Οι πολιτικές φωνές των γυναικών στο παραδοσιακό παλαιστινιακό κέντημα
Το παλαιστινιακό κέντημα, που ονομάζεται Tatreez, είναι αιωνόβιο, λέει η ιστορικός Wafa Ghnaim. Περνάει από γενιά σε γενιά και περιέχει τόσο την ιστορία του τόπου όσο και τα μηνύματα των γυναικών που τα κεντάνε.Όταν οι φωνές των γυναικών φιμώνονται εξαιτίας της λογοκρισίας, του πολέμου ή της πατριαρχίας εκφράζονται μέσα από εικονογραφημένες ιστορίες που ζωντανεύουν χάρη στα νήματα.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΑΘΗΝΑ ΛΕΒΕΝΤΗ
15 Ιανουαρίου 2024
Όταν οι Ισραηλινοί απαγόρευσαν την Παλαιστινιακή σημαία ακόμα και από την τέχνη, οι Παλαιστίνιες φόρεσαν την «πατρίδα» τους.
Κατά τη διάρκεια της Πρώτης Ιντιφάντα, μεταξύ 1987 και 1993, οι Ισραηλινοί απαγόρευαν την Παλαιστινιακή σημαία από την καθημερινότητα αλλά και από την τέχνη. Κατέσχεσαν τις παλαιστινιακές σημαίες, λογόκριναν τις γκαλερί αλλά δεν μπορούσαν να απαγορεύσουν τις σημαίες που μπορούσαν να φορεθούν. Οι Παλαιστίνιες απάντησαν στην καταπίεση φορώντας την πατρίδα τους. Τα Παλαιστινιακά εδάφη κεντήθηκαν στα ρούχα τους.Διαβάστε επίσης: Μια φέτα καρπούζι για την Παλαιστίνη
Το 2018, η καλλιτέχνης, συγγραφέας και ιστορικός Wafa Ghnaim δημοσίευσε το Tatreez and Tea: Embroidery and Storytelling in the Palestinian Diaspora, ένα βιβλίο με 47 παραδοσιακά σχέδια, ιστορίες και οδηγίες για την παραδοσιακή παλαιστινιακή σταυροβελονιά.
Από το 1948, οι Παλαιστίνιοι εξορίζονται και ζουν σε κατεχόμενα εδάφη. Η Ghnaim και οι αδερφές της μεγάλωσαν στο Όρεγκον, τη μοναδική παλαιστινιακή οικογένεια στην πόλη. Όπως πολλοί Παλαιστίνιοι, έτσι και η δική της οικογένεια διατήρησε τον πολιτισμό μέσα στην απομόνωσή της. Στην παλαιστινιακή διασπορά, το τελετουργικό του κεντήματος και της παραδοσιακής ενδυμασίας εργάζεται για την ταυτότητα και είναι μέσο σύνδεσης. Έτσι και η Ghnaim έμαθε να κεντάει, μαζί με τις αδελφές της, από την ηλικία των 4 ετών. Την ιστορία της παρουσίασε το περιοδικό Tatter που ειδικεύεται στην τέχνη του υφάσματος.