0
1
σχόλια
294
λέξεις

Στείλτε μας το δικό σας κείμενο στο [email protected]

ANESTIS D. ANESTIS
25 Οκτωβρίου 2012

Παραλιακή έρημος

Στοιβάδες πολιτισμού χτίζοντας κοραλλιογενείς υφάλους στην ιστορία

Η Αθήνα εν μέσω κρίσης παραμένει μια πόλη που εξακολουθεί να εξελίσσεται σαν ζωντανός οργανισμός, ένα οικοσύστημα υπό μόνιμη πίεση που αναζητά νέες ισορροπίες. Σοκάκια και δρόμοι που ελίσσονται χαοτικά σαν φλέβες και αρτηρίες κτίζουν συνεχώς νέες μεταλλάξεις και αδιέξοδα, επιβιώνουν ή εξαφανίζονται σύμφωνα με τους νόμους της φυσικής επιλογής. Γοητευτικές ιστορίες διαιωνίζονται σαν αστικοί μύθοι αποτυπώνοντας το ίχνος τους στην πέτρα ή το τσιμέντο, άλλες πάλι εξαφανίζονται σαν σύντομα graffity-tweets σε προσωρινούς τοίχους. Αρχιτεκτονικές δομές εξακολουθούν να συμπυκνώνονται αργά στον ιστορικό χρόνο, σχηματίζοντας κοραλλιογενείς υφάλους επί χιλιετηρίδες.

Από τους κλασικούς χρόνους μέχρι τις βυζαντινές εκκλησίες και τους μετανεωτερικούς αντικατοπτρισμούς, αυτοί οι ύφαλοι γίνονται το φυσικό καταφύγιο μίας ανήσυχης αστικής δραστηριότητας, εκεί όπου στοιβάδες κουλτούρας και πολιτικής ανανεώνουν το ένα το άλλο, αναπληρώνοντας το οξυγόνο που εισπνέουν οι υβριδικοί συγκερασμοί του παρόντος. Παραδίπλα, βιότοποι ερήμων, εκεί που η ζωή εξοστρακίζεται σε άχρωμες πλατείες, εγκαταλειμμένη, ενώ το κοφτερό αττικό φως ισοπεδώνει την αδύναμη απελπισία της. Αλλά και βιότοποι ονείρων, εκεί που τα φώτα της νύχτας πάλλονται από παρουσίες, φανταστικές ιστορίες και κρυμμένους πόθους ή εφιάλτες. Ομορφιά και ασχήμια κοχλάζουν μαζί στον καλοκαιρινό καύσωνα, σε ένα μείγμα που δεν αποκτά τη γεύση του από τα τυχαία πασπαλίσματα της ανύπαρκτης πολεοδομίας, αλλά από τις υπόγειες και αντιφατικές ροές που την διατρέχουν.

Υπερχειλίζουσα ζωώδης επιθυμία διαρρηγνύει το συμβολικό ιστό μίας συνολικά προβληματικής αρχιτεκτονικής, εμποτίζοντας τις ζωές της πόλης με ιστορία και περιθώριο, με λαξεμένες πέτρες αλλά και μυστηριώδη θραύσματα ελπίδων από το μέλλον ή οράματα που αντικατοπτρίζονται σε μια άσφαλτο που βράζει. Η ζωή πάντα βρίσκει το δρόμο, φουντώνει εκεί που οι σπόροι της βρίσκουν εύφορο έδαφος τρυπώνοντας ανάμεσα σε εγκατάλειψη, ερήμους, φως και σκόνη.

Ένα σετ ονειρικών εικόνων εμπνευσμένων από αυτές τις σκέψεις.

εμφάνιση σχολίων