«Η Ελλάδα, ακόμη και όταν διαδηλώνει, έχει επιδείξει αξιοσημείωτο επίπεδο σταθερότητας και συνοχής μέχρι σήμερα…». O Ντανιέλ Κον-Μπεντίτ μιλάει για την Ελλάδα
DOC TV
12 Νοεμβρίου 2012
Η αλήθεια είναι ότι στα χρόνια πού μεσολάβησαν ο «κόκκινος Ντάνι» πρασίνισε και η «φαντασία στην εξουσία» μετεξελίχθηκε σε «εξουσία με φαντασία». Οι επικριτές του τού καταλογίζουν ενσωμάτωση στο σύστημα. Όλοι, ωστόσο, αναγνωρίζουν ότι η ιστορία θα τον καταγράψει ως αναμφισβήτητο ηγέτη μιας εξέγερσης η οποία έμελλε να ταρακουνήσει την ευρωπαϊκή πολιτική σκηνή. Ο Κον-Μπεντίτ πάντως τα τελευταία τρία χρόνια κάνει διαρκείς και θορυβώδεις παρεμβάσεις ενάντια στο πρόγραμμα αυστηρής λιτότητας που εφαρμόζεται στην Ελλάδα. Βρέθηκε στη χώρα μας μεταξύ 9-11 Νοεμβρίου, στο πλαίσιο του συμβουλίου του EGP, το οποίο διεξήχθει στην Αθήνα -παρουσιάστηκαν οι εναλλακτικές προτάσεις του κόμματος για την οικονομική κρίση στην Ευρώπη.
-Στην Ελλάδα είστε αρκετά δημοφιλής λόγω των δημόσιων παρεμβάσεων που έχετε κάνει υπέρ της χώρας την τριετία αυτή των δανειακών συμβάσεων. Στο σημείο που βρισκόμαστε σήμερα, πιστεύετε ότι η ελληνική κυβέρνηση πρέπει να εξακολουθεί να τηρεί τις υποδείξεις των πιστωτών της; Έτσι όπως βλέπω εγώ τα πράγματα τουλάχιστον, η Ελλάδα θα έπρεπε να πει στους δανειστές της: «εντάξει, καταβάλλουμε προσπάθειες, έχουμε βελτιώσει αρκετά τα δημοσιονομικά μας, αλλά και εσείς από την πλευρά σας θα πρέπει να περιορίσετε τις πιέσεις και να διασφαλίσετε ένα ελάχιστο κοινωνικής προστασίας και συνοχής για την Ελλάδα». Η Ευρωπαϊκή Ένωση θα πρέπει επιτέλους να καταλάβει πως η Ελλάδα μπορεί να ανακάμψει από αυτή την κρίση μόνο έτσι, διατηρώντας την κοινωνική συνοχή της. Η Ελλάδα από την πλευρά της θα πρέπει να μην απευθύνεται μόνο στο Βερολίνο, αλλά και στη Ρώμη, στη Μαδρίτη, στη Λισαβόνα. Πειθαρχία χωρίς αλληλεγγύη, άμεση και έμπρακτη αλληλεγγύη, που να εκφράζεται μέσα από μαζικά προγράμματα κοινωνικής συνοχής, δεν είναι βιώσιμη και μπορεί να οδηγήσει σε κοινωνική αποδιάρθρωση. Μέχρι σήμερα, ένα από τα προβλήματα με την Τρόικα είναι ότι κανένας τους δε δίνει λογαριασμό και δεν εγκαλείται από τους αντιπροσωπευτικούς θεσμούς. Αυτό τους κάνει ανεξέλεγκτους. Γι’ αυτό το λόγο, στην παρούσα φάση θέσαμε το ζήτημα και καταβάλλουμε προσπάθειες ώστε τουλάχιστον οι αντιπρόσωποι της «ευρωπαϊκής επιτροπής» (Κομισιόν) να λογοδοτούν στο ευρωκοινοβούλιο.
-Παλαιότερα είχατε μιλήσει για κίνδυνο αναβίωσης δικτατορικών καθεστώτων στην Ελλάδα. Θεωρείτε ότι η κρίση μπορεί να τροφοδοτήσει τέτοιους σχεδιασμούς; Δυστυχώς ισχύει. Εξακολουθώ να πιστεύω ότι το ενδεχόμενο μιας επιστροφής σε δικτατορικά καθεστώτα στην Ελλάδα είναι ένα από τα σκοτεινά, αλλά πιθανά σενάρια που δε μπορούν να αποκλειστούν. Για την ώρα, δε μπορώ να πω περισσότερα.
-Σας ανησυχεί η άνοδος της ακροδεξιάς στην Ελλάδα; Σαφώς. Ειδικά η Χρυσή Αυγή αντιπροσωπεύει μια απειλή για τη δημοκρατία στην Ελλάδα. Αν και από θέση αρχής είμαι γενικά απρόθυμος να συναινέσω στο να τίθενται με ευκολία πολιτικά κόμματα εκτός νόμου, στη συγκεκριμένη περίπτωση υπάρχουν πολλά στοιχεία έκνομων δράσεων. Το κόμμα αυτό χρησιμοποιεί βία, επιτίθεται σε ανθρώπους, υπάρχουν πλέον ουσιώδεις μαρτυρίες για το γεγονός ότι μετέχει σε παραστρατιωτικές δραστηριότητες. Άρα, υπάρχει και η δυνατότητα μέσα από μια νόμιμη αποδεικτική διαδικασία να τεκμηριωθούν οι παράνομες δραστηριότητες αυτού του κόμματος και ως αποτέλεσμα να τεθεί εκτός νόμου. Επιμένω, όμως, ότι κάτι τέτοιο θα μπορούσε να γίνει μόνο με ένα νόμιμο και στέρεα τεκμηριωμένο τρόπο και με καμία άλλη μέθοδο. Πρέπει να χρησιμοποιηθούν δημοκρατικά εργαλεία και όχι αυταρχικά προκειμένου να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα εξτρεμιστικών κομμάτων όπως η ΧΑ.
-Ενόψει των προηγούμενων βουλευτικών εκλογών, οι έλληνες «πράσινοι» επέλεξαν να μη συμπράξουν με το ΣΥΡΙΖΑ. Πώς αποτιμάτε πλέον αυτή τη στάση; Δεν πρέπει να συγκροτηθεί ένα ευρύ προοδευτικό μέτωπο αριστερών δυνάμεων στην Ελλάδα; Το ρεύμα των «πρασίνων» γενικώς επιδιώκει συμμαχίες και συνεργασίες. Προσωπικά, δεν ξέρω αν έχω μεγάλο πολιτικό ενδιαφέρον για το ΣΥΡΙΖΑ και την πολιτική τοποθέτησή του. Βέβαια, σε λίγες ημέρες που θα επισκεφθώ την Ελλάδα, ελπίζω να μπορώ να έχω μια πληρέστερη εικόνα των πραγμάτων στη χώρα σας. Ωστόσο, θα πρέπει να τονίσω ότι μου έχει κάνει καλή εντύπωση η υπεύθυνη στάση του κόμματος της «Δημοκρατικής Αριστεράς» (ΔΗΜΑΡ), η οποία είναι άξια θαυμασμού για τον τρόπο με τον οποίο προσπαθεί να συμβάλλει δημιουργικά στην αντιμετώπιση της παρούσας κρίσης στην Ελλάδα. Σε κάθε περίπτωση, πάντως, όλα τα παραπάνω δεν απηχούν παρά τις προσωπικές μου απόψεις, εκτιμήσεις και προτιμήσεις. Δεν αφορούν, φυσικά, στο τι τελικά θα επιλέξει να κάνει το ελληνικό κόμμα των «πρασίνων»: αυτό είναι μια απόφαση αποκλειστικά εσωτερική, του κόμματος, την οποία θα λάβει μόνο του.
-Πώς βλέπετε το μέλλον της Ελλάδας; Η Ελλάδα, ακόμη και όταν διαδηλώνει, έχει επιδείξει αξιοσημείωτο επίπεδο σταθερότητας και συνοχής μέχρι σήμερα. Αν, όμως, αυτή η κατάσταση συνεχιστεί, ακόμη και τα πιο σκοτεινά σενάρια μπορεί να πάρουν σάρκα και οστά. Γι’ αυτό πρέπει να ενισχύσουμε την κοινωνική συνοχή. Αυτό το μήνυμα πρέπει να ακουστεί από όλους. Πρέπει να το ακούσει και ο ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα, πρέπει να το ακούσουν και οι κυβερνήσεις των άλλων χωρών. Να ανοίξει η Ευρώπη τα αυτιά της στους ανθρώπους πού διαδηλώνουν στους δρόμους. Η κοινή γνώμη σήμερα μοιάζει να μη γίνεται αντιληπτή και σεβαστή. Μοιάζει σαν να χρειάζεται ένας διαμεσολαβητής για να κάνει τις διάφορες δυνάμεις να ακούσουν η μία την άλλη. Η κυβέρνηση Ολάντ στη Γαλλία θα μπορούσε και θα έπρεπε να παίξει αυτόν το ρόλο, να γίνει, δηλαδή, για την περίπτωση της Ελλάδας ένας καλός μεσολαβητής ανάμεσα στο ΣΥΡΙΖΑ και στις κυβερνήσεις των άλλων χωρών της Ε.E.
-Τα αιτήματα του Μάη του '68 πώς μετουσιώνονται στη ευρωπαϊκή κρίση του 2012; Στα κινήματα του Μάη του '68 το αίτημα για μια δίκαιη και ελεύθερη κοινωνία ήταν κυρίαρχο. Αντίστοιχα σήμερα το αίτημα για μια πιο δίκαιη, πιο ελεύθερη κοινωνία είναι κυρίαρχο στους δρόμους, στις διαδηλώσεις στην Ελλάδα, την Ισπανία, την Πορτογαλία. Με αυτήν την έννοια, οι σημερινές κινητοποιήσεις βαδίζουν στο δρόμο του Μάη. Υπάρχει ωστόσο μια βασική διαφορά ανάμεσα στο τότε και στο σήμερα. Το 1968 είχαμε μια οικονομία σε θετική, αναπτυξιακή τροχιά και αυτό συνέβαινε για χρόνια. Ήταν η περίοδος του «μπέιμπι μπουμ», όλα αναπτύσσονταν, όλα αυξάνονταν. Αυτό δημιουργούσε μια θετική ματιά προς το μέλλον, θεωρούσαμε ότι όλα μπορούν να συμβούν. Σήμερα αντιθέτως οι άνθρωποι, οι λαοί, πρέπει να αγωνιστούν σκληρά για να έχουν ένα μέλλον. Και συχνά ατενίζουν το μέλλον αυτό με απαισιοδοξία. Αυτό που χρειαζόμαστε λοιπόν είναι να γίνουμε αισιόδοξοι, να αποκτήσουμε θετικά οράματα για το μέλλον της κοινωνίας, να μη φοβόμαστε να προτείνουμε ιδέες. Στην πανκ μουσική σκηνή υπήρχε μια αποστροφή σε ένα τραγούδι που έλεγε «δεν έχουμε καμία ευκαιρία να αδράξουμε». Πολύ φοβάμαι ότι βρισκόμαστε κοντά σε αυτήν την κατάσταση. Αυτό είναι που πρέπει να αντιστραφεί. Γι’ αυτό πρέπει να πείσουμε την Ε.Ε. να καθίσει στο τραπέζι του διαλόγου, για να βρεθούν και να εφαρμοστούν αποτελεσματικές πολιτικές λύσεις κοινωνικής αλληλεγγύης.
-Ποιο μείγμα οικονομικής πολιτικής θα προκρίνετε ώστε να απεγκλωβιστεί ο ευρωπαϊκός νότος από την κρίση; Σε γενικές γραμμές το μήνυμα της δημοσιονομικής πειθαρχίας και της ανάγκης μεταρρυθμίσεων είναι σωστό. Στο παρελθόν έγιναν πολλά λάθη στη δημοσιονομική διαχείριση. Φυσικά δεν είμαι εγώ εις θέση να υποδείξω πού γίνονταν τα όποια λάθη. Στην Ελλάδα γνωρίζετε καλύτερα τι πήγε στραβά. Όμως η παραδοχή των σφαλμάτων από μόνη της δεν αρκεί. Χρειάζεται ακόμα ένα βήμα: ένα βήμα προς την αλληλεγγύη των κοινωνιών, μια ακλόνητη απόφαση να επενδύσουμε στην υποδομή της κοινωνικής προστασίας σε τομείς όπως η υγεία, η πρόνοια κ.τ.λ. Επιπλέον πρέπει να αναγνωριστεί πως κράτη όπως η Ελλάδα μπορεί να μην είναι σε θέση αυτήν τη χρονική περίοδο να χρηματοδοτήσουν από μόνα τους την επένδυση σε αυτούς τους τομείς της κοινωνικής συνοχής. Επομένως μια πανευρωπαϊκή πολιτική επένδυσης σε ένα ελάχιστο επίπεδο εγγυήσεων, ένα ελάχιστο επίπεδο παροχών υγείας, πρόνοιας, κοινωνικής προστασίας, θα πρέπει να σχεδιαστεί και να εφαρμοστεί από την Ε.Ε. Με άλλα λόγια, αν η Ελλάδα από μόνη της δε μπορεί να υλοποιήσει ένα τέτοιο πρόγραμμα, θα πρέπει να το υλοποιήσει η Ε.Ε. στην Ελλάδα.
-Και πώς θα μπορούσε να γίνει αυτό; Μέχρι στιγμής μόνο προγράμματα λιτότητας εφαρμόζονται στην Ελλάδα. Και όμως, κάτι τέτοιο είναι δυνατό και μάλιστα με ένα γρήγορο, αποτελεσματικό και απόλυτα εφικτό τρόπο. Για παράδειγμα, η Ε.Ε. και η Ελλάδα (αλλά επίσης και η Ιταλία, η Ισπανία και η Πορτογαλία) θα έπρεπε να επανεξετάσουν προσεκτικά πώς επενδύονται οι υφιστάμενοι πόροι, όπως εκείνοι των προγραμμάτων κοινωνικής συνοχής. Ξέρουμε ότι σχεδόν το ήμισυ των διαθέσιμων κοινοτικών πόρων κοινωνικής συνοχής για την Ελλάδα σήμερα δε χρησιμοποιούνται, επειδή οι ελληνικές κυβερνήσεις δεν έχουν σχεδιάσει πώς θα επενδυθούν. Αυτοί οι πόροι θα πρέπει να αξιοποιηθούν άμεσα. Επιπλέον, για να γίνει επανεκκίνηση της ελληνικής οικονομίας, η κοινωνία θα πρέπει να επιλέξει την επένδυση σε νέες, «πράσινες» επενδύσεις, ιδιαίτερα στον τομέα της ενέργειας. Για παράδειγμα, η επένδυση σε «πράσινες» μορφές παραγωγής ενέργειας θα μπορούσε να συμβάλει καθοριστικά στη βελτίωση του ελληνικού ισοζυγίου πληρωμών, στο βαθμό που θα συνέβαλλε στη μείωση της εισαγωγής πετρελαίου και ενέργειας.
Ο Ντανιέλ Κον-Μπεντίτ είναι συμπρόεδρος της ομάδας των «πράσινων» στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Η συνέντευξη δόθηκε στη Μαρία Λουκά.
Πηγή: Βημαgazino
Διαβάστε επίσης:
Ντανιέλ Κον-Μπεντίτ: Η Ελλάδα δεν χρειάζεται ύπατο
VIDEO: «Τρελό» το πρόγραμμα του Τσίπρα
«Δανείζουμε τους Έλληνες για να τους πουλάμε όπλα»
εμφάνιση σχολίων