ΖΗΝ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΖΩΗ: Τροφοχιλιόμετρα

ΖΗΝ ΑΒΟΚΑΝΤΟ ΜΕΞΙΚΟΥ, ΑΚΤΙΝΙΔΙΑ Ν. ΖΗΛΑΝΔΙΑΣ, ΜΠΛΕ ΤΥΡΙ ΔΑΝΙΑΣ, κρασί Αργεντινής, μακαρόνια Ιταλίας, μοσχάρι Γαλλίας, μπανάνες από το Εκουαδόρ και για γλυκό αυστριακή μαύρη σοκολάτα με φουντούκι. Οδεύουμε στο ταμείο με τη σιγουριά ότι οι επιλογές μας είναι μεν ακριβές αλλά χαρακτηρίζονται από «διατροφική ποικιλία, ποιότητα και υψηλή γεύση». Από πόσο μακριά και με τι μεταφορικό μέσο ταξιδεύει η τροφή μέχρι να φτάσει στο παγκοσμιοποιημένο τραπέζι μας; Τα τροφοχιλιόμετρα χαρτογραφούν τα τζάμπα -που λέει ο λόγος- ταξίδια της τροφής και η WWF αξιολογεί την κατάσταση.

Ο ΚΥΡΙΟΣ TIM LANG ΚΑΙ ΤΑ ΤΡΟΦΟΧΙΛΙΟΜΕΤΡΑ: Τα τροφοχιλιόμετρα είναι η απόσταση την οποία διανύουν τα τρόφιμα από τον τόπο παραγωγής τους μέχρι το τραπέζι μας. Εδώ βέβαια συμπεριλαμβάνονται και οι μεταφορές τους ανάμεσα στα στάδια του κύκλου ζωής τους - αγρόκτημα, επεξεργασία, πώληση. Κάθε φορά λοιπόν που επιλέγουμε ένα προϊόν, σκεφτόμαστε δύο πράγματα: από πού έρχεται και με τι μεταφορικό μέσο; Η ιδέα για τα ταξιδιωτικά μίλια ενός τροφίμου ξεκίνησε στις αρχές της δεκαετίας του 1990 στην Αγγλία από τον καθηγητή Tim Lang. Κατά τη διάρκεια ενός συνεδρίου για τη βιώσιμη κατανάλωση τροφίμων δηλαδή, ο κύριος Lang συνέδεσε τη μεταφορά των τροφίμων με μία σειρά από οικολογικές, οικονομικές και κοινωνικές παραμέτρους.

ΠΟΣΟ «ΡΥΠΑΙΝΕΙ» ΤΟ ΦΑΓΗΤΟ ΜΑΣ ΤΗΝ ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΑ; Φυσικά από το 1990 μέχρι σήμερα, τα τρόφιμα κάνουν ολοένα και περισσότερα ταξίδια και μάλιστα συχνά πυκνά με αεροπλάνο. Τα μη εγχώρια τρόφιμα, ανάλογα µε την απόσταση που διανύουν αλλά και τα μέσα που τα μεταφέρουν, επιφέρουν αντίστοιχες επιπτώσεις στο περιβάλλον μέσα από την έκλυση διοξειδίου του άνθρακα. Ενδεικτικά να πούμε ότι τα αβοκάντο του Μεξικού ταξίδεψαν περίπου 11.000 χλμ., τα ακτινίδια Ν. Ζηλανδίας 17. περίπου χλμ. και το μοσχαρίσιο κρέας εκ Γαλλίας περίπου 2.000 χλμ. μέχρι να μπουν στο ελληνικό καλάθι μας. Για να διαπιστώσουμε με ακρίβεια πόση απόσταση διανύουν τα τρόφιμα που επιλέγουμε, βρίσκουμε έναν χρήσιμο υπολογιστή τροφοχιλιομέτρων εδώ. Εκτός αυτού βέβαια, τα μεγάλα ταξίδια ευθύνονται συχνά για τη μειωμένη φρεσκάδα των τροφών και τις απώλειες σε βιταμίνες, καθιστώντας τες ενίοτε λιγότερο ασφαλείς για την υγεία των καταναλωτών.

ΤΟ ΤΟΠΙΚΟ ΦΑΓΗΤΟ ΕΙΝΑΙ «ΧΙΛΙΟΜΕΤΡΑ ΚΑΛΥΤΕΡΟ»: Επιλέγουμε τρόφιμα χωρίς πολλές ταξιδιωτικές αποσκευές, κοινώς επιλέγουμε τοπικά και εποχικά προϊόντα. Η τάση για αγορά εγχώριων προϊόντων, πέρα από την ασφάλεια που παρέχουν συχνά σε θέµατα υγείας του καταναλωτή, αναδεικνύεται τελικά ως ο καλύτερος τρόπος μείωσης του αποτυπώματος μέσα από τα τροφοχιλιόµετρα.

ΑΓΟΡΑΖΟΝΤΑΣ ΤΟΠΙΚΑ ΚΑΙ ΕΠΟΧΙΚΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ, ΔΕΝ ΜΕΙΩΝΕΤΑΙ μόνο η ποσότητα του καυσίµου που απαιτείται για τη μετακίνησή τους, μειώνονται οι φορές που πρέπει να συσκευαστούν αλλά μειώνεται και η τιμή τους.

ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΤΙΣ ΝΤΟΠΙΕΣ ΠΑΡΑΓΩΓΕΣ και τελικά την εθνική οικονομία, ενώ μπορούμε να γνωρίσουμε ευκολότερα τον τρόπο παραγωγής της τροφής ανάλογα με τον παραγωγό και τον τόπο προέλευσης της τροφής.

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ, ΕΔΑΦΟΣ ΚΕΡΔΙΖΕΙ Η ΠΕΡΙΦΗΜΗ «ΔΙΑΙΤΑ ΤΩΝ 100 ΜΙΛΙΩΝ», μία πολύ ενδιαφέρουσα πρωτοβουλία όπου εστιατόρια, ξενοδοχεία χρησιμοποιούν προϊόντα που παράγονται σε ακτίνα 100 μιλίων.

ΚΑΛΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΑΛΛΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΤΙ ΑΚΟΜΑ: Ωστόσο, η συζήτηση δεν είναι ούτε απλή ούτε μονοδιάστατη. Αρκετές μελέτες φανερώνουν ότι το μεγαλύτερο μέρος των αερίων του θερμοκηπίου προέρχεται από τη διαδικασία παραγωγής της τροφής. Ας σκεφτούμε καλά λοιπόν όχι μόνο από πού προέρχεται η αγαπημένη τροφή μας, αλλά και τι είδους τρόφιμα επιλέγουμε. Και ας ξεκινήσουμε μειώνοντας το κρέας κατά μία μερίδα την εβδομάδα και αυξάνοντας τα εποχικά φρούτα και λαχανικά. Η νέα τάση που λέγεται meat free day ενθαρρύνει στη μείωση κατανάλωσης κρέατος μέσα από την αποχή κρεοφαγίας μία ημέρα την εβδομάδα. Είναι ένα μικρό βηματάκι για καλύτερη διατροφή, και για την αλυσίδα της φύσης.

εμφάνιση σχολίων