σε σχέση με τα δραματικά γεγονότα που σημάδεψαν, ένα μεγάλο μέρος των ανθρώπων της στο πρόσφατο σχετικά παρελθόν της. Στην πραγματικότητα, δεν αποτελεί τόσο ένα κατηγορώ στην αναλγησία του παλαιού καθεστώτος, όσο μια πικρή διαπίστωση για τα ανοιχτά τραύματα στην ψυχολογία των κατοίκων της, τα οποία δεν επουλώθηκαν ποτέ. Η σκηνή που ο ήρωας πάει να βρει τον βασανιστή της γυναίκας του, για να μάθει ότι κι αυτός είναι πλέον με την σειρά του, ο καινούργιος κατηγορούμενος της νέας τάξης πραγμάτων, είναι άκρως διαφωτιστική, για το ύφος του μηνύματος που μεταδίδει η ταινία, το οποίο τελικά δεν είναι καθόλου καθησυχαστικό.
Παίζοντας με τους τόνους του γκρίζου, θεματικά αλλά και φωτογραφικά, ο σκηνοθέτης επανενώνεται με την παλιά του Μούσα (και πρώην σύζυγο του), Κονγκ Λι (2046, Αναμνήσεις Μιας Γκέισας), η οποία δίνει εδώ, την πιο συγκλονιστική ερμηνεία της καριέρας της.
Ιnfo: Η Μεγάλη Επιστροφή (Gui Lai/Coming Home). Κοινωνική Δραματική. Κίνα 2014. Πρεμιέρα: Πέμπτη 20 Οκτωβρίου. Σκηνοθεσία: Ζανγκ Γιμού. Παίζουν: Κονγκ Λι, Τσεν Νταομίνγκ, Ζανγκ Χουιγιέν. Διανομή: StraDa Films.
Ο ΠΙΤ ΚΑΙ Ο ΔΡΑΚΟΣ ΤΟΥ: Για χρόνια ο κος Μίτσαμ, ένας ακούραστος ξυλογλύπτης, έχει μαγέψει δεκάδες παιδιά της περιοχής με τις ιστορίες του για δράκους που ζουν βαθιά μέσα στο δάσος. Για την κόρη του, την Γκρέις, που εργάζεται ως δασοφύλακας, αυτές οι ιστορίες φαντάζουν υπερβολικές, μέχρι που συναντάει τον Πιτ, ένα μυστηριώδες δεκάχρονο ορφανό και άστεγο αγόρι, που ισχυρίζεται πως ζει στο δάσος παρέα με έναν πράσινο δράκο, τον Έλιοτ. Από τις περιγραφές του Πιτ, ο Έλιοτ μοιάζει σχεδόν ίδιος με τον δράκο από τις ιστορίες του πατέρα της. Με τη βοήθεια της Νάταλι, ενός 11χρονου κοριτσιού του οποίου ο πατέρας έχει το ξυλουργείο της περιοχής, η Γκρέις αποφασίζει να ανακαλύψει από πού έρχεται και που ανήκει ο Πιτ.
Η Ντίσνεϊ, μετά
το Βιβλίο της Ζούγκλας, διασκευάζει άλλη μια ταινία της, το κωμικό μιούζικαλ,
Ο Πιτ και ο Δράκος του, του 1977, στην οποία οι ηθοποιοί έπαιζαν με έναν δράκο κινούμενο σχέδιο. Αυτή τη φορά, ο δράκος είναι ψηφιακός και ο τόνος δραματικός. Ήδη από την πρώτη σκηνή, οι γονείς του Πιτ χάνουν την ζωή τους σε ένα αυτοκινητικό ατύχημα, από το οποίο εκείνος επιζεί. Η επιστροφή του στον κόσμο των ανθρώπων μετά από έξι χρόνια υπό την προστασία του δράκου, θα αποβεί πιο τραυματική κι από την απώλεια των γονιών του. Αυτή τη φορά θα κινδυνέψει να χάσει και τον κηδεμόνα του, από έναν κόσμου που όταν δεν θεωρεί την ύπαρξη των δράκων αδιανόητη, τους βρίσκει τρομερούς και όντα προς εκμετάλλευση.
Ο μέχρι πρόσφατα ανεξάρτητος Ντέιβιντ Λόουρι (
Μείνε Δίπλα Μου), μεγάλος λάτρης του σινεμά της δεκαετίας του 70, μοιάζει εδώ, στην πρώτη στουντιακή ταινία του, να αποτίει φόρο τιμής, όχι μόνο στο Βιβλίο της Ζούγκλας, αλλά και στον Ε.Τ. τον Εξωγήινο και σε όλες τις εκδοχές του Κινγκ Κονγκ.
Μεταφέρει την αφήγηση σε μια άχρονη εποχή που παρομοιάζει με την εν λόγω δεκαετία, σε μια ιστορία για την οδύνη της ενηλικίωσης, την απώλεια, την φιλία, την αποδοχή της διαφορετικότητας, την αναζήτηση της οικογένειας με την ευρεία της έννοια, αλλά και την περιβαλλοντική καταστροφή. Φυσικά, ο Λόουρι δεν είναι Σπίλμπεργκ, ούτε ο Έλιοτ Ε.Τ. ή έστω, Κινγκ Κονγκ. Επιμέρους κάποιες σκηνές είναι συναρπαστικές και η αισθητική μοιάζει με ταινία χαμηλού προυπολογισμού, λείπει όμως η συνοχή και το δέος. Η σκυλίσια φάτσα του τριχωτού δράκου (επιλογή του ίδιου του σκηνοθέτη), κατεβάζει το επίπεδο προς το πιο παιδικό, στις ηλικίες στις οποίες απευθύνεται τελικά η ταινία. Κι αν έστω το τέλος θα μπορούσε να είναι πιο ανατρεπτικό, στοχαστικό, ή ακόμη και επώδυνο, η αφήγηση φροντίζει να τακτοποιήσει και τον Έλιοτ, ο οποίος καλείται να αποχωριστεί τον Πιτ και να τον εντάξει στον κόσμο των ομοίων του. Αν δεν συντρέχει λόγος, η ταινία βλέπεται καλύτερα στην αυθεντική εκδοχή της, στα Αγγλικά.
Ιnfo: Ο Πιτ και ο Δράκος του (Pete's Dragon). Παιδική Οικογενειακή Φαντασίας. ΗΠΑ 2016. Πρεμιέρα: Πέμπτη 20 Οκτωβρίου. Σκηνοθεσία: Ντέιβιντ Λόουρι. Παίζουν: Μπράις Ντάλας Χάουαρντ, Όουκς Φέλεϊ, Ρόμπερτ Ρέντφορντ. Διανομή: Feelgood Entertainment.