Αγαπημένο μου δισκοπωλείο

Το πρώτο μου βινύλιο αγοράστηκε με χαρτζιλίκι σε ηλικία δημοτικού. Θυμάμαι να βγάζω ευλαβικά τον δίσκο των Cure από το εξώφυλλο, να τον κρατάω με τα ακροδάχτυλα μην τυχών και κάνω δαχτυλιές -μετά τη δαχτυλιά φτάνει η συντέλεια του κόσμου- και να τον τοποθετώ στο πικάπ. Ύστερα η βελόνα να πέφτει πάνω του σαν πούπουλο κι εγώ να μυρίζω το χάρτινο εσώφυλλο πριν να στρωθώ στη δουλειά για να αποστηθίσω όλους τους στίχους που είχαν γραφτεί πάνω του. Οι φετιχιστές που έζησαν την εποχή του δίσκου βινυλίου ακόμα είναι αγιάτρευτοι.

Η Παγκόσμια Ημέρα Δισκοπωλείων έρχεται στις 21 Απριλίου και πολλά δισκάδικα (από τα λίγα που έχουν μείνει) συμμετέχουν με ειδικές εκπτώσεις αλλά και δρώμενα όπως live ή παραχώρηση ραφιών στους επισκέπτες για να πουλήσουν τους δίσκους τους, με σκοπό να κρατηθούν ζωντανά τόσο αυτά όσο και η χαρά που προσφέρουν: το αέναο ψάξιμο στα ράφια, το κυνήγι του σινγκλ, η αίσθηση θριάμβου όταν ανακαλύπτεις κάτι σπάνιο σε καρασυλλεκτική έκδοση, η συναναστροφή με άλλα αρρωστάκια -κάποτε μαζευόμασταν μαζί στα σπίτια και ακούγαμε τα νέα μας αποκτήματα με ευλάβεια τελετουργική. Το έθιμο μάλλον καλά κρατεί ακόμα αφού σύμφωνα με τις πωλήσεις οι πωλήσεις βινυλίου ανεβαίνουν ενώ υπάρχουν πλέον πάρτι και dj’s που παίζουν μόνο βινύλια, όπως για παράδειγμα οι βραδιές των αθηναίων φίλων και «συγγενών» μας, των NO!

Οι δισκογραφικές που συμμετέχουν στην ελληνική Παγκόσμια Ημέρα Δισκοπωλείων είναι οι εξής: All Together Now, Archangel, ECM, Inner Ear, Ntrop Records, Puzzlemusic, Restlesswind. Αχ, αυτό το σκριτς-σκρατς της βελόνας.

εμφάνιση σχολίων