10
1
σχόλια
615
λέξεις
ΜΟΥΣΙΚΗ

Τα 10 άλμπουμ που παίξαμε περισσότερο μέσα στο 2013

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΡΑΤΖΟΓΙΑΝΝΗΣ [email protected]
21 Δεκεμβρίου 2013

Ένα από τα σημαντικότερα γεγονότα που στιγμάτισαν τη μουσική μας χρονιά είναι η επέλαση των ρομπότ Daft Punk που έσπασαν όλα τα ρεκόρ, στήνοντας υποδειγματικά το marketing του άλμπουμ τους και δίνοντας διαφορετική κατεύθυνση στην club σκηνή, με τη βοήθεια των γκουρού Nile Rodgers/Giorgio Moroder.

Άλλη μια τάση που αξίζει την προσοχή μας για φέτος είναι ο επαναπροσδιορισμός της ambient και η τεράστια απήχησή της. Μετά τα '90s, οι πρωτεργάτες Aphex Twin, Boards of Canada, Future Sound of London, Mix Master Morris και Orb δημιούργησαν ένα μεγάλο μουσικό ρεύμα. Σήμερα οι James Blake, The XX και Burial τυγχάνουν μεγάλης αποδοχής από το κοινό, αντιπαραθέτοντας βάθος, υφή και συναίσθημα στην αναμασημένη μουσική που κυκλοφορεί.

Πολλές φορές εδώ στο DOC TV παίξαμε τραγούδια και album στο repeat. Σας παρουσιάζουμε τα δέκα καλύτερα του 2013 σε τυχαία σειρά.

Bonobo-The North Borders: Εκλεκτική downtempo electronica από τη μοντέρνα ορχήστρα του Bonobo, με βαθιές επιρροές από τον Μάνο Χατζιδάκι. Συγκαταλέγεται στις καλύτερες συναυλίες της χρονιάς για την Ελλάδα.




James Blake-Overgrown: Αδυναμία της γαλαρίας του DOC TV από το πρώτο του single. Στα ατού του James, το ότι καταφέρνει να δημιουργεί το δικό του ήχο chill-step (ακόμα κι όταν διασκευάζει Τζόνι Μίτσελ) κι αυτό λίγοι μπορούν να το περηφανευτούν. Για πρώτη φορά τον είδαμε να χαμογελάει, όταν κέρδισε το φετινό Mercury Prize.




Disclosure-Settle: Ποιος θα μπορούσε να πιστέψει ότι δύο αδέλφια από το Surrey, σχεδόν αμούστακα, θα μπορούσαν να αναγενήσουν μέσα στο 2013 τη Garage House σκηνή των '90s και να είναι headliners σε όλα τα μεγάλα φεστιβάλ; Η διαφορά της δουλειάς τους, παρότι πρόκειται κατά κύριο λόγο για χορευτική μουσική, είναι το συναισθηματικό βάθος στην παραγωγή, συνδυασμένο με τις έξυπνες επιλογές τους στα φωνητικά (Sam Smith, London Grammar, Eliza Doolittle, Jessie Ware).




DJ Koze-Amygdala: Με αναφορές στο παρελθόν, τα πάντα στο δεύτερο album του, από το ψυχεδελικό του εξώφυλλο μέχρι τον πιο μικρό αυτοσχεδιαστικό ήχο, είναι κάτι που μόνο από το μυαλό του DJ Koze θα μπορούσε να είχε βγει. Με συνεργασίες σημαντικές και προσεγμένες, όπως Cariboy, Matthew Dear, Apparat και Ada.




Moderat-ΙΙ: Οι Modeselektor και ο Αpparat εδώ και χρόνια μοιράζονται το στούντιό τους στο Βερολίνο, τη μητρόπολη της ηλεκτρονικής μουσικής -χαρακτηρισμός που οφείλεται κατά πολύ και στη μουσική συμβολή των τριών φίλων. Στο ΙΙ με μια ευφυέστατη προσέγγιση φέρνουν την club κουλτούρα πιο κοντά στην pop αισθητική.




DJ Day-Land of 1000 Chances: Μεταφέροντάς μας στο μόνιμα ηλιόλουστο Palm Springs της Καλιφόρνιας, με τις ανοιχτές Cadillac και τους δρόμους με τους φοίνικες, ο DJ Day ανακατεύει το funk, την jazz και samples από ασπρόμαυρες ταινίες και παράγει πραγματικά ευοίωνη μουσική.




These New Puritans-Fields of Reeds: To experimental φολκ ροκ παντρεύεται με ενορχηστρώσεις κλασικής μουσικής, δημιουργώντας μελαγχολικές μελωδίες με την υπογραφή της μποέμ παρέας του Λονδίνου. Εξαιτίας της εμμονής τους να δίνουν έμφαση στις πολύ μικρές λεπτομέρειες που κάνουν ένα δίσκο πολύ μεγάλο, χρειάστηκαν δώδεκα μήνες ηχογραφήσεων σε τρία διαφορετικά στούντιο, για να έχουν το αποτέλεσμα που θέλουν.




Darkside-Psychic: Ο Nicolas Jaar μαζί με τον κιθαρίστα Dave Harrington ανακαλύπτουν τη σκοτεινή τους πλευρά και μας δίνουν την απάντηση στο πώς ακούγονται τα blues στο δικό τους μυαλό. Δείχνουν δε φανερά επηρεασμένοι από τους Pink Floyd και τους Dire Straits, με τα εξάχορδα riffs να έχουν την τιμητική τους.




Arctic Monkeys-AM: O Alex Turner και η παρέα του μεγάλωσαν πνευματικά/μουσικά, αποποιούνται τον indie/rock χαρακτήρα τους και ακολουθούν τα χνάρια των μεγάλων καλλιτεχνών που δεν τους ορίζει ένα είδος. Το AM ενώνει τον πειραματισμό με το ταλέντο τους, και το μείγμα είναι εκρηκτικό.




Jessy Lanza-Pull My Hair Back: Από τις καλύτερες πρωτοεμφανιζόμενες καλλιτέχνιδες, με τα '80s, τα '90ς και την r&b να μπλέκονται μεταξύ τους και με τον Jeremy Greenspan των Junior Boys να παραδίδει μαθήματα παραγωγής. Μουσική σίγουρα ποπ, αλλά διεστραμμένη και μελλοντική.



εμφάνιση σχολίων