Ιανουάριος, μήνας υπερβολικών ΖΗΝ στόχων

ΖΗΝ Καλωσόρισε ο Ιανουάριος! Μαζί με τον Νοέμβριο είναι ο πιο αντιδημοφιλής μήνας στη Γερμανία. Δεν είναι περίεργο μια και ο Ιανουάριος είναι λίγο...σκοτεινός. Δεν υπάρχουν πια τα χριστουγεννιάτικα φωτάκια και οι μέρες μεγαλώνουν βασανιστικά αργά. Η άνοιξη είναι ακόμα μακριά και το καλοκαίρι ούτως ή άλλως. Και μέσα σε όλα αυτά, κάποιοι παλεύουν για να πάρουν αποφάσεις που θα τηρήσουν όλη τη χρονιά. Οι πιο συνηθισμένες αποφάσεις είναι η αποχή από το αλκοόλ και το κρέας τον Ιανουάριο. Μήπως όμως είναι υπερβολικές οι απαιτήσεις;

«Στην πραγματικότητα ναι», λέει η ψυχολόγος Σόνια Λίπκε. Αυτό άλλωστε αποδεικνύεται και από μελέτες.  «Έχουμε κάνει επιστημονικές μελέτες σχετικά με τους γενικούς στόχους και την εφαρμογή τους», λέει η καθηγήτρια στο πανεπιστήμιο Constructor της Βρέμης. «Διαπιστώσαμε ότι είναι καλύτερα όλο το χρόνο να βάζεις στόχους, να προγραμματίζεις προσεκτικά και να αφήνεις περιθώρια. Αυτό βοηθά τους ανθρώπους να είσαι πιο ευτυχισμένοι και δεν αφορά μόνο το αλκοόλ ή τη διατροφή», λέει.

Όχι μεγάλους και δύσκολους στόχους. «Ακόμα και αν οι περιορισμοί στο αλκοόλ και το κρέας τεθούν μόνο τον Ιανουάριο, δεν είναι κακό», τονίζει η Σόνια Λίπκε. «Αν  οι στόχοι επιτευχθούν και έχουν ένα θετικό αποτέλεσμα, τότε τους θυμάται κανείς και μπορούν να χρησιμοποιηθούν σαν πρότυπο». Ένα μειονέκτημα μπορεί να είναι όμως ότι  «τα προσωρινά μέτρα έχουν περιορισμένη επίδραση στην υγεία και την ευεξία. Η αλλαγή του τρόπου ζωής δεν μπορεί να γίνει σε ένα μήνα, αλλά ο Ιανουάριος μπορεί να είναι ένα ερέθισμα», συμπληρώνει.

Ο ψυχολόγος Σεμπάστιαν Μπάρτοσεκ, λέει επίσης ότι «στην αρχή της χρονιάς πολλοί έχουν την αίσθηση ότι κάτι νέο ξεκινά και κανείς θα πρέπει να κάνει τα πράγματα καλύτερα».

Οι αποφάσεις αυτές είναι ένα είδος αυτοβελτίωσης. Συχνά πρόκειται για απώλεια βάρους ή να τρώει κανείς λιγότερο κρέας ή να πίνει λιγότερο αλκοόλ. Το να βάζεις όμως στόχους που είναι πολύ υψηλοί είναι πάντα κακό, λέει ο ειδικός ψυχολόγος. «Αν πω ότι κάθε μέρα, δύο ώρες επί πέντε φορές την εβδομάδα θα είμαι στο γυμναστήριο ή δεν θα ξαναφάω ποτέ κρέας ή δεν θα ξαναπιώ αλκοόλ, καταλαβαίνει κανείς ότι σύντομα θα αποτύχω», επισημαίνει.

Το κάνουμε για εμάς ή τους άλλους; Αυτό που είναι σημαντικό, λέει ο Μπάρτοσεκ είναι να δεσμευτείς και να ρωτήσεις τον εαυτό σου εάν πράγματι μπορώ να το κάνω αυτό. «Θα πρέπει επίσης να αναρωτηθείτε, το κάνω αυτό για μένα ή για τους άλλους;».

Και βέβαια το σημαντικό είναι οι στόχοι να μην είναι εξαντλητικοί. Για παράδειγμα μπορεί κανείς να πει ότι κάποιες μέρες την εβδομάδα δεν θα τρώει κρέας ή αλκοόλ, αλλά μόνο τα Σαββατοκύριακα. Όταν οι στόχοι παραμένουν εφικτοί τότε και τα αποτελέσματα είναι καλύτερα. Σύμφωνα πάντως με έρευνα της εταιρείας Forsa για λογαριασμό της ασφαλιστικής εταιρείας DAK αυτό που ήταν πιο σημαντικό για τους περισσότερους ερωτηθέντες ήταν η αποφυγή του άγχους, η άθληση και πάνω από όλα, περισσότερος χρόνος για την οικογένεια και τους φίλους.


Το άρθρο του Γκρέγκορ Τολ δημοσιεύθηκε στο dw. 


Διαβάστε επίσης:
6 sos για μηδενική γιορτινή σπατάλη
ΕΡΕΥΝΑ: Η μοναξιά αυξάνει την εγωκεντρικότητα
Φταίνε οι γονείς για τη μειωμένη κινητικότητα των παιδιών; 

εμφάνιση σχολίων