0
1
σχόλια
746
λέξεις
ΖΗΝ

Μια μεγάλη έρευνα φωτίζει τις αιτίες της μοναξιάς μας. Και δεν είναι ακριβώς εκείνες που φανταζόμασταν

ΠΕΡΣΑ ΝΙΚΗΦΟΡΟΥ
19 Απριλίου 2016
Η αστική ζωή είναι σίγουρα πιο αγχωτική από την αγροτική ζωή, αλλά αν είναι και πιο μοναχική, είναι κάτι που συζητείται πολύ από τους κοινωνικούς επιστήμονες και την μεγάλη έκθεση που δημοσίευσε το Age UK.

Η έρευνα υποστηρίζει ότι οι επιπτώσεις της μοναξιάς στις πόλεις είναι υψηλότερες. Αλλά επισημαίνει ότι το φύλο και η εκπαίδευση είναι σε μεγάλο βαθμό άνευ σημασίας και πως το υψηλό εισόδημα ή η φροντίδα κάποιου ζώου έχει μικρή επίδραση στη μείωση της αστικής μοναξιάς μας. Εκείνοι με το υψηλότερο επίπεδο εκπαίδευσης μάλιστα νιώθουν σε μεγαλύτερα ποσοστά εντονότερη τη μοναξιά.


ΣΠΙΤΙ ΜΟΥ, ΣΠΙΤΑΚΙ ΜΟΥ: Τι επηρεάζει τη μοναξιά; Ας ξεκινήσουμε με το μέγεθος της οικογένειας που επηρεάζει το πώς αισθανόμαστε: όσο μικρότερη είναι η οικογένεια τόσο πιο μοναχικό τείνει να είναι και το άτομο.

Επίσης οι άνθρωποι που νοικιάζουν την οικία τους νιώθουν πιο μόνοι, επειδή δυνητικά έχουν μικρότερη εμπλοκή στην τοπική κοινότητα. Σε ευρωπαϊκές πόλεις όπως το Λονδίνο με ρεκόρ ενοικιαστών (αναμένεται να έχει το 60% ποσοστά ενοικίασης το 2025) η μοναξιά βαράει τιλτ και τα ψυχολογικά προβλήματα επίσης.

Το ποσοστό των ατόμων που ζουν μόνα τους έχει αυξηθεί δραματικά. Στις ΗΠΑ, το 27% των ανθρώπων ζουν μόνοι τους, από το ποσοστό του 5% που ίσχυε πριν από έναν αιώνα. Περίπου το 1/3 των Νεουορκέζων ζουν μόνοι. Η ίδια τάση είναι εμφανής στον Καναδά, και ακόμα περισσότερο στην Ευρώπη -το 58% των ανθρώπων στη Στοκχόλμη ζουν μόνοι, το υψηλότερο ποσοστό στην Ευρώπη. Κι Αυστραλιανή Στατιστική Υπηρεσία εκτιμά ότι θα υπάρξουν 1.3 εκατομ. περισσότερα νοικοκυριά του ενός ατόμου μέχρι το 2015 που μεταφράζεται για την Αυστραλία σ΄ένα άλμα της τάξεως του 60%!


ΜΟΝΑΧΙΚΟΤΗΤΑ, Η ΜΟΝΑΞΙΑ: Τα στοιχεία επισκιάζονται από αυτήν την ερώτηση. Στην πραγματικότητα, υπάρχουν ελάχιστες ενδείξεις ότι ο τρόπος ζωής μας είναι αιτία μοναξιάς, υποστηρίζει ο κοινωνιολόγος Eric Klinenberg. «Αυτό που έχει σημασία δεν είναι αν ζούμε μόνοι, αλλά αν αισθανόμαστε μόνοι. Η έρευνα δείχνει ότι είναι η ποιότητα, όχι η ποσότητα των κοινωνικών αλληλεπιδράσεων που επηρεάζουν τη μοναξιά μας.»

Τα δημογραφικά αποκαλύπτουν ότι η αίσθηση μοναξιάς είναι μεγαλύτερη ανάμεσα σε ηλικιωμένους ανθρώπους που ζουν μόνοι. Στη Στοκχόλμη, το 35% των ατόμων ηλικίας άνω των 75 βιώνουν μοναξιά, ενώ στο Μπρίστολ που έχει αναδειχθεί από τις έρευνες ως ένας από τους ευρωπαϊκούς «παραδείσους» για του ηλικιωμένους, μόνο ένα 10-15% αναφέρει το ίδιο. Οι ηλικιωμένοι των πόλεων σε γενικές γραμμές νιώθουν μεγαλύτερη μοναξιά, ειδικά αν είναι φτωχότεροι, αν έχουν προβλήματα σωματικής ή ψυχικής υγείας ή αν ζουν σε υποβαθμισμένες περιοχές.


ΕΝΟΙΚΙΑΖΟΝΤΑΙ ΑΓΚΑΛΙΕΣ: Αλλά δεν είναι μόνο οι ηλικιωμένοι που πάσχουν από μοναξιά επειδή η κοινωνία δεν τους συναναστρέφεται ή επειδή δεν έχουν μεγάλο κοινωνικό κύκλο. Αίσθημα απομόνωσης νιώθει ο σύγχρονος άνθρωπος της δύσης σε όλες τις ηπείρους λόγω των λίγων φίλων που έχει.

- Στην Αυστραλία, οι κάτοικοι των πόλεων έχουν λιγότερους φίλους από ό, τι πριν από δύο δεκαετίες.

- Στις ΗΠΑ, 1 στους 5 ανθρώπους έχει μόνο έναν στενό φίλο.

- Στο Βανκούβερ του Καναδά, οι άνθρωποι παλεύουν όχι μόνο με το υψηλό κόστος της ακριβότερης πόλης της Β. Αμερικής, αλλά και με την έλλειψη φιλικότητας. Το θέμα έχει τέτοιες διαστάσεις που όταν το Ίδρυμα του Βανκούβερ Thonktank έκανε έρευνες για να εντοπίσει τα μεγαλύτερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι κάτοικοι ανακάλυψε το εξής: Στην κορυφή της λίστας των προβλημάτων δεν ήταν η έλλειψη στέγης ή η φτώχεια, αλλά η απομόνωση. 4.000 άτομα από 80 εθνοτικές ομάδες ερωτήθηκαν και το 1/3 από αυτούς παραδέχτηκαν με απογοήτευση πως σε μια από τις ιδανικότερες πόλεις του κόσμου είναι δύσκολο να κάνουν φίλους.

Αλλά την μοναξιά δεν πλήττονται μόνο οι μετανάστες ή προνομιούχοι δυτικοί. Στο Τόκιο οι άνθρωποι διψούν τόσο για φίλους που είναι διατεθειμένοι ακόμα και να τους προσλάβουν. Φτιάχνουν Καφετέριες για Νοικιασμένες Αγκαλιές ή νοικιάζουν κατοικίδια προκειμένου οι άνθρωποι να βρουν έστω και παροδικές φιλίες που κρατάνε μόλις λίγα λεπτά της ώρας.

Υπάρχουν όμως και ολόκληρα πρακτορεία που αναλαμβάνουν τις φιλίες των πιο μόνων από τους μόνους. Ο Αμερικανός συγγραφέας Chris Colin, πέρασε αρκετό χρόνο με ένα γραφείο που προσφέρει φιλίες επί πληρωμή. Η πελατεία ήταν ποικίλη: από ντροπαλούς τύπους, εργένηδες και χήρες. Το μεγαλύτερο πρακτορείο φίλων ονομάζεται Client Partners, έχει 8 υποκαταστήματα μόνο στο Τόκιο και όσο κι αν ανακουφίζει πολλούς μοναχικούς ανθρώπους, ελπίζουμε να είναι μια μέρα αχρείαστο, όπως και όλη αυτή η βιομηχανία, και οι φιλίες να μην αγοράζονται διότι όλοι θα έχουμε αληθινούς φίλους.

Άντε, τα καφέ με τις γάτες, μπορούν να μείνουν για εκείνους που δεν μπορούν να έχουν δικό τους pet και θέλουν να μάθουν να νιαουρίζουν τόσο καλά όσο εμείς.


Διαβάστε επίσης: ΕΡΕΥΝΑ: Διαχωρισμένες πόλεις

εμφάνιση σχολίων