Ημιπαράνομα μπαρ, αλληλεγγύη και μια συνταγή για ρόφημα βαλεριάνας με cognac και Αγαύη
ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΠΟΛΛΑΤΟΣ
12 Νοεμβρίου 2014
Η αλήθεια είναι πως ο Νοέμβριος δεν είναι ο πιο εύκολος μήνας για τα bars και τα μαγαζιά εστίασης. Ο καιρός αρχίζει να θυμίζει χειμώνα, τριήμερα αφιερωμένα στη βροχή και στο γκρι, διάθεση για χουχούλιασμα και cocooning ακολουθεί την εξωστρέφεια του καλοκαιριού. Μήνας που οι δουλειές όλες κάνουν «κοιλιά», εκτός αν πουλάς ομπρέλες, και κάπως έτσι ξεκινάει η νέα σεζόν για τα αλκοολομάγαζα, που από τον προηγούμενο μήνα έχουν ολοκληρώσει τις μεταγραφές τους και έχουν ανανεωθεί περιμένοντας τις γιορτές.
Μια καινούργια σεζόν που ξεκινάει μουδιασμένα, με φυλαγμένα στις τσέπες της ένα ηλιόλουστο χαμόγελο και μια κρυφή ελπίδα ότι όλα θα πάνε καλά. Ευτυχώς οι επαγγελματίες φαίνονται πιο προσγειωμένοι από ποτέ, πιο ώριμοι και συνειδητοποιημένοι σχετικά με τις όποιες δυσκολίες της αγοράς. Ναι, τα bars είναι πολλά σε κάθε καινούργια πιάτσα, στο κέντρο, σε κάθε ανερχόμενη γειτονιά και βέβαια δεν μπορούν να δουλέψουν όλα. Η πίτα έχει μικρύνει και ταυτόχρονα έχει σπάσει σε πάρα πολλά μικρά κομματάκια, όπου ο καθένας προσπαθεί να πάρει ό,τι του αναλογεί. Αλλά μαγαζιά πάντα άνοιγαν και έκλειναν, ίσως όχι με αυτόν τον ρυθμό, αλλά δεν είναι καινούργιο φαινόμενο.
Το καινούργιο είναι ο αναγκαστικός τρίτος συνέταιρος κάθε επιχείρησης, που είτε τον καλέσατε είτε όχι θα του αποδίδεται το 33% του τζίρου, δεν θα συμμετέχει στα έξοδα και αν τον ενοχλήσετε παραπάνω, κρατάει ένα σωρό νόμους/όπλα (αντικαπνιστικός νόμος, ωράριο λειτουργίας, άδεια μουσικής, κατάληψη δημόσιου χώρου και άλλα) να κρέμονται από πάνω σας και κατά περίσταση θα θυμάται να χρησιμοποιεί προς συμμόρφωση και παραδειγματισμό. Είναι τουλάχιστον οξύμωρο σε μια χώρα που προβάλλει τον τουρισμό ως τη βαριά βιομηχανία της, τα bars να λειτουργούν ημιπαράνομα, όχι γιατί έτσι επιλέγουν αλλά γιατί δεν υπάρχει κανένα νομικό πλαίσιο που να είναι συγχρονισμένο και να ανταποκρίνεται στις πραγματικές συνθήκες και ανάγκες.
Κάτι άλλο καινούργιο είναι πως έχει αλλάξει το προϊόν και ο τρόπος προώθησης. Δεν νοείται μαγαζί, bar, εστιατόριο, club, φουαγιέ, καντίνα σινεμά, ελληνάδικο, τυροπιτάδικο που να μη φτιάχνει cocktails και μάλιστα τα καλύτερα της πόλης. Και εκεί που νόμιζα πως είναι καλό αυτό για τον κλάδο μου, γιατί ανοίγουν θέσεις εργασίας εκεί που ποτέ δεν υπήρχαν (υπεύθυνος για τον κατάλογο cocktails που προσφέρονται στις εμφανίσεις της κ. Βανδή στο Γυάλινο Μουσικό Θέατρο, bartender με ειδίκευση στα πικρά ποτά για την πραγματικά τελευταία συναυλία των Πυξ Λαξ κ.ά.), τα ημερομίσθια μειώνονται, οι δουλειές ευτελίζονται και κάποια εργασιακά δικαιώματα, τύπου δώρα γιορτών, βαριά ένσημα και διπλά μεροκάματα τις αργίες είναι χαμένα στη μετάφραση ή στην ανάπτυξη αν προτιμάτε. Ξέρω κάποιον που για δώρο Χριστουγέννων πήρε ένα μπουκάλι ρούμι και αυτό λευκό, και κάποιον άλλο που για επίδομα άδειας του δόθηκε ένα ζευγάρι σαγιονάρες Jägermeister… χα χα…
Κοιτάζω μουδιασμένα κι εγώ λοιπόν τον κλάδο μου ενώ διανύει τη χρυσή εποχή του, ταυτόχρονα να μειώνεται η εμπορική του αξία, η εργασιακή του δυναμική να αμφισβητείται και να παραμένει ακόμα άφωνος και χωρίς καμία ουσιαστική και σοβαρή νομική εκπροσώπηση απέναντι σε μια κοινωνία που δυσκολεύεται, να προσπαθεί να ανασύρει αυτή την αστική αίγλη που του υποσχέθηκαν σε αίθουσες πολυτελών ξενοδοχείων και να ασχολείται ακόμα με το ποιος έχει το μακρύτερο barspoon.
Η ενότητα και η αλληλεγγύη είναι πολύ μακριά ακόμα, αλλά κάποια στιγμή θα το βρούμε. Πιστεύω και ελπίζω σε αυτό. Πιστεύω και ελπίζω αυτή να είναι η νέα τάση στα cocktails για τον χειμώνα. Πιστεύω και ελπίζω γιατί είναι Νοέμβριος και γιατί δεν έχω άλλη επιλογή…
Καλή σας νύχτα
ΡΟΦΗΜΑ ΒΑΛΕΡΙΑΝΑΣ ΜΕ COGNAC ΚΑΙ ΑΓΑΥΗ
φύλλα βαλεριάνας
20 ml βιολογικό νέκταρ αγαύης
3-4 ροδέλες λεμονιού
40 ml cognac
Σε μια κούπα βραστό νερό προσθέτουμε τα φύλλα βαλεριάνας και σουρώνουμε μετά από περίπου 5 λεπτά. Προσθέτουμε το νέκταρ αγαύης και τις ροδέλες λεμονιού, ανακατεύουμε, προσθέτουμε το cognac ή brandy της επιλογής μας και απολαμβάνουμε αποφεύγοντας τα δελτία ειδήσεων.
*Τη στήλη ονομάσαμε με τον τίτλο της αυτοβιογραφικής ταινίας του Τσαρλς Μπουκόφσκι Barfly, βασισμένη σε δικό του σενάριο, σκηνοθεσία του Barbet Schroedeρ και παραγωγή του Francis Ford Coppola.
εμφάνιση σχολίων