Α' ΠΡΟΣΩΠΟ Βαλαωρίτης: Ο χωροχρόνος

Α' ΠΡΟΣΩΠΟ «ΤΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΔΕΙΟ: Είναι όπως κάθε μωρό, ένα μισό- υπερπλήρες πεδίο που το προβάλλουν γύρω τους τα σώματα. Αν δεν υπάρχει σώμα το λεγόμενο απόλυτο κενό δεν είναι «διάστημα» ναι αλλά το αντίθετο, είναι μια κλειστή διαστημική διάσταση που ανοίγει όταν την βιάζει ένα σώμα και της επιβάλλει έναν χωροχρόνο».

«ΕΝΑΣ ΜΙΚΡΟΣ ΛΕΚΕΣ στο τραπεζομάντιλο των άστρων θα ‘ταν αρκετός να σβήσει την κιμωλία της γνώσης με το σφουγγάρι της άγνοιας».

«Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΣΦΑΙΡΑ στρογγυλή, σαν ένας μαλακός ορίζοντας. Και όταν την κοιτάζεις ξεχνιέσαι».

«Η ΣΦΑΙΡΑ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ ΑΓΚΑΛΙΑΖΕΙ όλα τα πράγματα- και μέσα της όλα είναι απλά, και όλα θαυμαστά και λαμπερά, όλα είναι εύκολα: Δεν υπάρχουν εμπόδια η σκέψη είναι απέραντη όπως το σύμπαν, πληθωρική, αστείρευτη, ανανεώνεται αιώνια: Είναι μία φοβερή ακατάσχετη συνήθεια. Ένας ήλιος που ποτέ δεν δύει και ούτε ανατέλλει είναι κάτι που δεν είναι πουθενά».

«ΠΟΤΕ ΛΟΙΠΟΝ “ΤΡΑΒΗΓΜΑ”, ΠΟΤΕ “ΣΠΡΩΞΙΜΟ”, καθετί στον κόσμο έχει μια “φορά”, μία κίνηση προς τα εμπρός ή προς τα πίσω, τα πάντα και ωθούνται και ωθούν, θα μπορούσαμε να πούμε κάτι που αντιστέκεται».


Αποσπάσματα από το βιβλίο του Νάνου Βαλαωρίτη, Γνωρίζετε την Ελπινίκη, εκδ. Ηλέκτρα. Ο Νάνος Βαλαωρίτης (5 Ιουλίου 1921 - 12 Σεπτεμβρίου 2019) ήταν Έλληνας ποιητής και συγγραφέας (δισεγγονός του ποιητή Αριστοτέλη Βαλαωρίτη). Γεννήθηκε στη Λωζάνη της Ελβετίας το 1921. Σπούδασε φιλολογία και νομικά στα πανεπιστήμια Αθηνών, Λονδίνου και Σορβόνης. Μετέφρασε πρώτος στο Λονδίνο εκτενώς Έλληνες ποιητές του 1930: Σεφέρη, Ελύτη, Εμπειρίκο, Εγγονόπουλο, Γκάτσο. Στην Αγγλία έζησε από το 1944 έως το 1953 και γνώρισε τον Έλιοτ και τον κύκλο του. Το διάστημα 1954-60 έμεινε στο Παρίσι και γνώρισε τον Αντρέ Μπρετόν και τους υπερρεαλιστές. Το 1960 γύρισε στην Ελλάδα και έγινε διευθυντής του περιοδικού Πάλι (1963-1966). Από το 1968 έως το 1993 δίδαξε συγκριτική λογοτεχνία και δημιουργική γραφή στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο του Σαν Φρανσίσκο. Εκεί, ποιητικά του κείμενα εκδόθηκαν από τον οίκο City Lights του Λόρενς Φερλινγκέτι. Από το 1989 έως το 1995 ήταν διευθυντής του περιοδικού Συντέλεια μαζί με τον ποιητή Αντρέα Παγουλάτο. Το 1959 τιμήθηκε με το Β' Κρατικό Βραβείο Ποίησης, το οποίο και αρνήθηκε. Πήρε το Κρατικό Βραβείο Ποίησης (1982) και το Κρατικό Βραβείο Χρονικού-Μαρτυρίας (1998). Επίσης έλαβε ένα βραβείο του Ν.Ρ.Α. [National Poetry Association (Αμερικανική Εταιρεία Ποίησης)] το 1996 -βραβείο που είχε δοθεί προηγουμένως στους Φερλινγκέτι, Γκίνσμπεργκ και άλλους. Έχει λάβει το Βραβείο Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών (2006). Το 2009 τιμήθηκε με το Μεγάλο Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας για το σύνολο του έργου του. Βιβλία του έχουν εκδοθεί στο εξωτερικό σε αγγλικές και γαλλικές μεταφράσεις. Είναι μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων. Στην Ελλάδα επέστρεψε μόνιμα το 2004.


Διαβάστε επίσης: Βαλαωρίτης: Γνώθι Σαυτόν

εμφάνιση σχολίων