ΖΗΝ: Η γυμναστική ΖΗΝ της χαράς

ΖΗΝ Οι περισσότεροι από εμάς γνωρίζουμε τι συμβαίνει στο σώμα μας όταν ασκούμαστε. Χτίζουμε καλό μυϊκό σύστημα και αποκτούμε περισσότερη αντοχή. Νιώθουμε πολύ καλύτερα όταν ανεβαίνουμε σκαλιά. Λαχανιάζουμε λιγότερο και οι μύες μας δεν ζορίζονται και τόσο. Όμως όταν πρόκειται για τη διάθεσή μας και τη γυμναστική, η μεταξύ τους σχέση δεν είναι τόσο σαφής.

ΓΙΑΤΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΧΑΡΟΥΜΕΝΟΙ ΟΤΑΝ ΑΣΚΟΥΜΑΣΤΕ; Οι «ενδορφίνες που απελευθερώνονται» είναι κάτι που ακούμε συχνά, όμως ξέρουμε τι σημαίνει πραγματικά; Όταν ξεκινάμε να ασκούμαστε, το μυαλό μας αναγνωρίζει την άσκηση ως μια στιγμή στρες. Καθώς αυξάνεται η πίεση της καρδιάς, ο εγκέφαλός μας σκέφτεται είτε ότι πολεμάει έναν εχθρό, είτε ότι προσπαθεί να ξεφύγει από αυτόν. Για να προστατευτεί ο οργανισμός μας, εκκρίνει μια πρωτεΐνη που ονομάζεται BDNF. Η BDNF έχει προστατευτική και επανορθωτική δράση στους νευρώνες της μνήμης και δρα ως διακόπτης επαναφοράς μας. Παράλληλα εκκρίνονται και οι -ορμόνες της χαράς- ενδορφίνες. Γι’ αυτό συχνά αισθανόμαστε τόσο ωραία μετά την άσκηση: διότι ξεφορτωθήκαμε τον «εχθρό», κάναμε restart και πήραμε και μια δόση ορμονών χαράς.

ΑΡΑ, ΑΝ ΑΣΚΟΥΜΑΣΤΕ ΤΑΚΤΙΚΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΧΑΡΟΥΜΕΝΟΙ; ΟΧΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ. Πρόσφατη μελέτη από το Πανεπιστήμιο Penn State έδειξε ότι αν ασκηθούμε μια εργάσιμη καθημερινή, δηλαδή μια μέρα άγχους, έχει πολύ μεγαλύτερη σημασία απ’ ό,τι αν ασκούμαστε σε τακτική βάση. Το τεστ μνήμης έδειξε πως όσοι είχαν γυμναστεί εκείνη την ημέρα είχαν καλύτερη συγκέντρωση και απόδοση.

ΠΟΣΗ ΩΡΑ ΑΣΚΗΣΗΣ ΜΑΣ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ; Το καλό είναι πως για να αποκομίσουμε όλα τα ψυχολογικά οφέλη της άσκησης, δεν χρειάζεται να λιώσουμε στη γυμναστική. 20 λεπτά γοργό περπάτημα είναι αρκετά για να κουρδίσουν τον εγκέφαλό μας σε χαρούμενο mode.

ΠΩΣ ΚΡΑΤΑΜΕ ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ; Με μικρά και έξυπνα τρικ.

1. ΞΥΠΝΑΜΕ ΚΑΙ ΦΟΡΑΜΕ ΤΑ ΑΘΛΗΤΙΚΑ ΜΑΣ. Ιδανικά, κρύβουμε το ξυπνητήρι κάτω από αυτά. Φαίνεται ίσως ανόητο, αλλά λειτουργεί. Αν τοποθετήσουμε τα πράγματα από το βράδυ όπως μας βολεύουν, το πρωί είναι πολύ πιο εύκολο να ψήσουμε τον εαυτό μας να κάνει μια έστω δεκάλεπτη βολτίτσα.

2. ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΟΥΜΕ ΚΑΙ ΚΑΤΑΓΡΑΦΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΟΔΟ ΜΑΣ. Η καταγραφή λειτουργεί και ως «ανταμοιβή», πράγμα που μας βοηθά να κολλήσουμε σε μια συνήθεια. Μας υπενθυμίζει επίσης τα καλά συναισθήματα που παίρνουμε από την άσκηση. Υπάρχουν πολλές εφαρμογές όπως το Runkeeper ή το Fitocracy που μας βοηθούν να καταγράφουμε την πρόοδό μας με σαφήνεια και χωρίς να κάνουμε την τσαπατσουλιά να κολλάμε χαρτάκια Post-it παντού.

3. ΣΚΕΦΤΟΜΑΣΤΕ «ΜΙΚΡΑ» ΚΑΙ ΠΡΑΤΤΟΥΜΕ «ΜΙΚΡΟΤΕΡΑ». Με τη λογική πως ακόμα και 10 λεπτάκια να κουνηθούμε από την καρέκλα μας είναι σαφώς καλύτερα από το να μην κουνηθούμε καθόλου. Μπορούμε όμως να το κάνουμε 3-4 φορές την εβδομάδα; Λίγο τη φορά είναι πολύ πιο σημαντικό από το να πλακωνόμαστε μια Κυριακή και να κάνουμε όλα τα χιλιόμετρα μαζεμένα.

4. ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ ΠΩΣ ΟΙ ΕΝΔΟΡΦΙΝΕΣ ΕΙΝΑΙ ΕΘΙΣΤΙΚΕΣ: Δηλαδή μετά από λίγο το σώμα και ο εγκέφαλός μας αποζητούν τα οφέλη της άσκησης και δεν χρειαζόμαστε τίποτα να μας την υπενθυμίζει. Ούτε εφαρμογές στο κινητό, ούτε ξυπνητήρια αγκαλιά με τα αθλητικά μας.

εμφάνιση σχολίων