Τραμπουκιστάν εκ των Α' ΠΡΟΣΩΠΟ έσω

Α' ΠΡΟΣΩΠΟ Η ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ, ΟΙ ΔΙΟΙΚΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΟΜΑΔΩΝ, οι δημοσιογράφοι, οι σύνδεσμοι φιλάθλων, η ΕΠΟ. Όλοι ξέρουν, όλοι είναι συμμέτοχοι, κομμάτι του προβλήματος και της ανεκτικότητας. Αυτής της ανεξάντλητης, άθλιας πλέον ανεκτικότητας. Στον τραμπουκισμό, την αλητεία, τη λησταρχεία. Διότι περί αυτών πρόκειται.

ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΙΣ ΝΑ ΓΡΑΨΕΙΣ ΓΙΑ ΑΥΤΑ, το σκέφτεσαι διπλά – λες να την πατήσω και να μου τη χώσει κανείς πισώπλατα; Η νύχτα και οι νόμοι της, απόγευμα στο γήπεδο και πρωινά στα γραφεία των ομάδων. Χωρίς υπερβολή. Όλοι αυτοί οι τύποι, οι μεν και οι δε, που εδώ και χρόνια διοικούν το ποδόσφαιρο, δεν μανατζάρουν. Πατρονάρουν.

ΟΥΤΕ ΟΙ ΝΕΚΡΟΙ δεν κάνουν τα αυτιά τους να ιδρώνουν. Τα παιδιά που άφησαν την τελευταία τους πνοή στον δρόμο προς το γήπεδο ή στην εξέδρα. Ξύλο και βανδαλισμοί: είναι το λιγότερο. Σιγά… Συζητήσεις και κόντρα συζητήσεις, εξυγιάνσεις, νομοσχέδια… Τρίχες κατσαρές.

ΟΤΑΝ ΦΑΝΗΚΑΝ ΣΤΟ ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ οι Σοφοκλής Πιλάβιος, Πέτρος Κόκκαλης, Κώστας Πηλαδάκης, ακόμη και ο Χρήστος Πανόπουλος μια ελπίδα φάνηκε στον ορίζοντα. Άνθρωποι νέοι, μορφωμένοι, άλλης νοοτροπίας. Αναθάρρησαν και οι Υπουργοί, πέρασαν δυο νομοσχέδια, φάνηκε κάτι να αλλάζει, ο Ηρακλής εγκαινίασε οικογενειακές εξέδρες. Όμως και αυτοί είχαν υπολογίσει χωρίς τον ξενοδόχο ή αν μη τη άλλω, δεν έκριναν σωστά τα όπλα του ξενοδόχου ή δεν θέλησαν και δεν κατάφεραν να τον αφοπλίσουν.

ΤΖΑΜΠΑ ΟΛΑ. Τα λεφτά που ξοδεύουν τα παιδάκια και οι γονείς τους. Οι ζωές που χάνονται. Η αδημονία πριν τα παιχνίδια. Το καλό θέαμα –αν το δεις και ποτέ σε αυτή τη χώρα. Είκοσι σχεδόν εφημερίδες και μερικές παρέες διοικούν ΕΝ ΓΝΩΣΗ των πολιτικών και ιθυνόντων, αυτό το ξυλίκι που ονομάζουμε ποδόσφαιρο. Για να σου στρέφουν αλλού το βλέμμα, για να προστατεύσουν τα υπουργεία τους. Έτσι καίγεται ένα από τα ωραιότερα αθλήματα του κόσμου -και αγαπημένο μου- και ανθίζει το παρακράτος σε πολλαπλές μορφές με πολλαπλές δραστηριότητες.

Η ΤΩΡΙΝΗ ΣΥΓΚΥΡΙΑ ΞΕΠΕΡΑΣΕ ΚΑΘΕ ΦΑΝΤΑΣΙΑ. Και κάθε όριο. Λένε ότι οι ποινές θα είναι αυστηρές. Μακάρι. Φτάνει αυτό όμως;


Η Μια Κόλλια είναι δημοσιογράφος. Λόγω ιδιοσυγκρασίας έχει κάνει όλα τα πιθανά και απίθανα στη δημοσιογραφία από αθλητικό ρεπορτάζ ως διεύθυνση σύνταξης σε περιοδικά (Γυναίκα, ΒΗΜΑ Men, κ.α.). Τις Κυριακές απαγορεύεται να την καλέσεις στο τηλέφωνο: βλέπει Παναθηναϊκό.

εμφάνιση σχολίων