Τόμας: Τη νύχτα Α' ΠΡΟΣΩΠΟ ονειρεύονται

Α' ΠΡΟΣΩΠΟ ΠΡΩΤΗ ΦΩΝΗ: (Πολύ σιγανά). Για ν' αρχίσουμε απ' την αρχή. Είναι άνοιξη. Αφέγγαρη η νύχτα στη μικρή πόλη, χωρίς αστέρια, βιβλικά μαύρη. Πέτρινοι σιωπηλοί δρόμοι και το δάσος καμπούρικο με τους ερωτευμένους, τους λαγούς, αθέατο κατεβαίνει κούτσα-κούτσα ως τη μαύρη-κορόμηλο, μαύρη-κοράκι, την ελαφροκυματούσα θάλασσα με τις ψαρόβαρκες.

ΤΑ ΣΠΙΤΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΥΦΛΑ ΣΑΝ ΤΟΥΣ ΤΥΦΛΟΠΟΝΤΙΚΕΣ (αν κι αυτοί βλέπουν καλά τη νύχτα μεσ' απ' τις βελούδινες τρύπες τους, ξεμυτίζοντας), τυφλά σαν τον Καπετάν Γάτο εκεί στη μέση, κοντά στη βρύση και στο ρολόι της πόλης, τα κατάκλειστα μαγαζιά, το Ίδρυμα Κοινής Ωφελείας μαυροφορεμένο στο σκοτάδι. Η νανουρισμένη, βουβαμένη πολιτεία με τους ανθρώπους της κοιμάται τώρα.

Σ...Σ...Σ... ΤΑ ΜΩΡΑ ΚΟΙΜΟΥΝΤΑΙ, ΟΙ ΓΕΩΡΓΟΙ, ΟΙ ΨΑΡΑΔΕΣ, οι έμποροι, οι συνταξιούχοι, ο τσαγκάρης κοιμάται, ο δάσκαλος, ο ταχυδρόμος, ο ταβερνιάρης, ο νεκροθάφτης, και η ζωηρή του χωριού, ο μέθυσος, η ράφτρα, ο παπάς, ο αστυνόμος, η γυναίκα με τα μύδια και τα παπίσια πόδια και οι ταχτικές νοικοκυρές.

ΤΑ ΝΕΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΣΤΑ ΜΑΛΑΚΑ ΚΡΕΒΑΤΙΑ γλιστρούν στ' όνειρό τους ως το δάσος που αντηχεί σαν εκκλησιαστικό όργανο, γλιστρούν με δαχτυλίδια και προικιά κι είναι οι πυγολαμπίδες που κρατούν την ουρά της νύφης.

Τ' ΑΓΟΡΙΑ ΚΑΝΟΥΝ ΠΟΝΗΡΑ ΟΝΕΙΡΑ, καβαλικεύουν τ' αδάμαστα άτια της νύχτας ή αλωνίζουν κουρσεμένες θάλασσες. Ανθρακίτης τα σώματα των αλόγων κοιμισμένα στα λιβάδια, οι αγελάδες στους σταύλους, οι σκύλοι στις αυλές μ' υγρές μουσούδες.

ΚΙ ΟΙ ΓΑΤΕΣ ΛΑΓΟΚΟΙΜΟΥΝΤΑΙ ΣΤΙΣ ΓΩΝΙΕΣ ή με πονηρές δρασκελιές, σαν αστραπή, χώνονται στο σύννεφο το μοναδικό της στέγης. Μπορείς ν' ακούσεις τη δροσούλα να πέφτει και την πόλη σε σιγή ν' ανασαίνει.

ΜΟΝΟ ΤΑ ΔΙΚΑ ΣΟΥ ΜΑΤΙΑ ΜΕΝΟΥΝ ΑΝΟΙΧΤΑ και βλέπουν τη μαύρη πολιτεία βυθισμένη, τυλιγμένη σε ύπνο αργό. Και μόνο εσύ μπορείς ν' ακούσεις την αόρατη πτώση των άστρων, τη θάλασσα στην πιο σκοτεινή της στιγμή, την πριν απ' την αυγή.


Απόσπασμα από το βιβλίο του Ντίλαν Τόμας Κάτω από το γαλατόδασος, εκδόσεις Ερμείας. Ο Ντίλαν Τόμας (27 Οκτωβρίου 1914 - 9 Νοεμβρίου 1953) ήταν Ουαλός ποιητής και συγγραφέας. Γεννήθηκε στο Σουόνσι της Ουαλίας, ένα λιμάνι γεμάτο ψαράδες και φτωχούς εργάτες. Οι εικόνες αυτές επανέρχονται συχνά στην ποιητική του διαδρομή. Δημοσίευσε ποιήματά του για πρώτη φορά στην εφημερίδα Sunday Referee, στη στήλη Poet's Corner, τo 1933. Η βράβευσή τους οδήγησε τον εκδότη της Victor Neuburg να τα τυπώσει σε μια συλλογή με τίτλο 18 Ποιήματα, το 1934. Οι κριτικοί το απορρίπτουν, πράγμα που τον οδηγεί στο αλκοόλ, πάθος που τον συντροφεύει ως το τέλος. Επανέρχεται δύο χρόνια αργότερα και εκδίδει τα 25 ποιήματα. Τότε υιοθετεί οριστικά πια με σιγουριά το προσωπικό, χαρακτηριστικό του ύφος. Το 1940 η επιτυχία του παίρνει την ανιούσα, όταν του αναθέτουν μια ραδιοφωνική εκπομπή που τον κάνει διάσημο. Το έργο Κάτω από το Γαλατόδασος είναι «γραμμένο για φωνές» όπως λέει ο ίδιος, και παρουσιάζεται ραδιοφωνικά, με τον ίδιο σε διπλό ρόλο.  Η τέταρτη συλλογή του Θάνατοι και Είσοδοι (1946) κερδίζει το ευρύ αναγνωστικό κοινό. Από το 1950 μέχρι του 1953, κάνει μια περιοδεία απαγγελιών στην Αμερική. Πέθανε ξαφνικά από αλκοολική τοξίνωση ενώ βρισκόταν στη Νέα Υόρκη.

εμφάνιση σχολίων