Κατάθλιψη: Πόσο κινδυνεύετε ΖΗΝ ανάλογα με το πού μένετε

ΖΗΝ Οι επιστήμονες αμφιβάλλουν τώρα για το κατά πόσο η ζωή στα προάστια μπορεί πράγματι να ωφελεί την ευημερία.

Οι ερευνητές Karen Chen και Stephan Barthel, από τα Πανεπιστήμια του Yale και της Στοκχόλμης, αντίστοιχα, μέσα από τη χρήση εργαλείων μηχανικής μάθησης, μιας μεθόδου ανάλυσης δεδομένων από το πεδίο της τεχνητής νοημοσύνης που αυτοματοποιεί την ανάπτυξη αναλυτικών μοντέλων, εξέτασαν δορυφορικές εικόνες όλων των κτιρίων στη Δανία για 30 χρόνια (1987-2017), τα οποία αργότερα ταξινόμησαν σε διάφορες κατηγορίες ανάλογα με το ύψος και την πυκνότητα πληθυσμού.

Αφού έλαβαν υπόψη τις διευθύνσεις κατοικιών, τα μητρώα υγείας και την κοινωνικοοικονομική κατάσταση, προσπάθησαν να αναδείξουν τους παράγοντες κινδύνου κατάθλιψης, όπως είναι η οικονομική επιφάνεια ή η διάγνωση των γονέων με κάποια ψυχική νόσο.

Στα ευρήματά τους δεν αποτυπώνεται συσχέτιση των πυκνοκατοικημένων αστικών κέντρων με την εκδήλωση κατάθλιψης, πιθανότατα λόγω του ότι προσφέρονται για εντονότερη κοινωνική ζωή και δικτύωση, στοιχεία που έχουν συνδεθεί με καλύτερη ψυχική υγεία.

Ούτε οι αγροτικές περιοχές συνδέθηκαν όμως με συμπτώματα που αφορούν την ψυχική υγεία.

Η μελέτη κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι πολυκατοικίες (με περισσότερους από 4 ορόφους) σε κεντρικές τοποθεσίες ή σε κοντινά προάστια με εύκολη πρόσβαση σε ανοιχτούς χώρους -όπως πάρκα με πράσινο ή ακτές- συνδέθηκαν με πολύ χαμηλό κίνδυνο κατάθλιψης.

Οι πλέον «απειλητικές» για την ψυχική υγεία περιοχές και τύποι κατοικίας, μετά τη συνεκτίμηση των κοινωνικοοικονομικών παραγόντων, αποδείχθηκαν τα σχετικά αραιοκατοικημένεα προάστια με χαμηλές κατοικίες ή μονοκατοικίες.

Οι μεγάλες αποστάσεις που πρέπει να διανύει κανείς με το αυτοκίνητο, οι λιγότεροι δημόσιοι χώροι και η αραιή κατοίκηση που αποτρέπει τη δημιουργία χώρων όπου οι άνθρωποι θα μπορούσαν να συγχρωτίζονται, όπως καταστήματα, καφετέριες και εστιατόρια, εξηγούν σε μεγάλο βαθμό τα ευρήματα της μελέτης.

Η μελέτη προτείνει την απομάκρυνση από τη λογική της ζωής σε προάστια με μονοκατοικίες και εξάρτηση από το αυτοκίνητο, προκειμένου να αμβλυνθούν οι επιπτώσεις στην ψυχική υγεία καθώς και από την κλιματική αλλαγή.

Οι ερευνητές συστήνουν ως βέλτιστη στρατηγική την επένδυση σε πολυκατοικίες με απεξάρτηση παράλληλα από την ανάγκη αυτοκινήτου, τον προσεκτικό χωροταξικό σχεδιασμό για μεγαλύτερη πρόσβαση σε ακτές, κανάλια, λίμνες ή αστικά πάρκα, αλλά και σχεδιασμό δημόσιων ανοιχτών χώρων και οικισμών που μπορεί κανείς να τις περπατά.


Τα ευρήματα δημοσιεύτηκαν στο επιστημονικό περιοδικό Science Advances​


Διαβάστε επίσης:
Φρομ: «Η αδυναμία να δημιουργήσεις αγάπη, είναι ανικανότητα»
Εγωκεντρισμός; Υπάρχουν κι άλλοι!
«Γιατί όμορφοι και ικανοί άνθρωποι μένουν μόνοι;»

εμφάνιση σχολίων