ΖΗΝ ΚΑΡΤ ΠΟΣΤΑΛ: Αντίπαρος

ΖΗΝ Η Αντίπαρος λειτουργεί καταλυτικά στη διάθεση, τους σφυγμούς και το χαμόγελό μου, αμέσως μόλις μπω στην «παντόφλα» από την Πούντα. Δεν διαθέτει σπουδαίες παραλίες, δεν προσφέρει σπουδαίες βόλτες στην χώρα της κι όμως η ενέργεια, οι άνθρωποι του νησιού και η ατμόσφαιρα καταφέρνει να μετατρέψει το νησί αυτό στον δικό μου παράδεισο. Έστω και για 20 μέρες τον χρόνο... Μένουμε δίπλα στο ελικοδρόμιο, στα φανταστικά σπίτια δίπλα στη Χώρα και με τη θάλασσα πιάτο (6977161916), όπου κάθε καλοκαίρι παρατηρούμε τους kitesurfers που κοπανιούνται στο Πάρο-Αντίπαρο, τους ξεμαλλιασμένους και τις βράκες των γιαγιάδων, που ανεμοδέρνονται οι δόλιες μόλις φτάσουν με τα ελικόπτερα. Εκεί κλείνουν wifi, 3G και 4G κι ανοίγει το μάτι κι η καρδιά.

ΟΙ ΠΑΡΑΛΙΕΣ: Ο μικρός Σωρός, η παραλία που έχω δει όλες τις ώρες της ημέρας: εντελώς άδεια και γαλήνια κάποιο ξημέρωμα που ξύπνησα νωρίς, ζωντανή το μεσημέρι με κόσμο, ήρεμο, χαρούμενο, ευγενικό –-με τη θέα του αεροπλάνου από Αθήνα να παρκάρει στην Πάρο απέναντι, ήσυχη και πάλι, το απόγευμα που αδειάζει κι ο ήλιος χάνεται πίσω από τους βράχους. Τι έχει αυτή η παραλία δεν μπορώ να περιγράψω. Δεν έχει ξαπλώστρες, φρέντους, μουσικάρες, σφηνάκια κι Άγιος ο Θεός. Έχει έναν σκύλο, ο οποίος προφανώς μένει εκεί δίπλα και κάθε απόγευμα έρχεται, παίρνει το θαλασσινό του μπάνιο, παίζει επιλεκτικά με τους λουόμενους και εξαφανίζεται σαν να έχει κάποιο ραντεβού. Η Φανερωμένη κι ο Σώστης, με τους περιπετειώδεις δρόμους, παραλίες μικρές κι απίστευτες, το Δεσποτικό απέναντι από τον Αη Γιώργη, όπου πας με βάρκα, εκδρομικό σκάφος ή ότι έχεις τέλος πάντων. Δίπλα στο κάμπινγκ, η παραλία γυμνιστών: όσοι πήγαμε πέρυσι, σίγουρα θα δούμε τον κώλο μας να φιγουράρει στην ταινία Suntan του Αργύρη Παπαδημητρόπουλου.

ΤΟ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟ ΜΠΑΡ: Κανένα εναλλακτικό μπαρ. Κάθε μπαρ έχει τη δική του ταχύτητα, τη δική του πελατεία, τον δικό του κόσμο. Από το Boogalooκαι το Cicada μέχρι το Doors και το Soul Sugar, οι επισκέπτες που τα προτιμούν δεν πάνε ποτέ από λάθος: καθένας ξέρει που θα πάει.

ΤΟ AFTER ΣΗΜΕΙΟ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗΣ: Μεγάλωσα αρκετά για να γνωρίζω τα after, έχω να πάω δέκα χρόνια στη La Luna, τη μνημειώδη disco -σημείο αναφοράς όλου του Αιγαίου. Αυτό που συμβαίνει στους φούρνους κοντά στο λιμάνι κάθε βράδυ, έχει πλάκα: αλλάζουν την αρχιτεκτονική των μαγαζιών, σπρώχνουν τις βιτρίνες με τα ζεστά τους προϊόντα πάνω στον πεζόδρομο και μυρίζει όλη η Χώρα φρέσκο ψωμί και σφολιάτα. Μάλλον εκεί πάνε για να ξενερώσουν οι νέοι. Το οικογενειακό σουβλατζίδικο στην πλατεία μένει πάντα ανοιχτό, το λουκουματζίδικο «Yalou», που παραγεμίζει τις λουκουμάδες τις με νουτέλα, επαναφέρει τον γλυκαιμικό σου δείκτη εκεί που του πρέπει. Για να μπορέσεις να πας στη La Luna μέχρι να ξημερώσει.

ΤΟ ΚΡΥΦΟ ΜΕΡΟΣ: Το μεγαλύτερο κομμάτι της Αντιπάρου είναι μάλλον ανεξερεύνητο από τους περισσότερους: είτε γιατί ήρθαν με σκάφος, οπότε τρώνε, πίνουν τα ποτά τους και την κάνουν, είτε γιατί μένουν στο κάμπινγκ και δεν έχουν μεταφορικό μέσο. Ο Κάμπος και η δυτική πλευρά του νησιού είναι εύφορη, με ανηφοριές και κατηφοριές, ζώα και μικρά σπιτάκια στο χρώμα της ξερολιθιάς και όχι του αιγαιοπελαγίτικου λευκού. Οι παραλίες Λιβάδια και Μοναστήρια είναι από εκείνες που τις πιάνει ο αέρας και δύσκολα μαζεύουν πολύ κόσμο. Την άλλη πλευρά ανακάλυψα το περασμένο καλοκαίρι, γυρίζοντάς την με το ποδήλατο. Εκεί, στα ψηλά, στον δρόμο που ενώνει το Σπήλαιο με τη Χώρα, θα πετύχεις ποδηλάτες, κοπάδια, δρομείς, δρομείς, δρομείς, τσοπανόσκυλα, δεμένα ή ελεύθερα, για να κάνουν τη βόλτα σου ακόμη πιο περιπετειώδη. Θα δεις και τη θέα από ψηλά -δεν είχες φανταστεί ότι υπάρχει τέτοιο σημείο στο νησί.

ΚΑΛΟ, ΦΤΗΝΟ, ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟ ΦΑΓΗΤΟ: Το Περαματάκι, πάνω από τον φασαριόζικο Σωρό. Χαρούμενοι άνθρωποι σε υποδέχονται, σε σερβίρουν, σου μαγειρεύουν φανταστικές πίτες και κοκκινιστά (2284061211). Ο Γιώργης στη Χώρα με φανταστική φριτέζα και σχάρα (2284061362). Ο Ανάργυρος, επάνω στο λιμάνι, βγάζει φρέσκο ψάρι και προσφέρει χάζι (2284061204).

ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟ ΣΤΕΚΙ: Οι περατζάδες δεν έχουν τελειωμό: από το βιβλιοπωλείο στη Χώρα, εκεί όπου οι κουβέντες ανοίγουν πάνω από best seller ή σπάνια αντίτυπα του Καβάφη, ακριβώς απέναντι στο «Πέλαγος», στους φίλους μου Μαίρη Φαρούπου και τον Αβράμη, τους πιο καλοσυνάτους κι ανοιχτόκαρδους πολίτες της Αντίπαρος –από εκεί θα αγοράσεις σουβενίρ για τους αγαπημένους σου- και στις πεζούλες του Κάστρου, όπου μαζεύεται η πιτσιρικαρία.

ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΗΛΙΟΒΑΣΙΛΕΜΑ: Στα δυτικά, στην παραλία που κοιτάει τη Σίφνο, σκάει το ηλιοβασίλεμα και με τα χρόνια έχει γίνει κάτι σαν την Οία. Είναι εκείνο το δεκάλεπτο που ο ήλιος καταβυθίζεται και ο κόσμος τρέχει για να προλάβει, οι φωτογραφίες ανεβαίνουν στο instagram ανά δευτερόλεπτο και στο Sunset. Μπορείς να κλέψεις και σύκα από το πάρκινγκ.

ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΘΑ ΠΡΟΣΘΕΤΑΤΕ: Μην περιμένεις κάτι, το νησί θα στο δώσει από μόνο του. Μην βρίζεις για τον αέρα, προσπάθησε να ζήσεις εκεί με άπνοια. Γνώρισε τους ανθρώπους: τον Τομ και την Ρίτα, οι οποίοι ξεκαλοκαιριάζουν στο νησί, βολτάρουν και γουστάρουν, τον Μαριάνο με το σούπερ μάρκετ και τα ωραία delicatessen του στην αρχή του πεζόδρομου, τους ψαράδες που αράζουν νωρίς το πρωί στο λιμάνι και πουλάνε τη φρέσκια πραμάτεια τους, τη Σαμπρίνα και τον Στέφανο, τους ιδιοκτήτες του εστιατορίου Lolo’s, που γνωρίζουν πολύ καλά πώς να σε παρασύρουν the Italian way με πίτσες και φρέσκα ζυμαρικά και τιραμισού (που μπορείς να πάρεις και σπίτι αρκεί να επιστρέψεις το γυάλινο σκεύος). Οι θαμώνες του Ναυάγιου, της Μαργαρίτας, των καταστημάτων με τα ρούχα (Nota, Zali), τα οποία έχουν είτε πεζούλι είτε και παγκάκι για να ξαποστάσεις. Καθένας θα σου πει μια ιστορία για την ομορφιά της «Αντίπαρος». Δεν εγγυώμαι ότι όλοι θα σου ανοίξουν την κουβέντα, αλλά το είπαμε: μην περιμένεις κάτι, το νησί θα στο δώσει από μόνο του. Τέλος, αναζήτησε και τις δυο Κατίνες: τη μια που από το μποστάνι της θα σου πουλήσει αληθινές ντομάτες, μελιτζάνες, πιπεριές και καρπούζια και την άλλη, που φτιάχνει ξινομυζήθρα και πουλάει αβγά της ώρας.
 

εμφάνιση σχολίων