0
1
σχόλια
169
λέξεις
Στείλτε μας το δικό σας κείμενο στο [email protected]
 
ΜΑΡΘΑ
20 Ιουνίου 2017
Προσπαθείς να θυμάσαι, να μην ξεχάσεις,να αποτυπώσεις την κάθε λεπτομέρεια. Έτσι με αυτό τον τρόπο θα μείνει για πάντα η στιγμή στην αιωνιότητα του μυαλού σου. Μια απλή ανάμνηση, ένα καλοκαιρι, ένα δειλινό, η θάλασσα και εσείς. Εγώ μικρή με τις ιδέες μου για έναν καλύτερο κόσμο, εσύ πιό μεγάλος ξέρεις πια ότι τα πράγματα δεν λειτουργούν ετσι. Προσπαθείς να με προετοιμασεις γι’ αυτά που θα πρέπει να αντιμετωπίσω, δεν τα καταφέρνεις είναι η ξεροκεφαλια της ηλικίας μου βλέπεις και του ρομαντικού μυαλού μου, τα παρατάς λοιπόν και με παίρνεις αγκαλιά και τότε ξεχνάω τα πάντα. Έτσι με μια αγκαλιά ξενικό ο κόσμος έγινε πιο ομορφος. Και τότε καταλαβαίνεις ότι κάτι καινούργιο ξεκινάει, κάτι όμορφο και τρομακτικό γιατι αυτά πανε πάντα μαζί, τόσο που όταν το σκέφτεσαι τρομάζεις και κλαις. Δεν ξέρεις πως να το διαχειριστεις, είναι όλα τόσο πρωτόγνωρα και δυνατά, ένα είδος αργοπορημενου πρώτου σκιρτήματος που έχασε τον δρόμο και μετά από χρόνια σε βρήκε και σε χτύπησε ακαριαία.
 
TAGS:
εμφάνιση σχολίων