O Νίκος Hλιόπουλος Α' ΠΡΟΣΩΠΟ στο Εμπρός

Α' ΠΡΟΣΩΠΟ «Κοιτώ κατάματα τον εαυτό μου. Δεν τον βλέπω όμως σαν τον κατηγορούμενο Ηλιόπουλο. Τον βλέπω να πλαταίνει αγγίζοντας τις καρδιές και παίρνοντας τις μορφές όλων των συναδέλφων μου. Κι έτσι, μ’ απλωμένα χέρια, ν’ αγγίζει τις καρδιές όλων, να κατέχει τον χτύπο τους, ο εαυτός μου με κοιτάζει κι αυτός στα μάτια και μου απαντάει:

Δικάζεσαι, γιατί έμαθες ότι σου ανήκουν δικαιώματα.

Δικάζεσαι, γιατί δεν ζητιάνεψες, μα απαίτησες τα δικαιώματα αυτά.

Δικάζεσαι, γιατί όταν μαθαίνει κάποιος ότι του ανήκουν δικαιώματα, τότε μπορεί να το μάθουν κι άλλοι. Κι όταν αυτός ο κάποιος δεν τα ζητιανεύει, μα τ’ απαιτεί, μπορεί να πάψουν να ζητιανεύουν όσοι μέχρι τώρα τα ζητιάνευαν και ν’ αρχίσουν να τ’ απαιτούν κι αυτοί». (Από την απολογία του φοιτητή Νίκου Ηλιόπουλου στη λεγόμενη δίκη της Πάτρας, τον Αύγουστο του 1973).

Ο αγαπημένος μας docer Νίκος Ηλιόπουλος είναι ένας από τους σημαντικότερους σύγχρονους Έλληνες στοχαστές, κριτικός συνεχιστής του έργου του Κορνήλιου Καστοριάδη και της Χάνα Άρεντ. Ελεύθερος, αντικομφορμιστής, ερωτικός, αυτοδίδακτος, δεν ακολούθησε τις επιλογές της καθ' όλα αποτυχημένης, όπως τη χαρακτηρίζει, γενιάς του. Την καριέρα, την κατανάλωση, την οικογένεια, τις σχέσεις ιδιοκτησιακού τύπου ή συμφέροντος. «Οι λεπτομέρειες των επιλογών μας κάνουν τη ζωή μας στην κοινωνία, η συνέπεια, η ατομική στάση ζωής», όπως τονίζει σε κάθε ευκαιρία.

Το 1986 εγκαταλείπει οριστικά και άλλη μία επιλογή της γενιάς του, την καθεστηκυία πολιτική, για να βρεθεί στο Παρίσι, όπου ζει μέχρι σήμερα. Εκεί θα συνδεθεί στενά με τον Κορνήλιο Καστοριάδη, θα διευρύνει τις σπουδές του και το πεδίο έρευνάς του, χωρίς όμως να ενταχθεί στους ακαδημαϊκούς κύκλους. Ο γαλλικός Τύπος τον παρουσιάζει σαν τον φιλόσοφο των κρεπερί, καθώς σε αυτές βιοποριζόταν για μεγάλο διάστημα.

Ο Ηλιόπουλος μας καλεί να απαλλαγούμε από κάθε απομεινάρι ετερόνομης σκέψης, σκέψης που αναζητά τη βεβαιότητα έξω από αυτή: σε μια θεωρία, σε έναν -ισμό, σε μια αναγκαιότητα, σε μια τάξη, σε έναν θεωρητικό, έναν ηγέτη.

Τελευταίο έργο του στα ελληνικά είναι το Άλλες Στάσεις Ζωής (εκδ. Νησίδες). Εκεί εκτός των άλλων υποστηρίζει ότι, το κρίσιμο σήμερα πολιτικό ερώτημα «είμαστε ή όχι υπέρ της υπάρχουσας κοινωνίας;» πρέπει να μεταφράζεται επίσης ως εξής: είμαστε ή όχι υπέρ κρίσιμων αξιών και θεσμών της υπάρχουσας κοινωνίας; Και από την άποψη αυτή, όλες οι παραδοσιακές πολιτικές διαιρέσεις καταλύονται, για να αναδειχθεί η πραγματική διαίρεση ανάμεσα σε αυτούς που θέλουν τη συντήρηση και σε αυτούς που επιθυμούν τον ριζικό και δημοκρατικό μετασχηματισμό της σημερινής κοινωνίας.

Γι’ αυτές τις κρίσιμες αξίες και τους αντίστοιχους θεσμούς θα μιλήσει αυτή την Πέμπτη στο Θέατρο Εμπρός -όχι με όρους κρίσης, όπως φοβικά έκανε η παραδοσιακή σκέψη και συνεχίζουν οι σημερινές αναλύσεις- αλλά και για τις πηγές έμπνευσης προς μια αυτόνομη κοινωνία και ανάβλυσης της πολλότητας, της πολλαπλότητας, της πολυχρωμίας, της ποικιλίας τρόπων και στάσεων ζωής.

Με τον έρωτα και τη φιλία να δεσπόζουν.


Νίκος Ηλιόπουλος - Προς μια αυτόνομη κοινωνία. Συντονίζει ο docer Γιώργος Αναστασόπουλος. Πέμπτη 11 Σεπτεμβρίου, 20.00. Ελεύθερο Αυτοδιαχειριζόμενο Θέατρο Εμπρός, Ρήγα Παλαμίδα 3. Δείτε πληροφορίες για την εκδήλωση εκεί.
 

εμφάνιση σχολίων