Αγγελίδου: Το Μικρό Α' ΠΡΟΣΩΠΟ Βιβλιοπωλείο

Α' ΠΡΟΣΩΠΟ Η συγγραφέας και μεταφράστρια, Μαρία Αγγελίδου στο πλαίσιο του νέου θεσμού Little Bookstores γράφει για το Μικρό Βιβλιοπωλείο της που είναι το ιδανικό Βιβλιοπωλείο όλων μας και που θα ήθελε να έχει κάθε γειτονιά.


Και τι δεν θα ‘δινα για να ‘μουνα βιβλιοπώλης σε Μικρό Βιβλιοπωλείο! Όταν μπαίνω μέσα σ’ ένα τέτοιο μικρό, σκέφτομαι καλύτερα. Ταιριάζω ομορφότερα τις λέξεις και τις σκέψεις μου. Ορέγομαι τα διαβάσματα που θα κάνω. Ακούω και θυμάμαι. Μιλάω και συζητάω. Μαθαίνω και μόνο που βρίσκομαι εκεί μέσα. Απολαμβάνω από πριν διαβάσματα που δεν έχω κάνει ακόμα και απολαμβάνω ξανά διαβάσματα που έχω κάνει προ πολλού. Με λίγα λόγια, γίνομαι άλλος άνθρωπος. Κι αυτός ο άλλος άνθρωπος μ’ αρέσει πιο πολύ.

Γιατί το Μικρό Βιβλιοπωλείο δεν είναι μαγαζί. Είναι ιδέα, είναι συνάντηση, είναι κουβέντα, είναι γνώμη. Είναι η ανάμνηση ενός διαβάσματος και η ελπίδα ενός άλλου. Είναι η επιθυμία να ξαναβρείς παλιούς ήρωες και να γνωρίσεις καινούργιους. Είναι σκέψεις διαλεγμένες για το χρώμα τους, για το κέφι τους, για τα λόγια τους τα ζωντανά, τα σοβαρά ή τα αστεία, τα σημαντικά ή τα πανάλαφρα. Είναι η πόρτα, που την ανοίγεις και αρχίζεις να σκέφτεσαι σκέψεις που τις θαυμάζεις.

Γιατί το Μικρό Βιβλιοπωλείο είναι μικρό αλλά ποτέ τόσο μικρό, ώστε να μη χωράει μέσα εσένα, όσα θέλεις ν’ ακούσεις κι όσα θέλεις να πεις. Είναι γεμάτο, αλλά ποτέ τόσο γεμάτο, ώστε να μην ανοίγει δρόμους για ταξίδια και βόλτες και αποστολές και περιπέτειες (κάθε είδους). Η βιτρίνα του δεν έχει βιβλία, έχει χάρτες τόπων απίστευτων.

Γιατί το Μικρό Βιβλιοπωλείο μπορεί να είναι στην καρδιά μιας αφάνταστα μεγάλης πόλης (που ξαφνικά παύει να κάνει φασαρία και φτάνει στ’ αυτιά σου σαν δύναμη και σαν σφυγμός πελώριος, αλλά καλός). Μπορεί να είναι δίπλα σε ποτάμι (που στα νερά του δεν ταξιδεύουν μόνο ψάρια ή μόνο βάρκες). Μπορεί να είναι δίπλα σε δρόμο, δίπλα σε ουρανό, δίπλα σε έρημο ή σε ζούγκλα. Μπορεί να είναι δίπλα σε δάσος, (με δέντρα που μιλάνε). Δίπλα σε θάλασσα, δίπλα σε άστρα. Μέσα σε γιορτές ή σε μάχες (του παρελθόντος, του παρόντος και του μέλλοντος).

Γιατί το Μικρό Βιβλιοπωλείο έχει τα βιβλία που θέλουμε να διαβάσουμε. Αυτά που έχουμε διαβάσει και έχουμε ξεχάσει, αλλά χαιρόμαστε που κάποιος μας τα θυμίζει. Αυτά που δεν θα διαβάσουμε ποτέ, αλλά ξέρουμε πως υπάρχουν και μας αρέσει που υπάρχουν. Τα βιβλία που είναι για να τα διαβάσουν άλλοι – ευτυχώς. Και πάντα, ΠΑΝΤΑ, το βιβλίο που θέλω να διαβάσω τώρα.

Γιατί στο Μικρό Βιβλιοπωλείο συναντάμε ανθρώπους, που γίνονται φίλοι μας, επειδή έχουμε διαβάσει τα ίδια βιβλία – και τα ‘χουμε ευχαριστηθεί με τον ίδιο τρόπο. Κι άλλους, που γίνονται φίλοι μας, επειδή έχουμε παρατήσει στη μέση τα ίδια βιβλία – για τον ίδιο λόγο. Στο Μικρό Βιβλιοπωλείο συναντάμε Ανθρώπους, που ξέρουν τι διαβάσαμε πέρυσι και τι πρόπερσι. Ανθρώπους που μαντεύουν τι θα διαβάσουμε σήμερα. Και τι αύριο.

Γιατί τέλος ο βιβλιοπώλης του Μικρού Βιβλιοπωλείου ξέρει τους πελάτες του με τα μικρά τους ονόματα, πιο καλά κι από τους τίτλους των βιβλίων στα ράφια του. Ξέρει ότι αυτοί είναι τα καλύτερα βιβλία του. Οι καλύτερες ιστορίες του. Ξέρει τι έχουν διαβάσει, τι έχουν βαρεθεί, τι τους έχει ξενυχτήσει, τι έχουν αγαπήσει, τι έχουν υπερασπιστεί με πάθος στη συζήτηση. Ξέρει πού συναντιούνται οι ιστορίες τους με τη δική του.

Ο βιβλιοπώλης του Μικρού Βιβλιοπωλείου περπατάει δίπλα σε πολλούς αναγνώστες, τους ακολουθεί στους αναγνωστικούς τους δρόμους (είτε μιλάμε για τα πρώτα τους βήματα, είτε για υπερατλαντικά ταξίδια, παραθερισμούς ή μετοικεσίες). Και τι δεν θα ‘δινα, λοιπόν, για να ήμουνα βιβλιοπώλης σε Μικρό Βιβλιοπωλείο.

 
Ακολουθήστε μας στο Instagram και στο Fb για να βλέπετε τα άρθρα που σας ενδιαφέρουν


Διαβάστε επίσης:
Εβδομάδα Mικρών Bιβλιοπωλείων
Βοήθεια, πουλάνε μυθιστορήματα σε audio περίληψη!
Αν Πάτσετ: «Το βιβλιοπωλείο αντεπιτίθεται»
 

εμφάνιση σχολίων