Ένας ανθρωπιστής φωτογράφος που κατέγραψε την καθημερινότητα της Ευρώπης και έμεινε στην ιστορία του 20ού αιώνα
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Κ. ΚΑΤΡΙΟΣ
27 Ιανουαρίου 2016
Ακολουθώντας τα χνάρια της μητέρας του, ο Βίλι Ρονί (1910-2009) θέλει να γίνει μουσικός, μέχρι που ο πατέρας του, συνοικιακός φωτογράφος, του ζητά βοήθεια στο στούντιό του στις αρχές της δεκαετίας του ’30. Είναι πολιτικά ενεργός, και γρήγορα αποκτά δική του κάμερα προκειμένου να καταγράψει την εμφάνιση του Λαϊκού Μετώπου το 1936 και τις μεγάλες διαδηλώσεις και απεργίες.
Φωτογραφίζει δίπλα στον Ανρί Καρτιέ Μπρεσόν, τον Ρόμπερτ Κάπα και τον Μπρασάι, και μαζί διαμορφώνουν αυτό που αργότερα θα γίνει γνωστό ως μεταπολεμική ανθρωπιστική φωτογραφία.
Στιγμές που απεικονίζουν την ομορφιά της καθημερινότητας: «Ποτέ δεν επιδίωξα το ασυνήθιστο, το πρωτόγνωρο, αντιθέτως, έψαχνα αυτό που είναι πιο χαρακτηριστικό της καθημερινής μας εμπειρίας». Είναι και ο πρώτος Γάλλος φωτογράφος που θα εργαστεί για το μεγάλο φωτογραφικό περιοδικό Life.
Η δουλειά του καθυστέρησε να αναγνωριστεί και την μπέρδευαν συχνά με του Ρομπέρ Ντουανό, κάτι που ο ίδιος αντιμετώπιζε με χιούμορ: «Μια μέρα βλέπω σε ένα περιοδικό μία από τις φωτογραφίες μου με υπογραφή Ντουανό. Όταν ζήτησα εξηγήσεις, ο εκδότης ντροπιασμένος είχε μια ιδέα. Μήπως να ζητούσε από τον Ντουανό, η επόμενη φωτογραφία του να είχε την υπογραφή Ρονί; Εκείνη τη μέρα στο τηλέφωνο ο Ρομπέρ και εγώ βάλαμε τα γέλια».