Οι Ταινίες της ΣΙΝΕΦΙΛ Εβδομάδας

ΣΙΝΕΦΙΛ ΕΥΚΟΛΟΣ ΣΤΟΧΟΣ: Η επικεφαλής του συνδικάτου μιας πολυεθνικής εταιρείας παραγωγής πυρηνικής ενέργειας, η οποία αποφασίζει να γίνει πληροφοριοδότης ρισκάροντας τη ζωή της. Μόνη εναντίον όλων, παλεύει ώστε να μην αποσιωπηθεί ένα απίστευτο σκάνδαλο και να υπερασπιστεί περισσότερες από 50.000 θέσεις εργασίας. Η ζωή της ανατρέπεται όταν δέχεται βίαιη επίθεση στο σπίτι της, ενώ νέα στοιχεία δημιουργούν αμφιβολίες στο μυαλό των ανακριτών. Από θύμα, γίνεται ύποπτη. Η ταινία απέσπασε το βραβείο κοινού στο πρόσφατο Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου.

Σε πραγματικά γεγονότα, όπως τα καταγράφει το βιβλίο της Καρολίν-Μισέλ Αγκίρ, βασίζεται αυτό το πολιτικοκοινωνικό θρίλερ το οποίο εξετάζει χωρίς πρωτοτυπία, αλλά με αμεσότητα, θέματα όπως η κατάχρηση εξουσίας, οι σκευωρίες των εχόντων την εξουσία αυτή, η θυματοποίηση και η σεξουαλική κακοποίηση, ενώ ταυτόχρονα δεν του λείπουν τα βασικά στοιχεία του σασπένς και του αστυνομικού μυστηρίου, καθώς και ο ίδιος ο θεατής αναρωτιέται για την αυθεντικότητα των ισχυρισμών της ηρωίδας. Εξαιρετική για πολλοστή φορά η Ιζαμπέλ Ιπέρ.

Info: Εύκολος Στόχος (Le Syndicaliste/The Sitting Duck). Κοινωνική Δραματική Θρίλερ Μυστηρίου. Γαλλία, 2023. Πρεμιέρα: Πέμπτη, 7 Σεπτεμβρίου. Σκηνοθεσία: Ζαν Πολ Σαλομέ. {α'ιζουν: Ιζαμπέλ Ιπέρ, Φρανσουά Ξαβιέ Ντεμεζόν, Πιερ Ντελαντονσάν, Ιβάν Ατάλ. Διανομή: Cinobo.


75 ΜΕΡΕΣ: Το 1992 στο Αλκάσερ, μια μικρή πόλη της Ισπανίας κοντά στη Βαλένθια,  Το 1992, τρία κορίτσια γύρω στα 14-15 εξαφανίζονται μυστηριωδώς. Την τελευταία φορά που τις είδαν ζωντανές έκαναν ωτοστόπ για να πάνε σε ένα κλαμπ σε μια κοντινή πόλη. Η αστυνομία υποθέτει λανθασμένα ότι απλώς το έχουν σκάσει. Tα πτώματά τους, όμως, βρίσκονται δύο μήνες αργότερα, συντρίβοντας τις οικογένειές τους και σοκάροντας την τοπική κοινότητα. Ποιος θα μπορούσε να τολμήσει ένα τέτοιο έγκλημα σε μια φιλήσυχη περιοχή όπου όλοι γνωρίζονταν με όλους; Τριάντα χρόνια μετά, οι «75 Μέρες» έρχονται για να επανεξετάσουν το έγκλημα που συγκλόνισε την Ισπανία όχι μόνο εξαιτίας της σοκαριστικής του βιαιότητας, αλλά και εξαιτίας της αμφιλεγόμενης και εξοργιστικά ελλιπούς αστυνομικής έρευνας που ακολούθησε, καθώς και την προβληματική κάλυψη από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης.

Το έγκλημα αυτό συνέβη σε μια περιοχή με μικρά χωριά, όπου τα κορίτσια ήξεραν σχεδόν τους πάντες. Εξάλλου, μια φίλη τους, που δεν ήταν μαζί τους εκείνο το βράδυ, κατέθεσε ότι ποτέ δεν έκαναν ωτοστόπ στα τυφλά: πάντα έμπαιναν σε αμάξια ανθρώπων που ήδη γνώριζαν, κάτι που προσέθεσε μια ακόμη φρικιαστική λεπτομέρεια στα όσα έρχονταν σιγά-σιγά στο φως. Πέρα από έναν μάρτυρα -που αγνοήθηκε κατ’ εξακολούθηση- δεν υπάρχουν ουσιώδη στοιχεία. Και τα όσα υπάρχουν δεν λαμβάνονται σοβαρά υπόψιν ή δεν προστατεύονται αρκετά καλά, ώστε να βοηθήσουν. Γενικότερα οι χειρισμοί των αρχών είναι εγκληματικά ελλιπείς, ανίκανοι και ερασιτεχνικοί, κάτι που σημαίνει ότι χάνεται πολύτιμος χρόνος και, τελικά, έδαφος. Η υπόθεση φιγουράρει στα ΜΜΕ νύχτα και μέρα, δίνοντας άφθονη τροφή σε ταμπλόιντ, ριάλιτι σόου και εκπομπές κίτρινου τύπου για εβδομάδες. Είναι η εποχή, εξάλλου, της γέννησης και του «trash» τηλεοπτικού σταθμού Telecinco, σε ιδιοκτησία του Σίλβιο Μπερλουσκόνι, για τους οποίους η υπόθεση ήταν το απόλυτο δώρο - το οποίο και «άρμεξαν» χωρίς ντροπή.

Η σύλληψη τελικά θα έρθει: ο Μιγκέλ Ρικάρ κατηγορείται για το έγκλημα από κοινού με τον φίλο του, δραπέτη Αντόνιο Ανγκλές. Όμως, ο Ρικάρ θα ισχυριστεί ότι η ομολογία του ήταν προϊόν πιέσεων και ξυλοδαρμών, ενώ η αυτοψία των πτωμάτων αποκάλυψε επτά διαφορετικά DNA στη σκηνή του εγκλήματος, κανένα από τα οποία δεν ανήκουν στα θύματα ή τους φερόμενους ως δολοφόνους. Κι έτσι, το μυστήριο γύρω από την υπόθεση παραμένει. Μπορεί να έχουν περάσει πάνω από τριάντα χρόνια, αλλά μερικές πληγές δεν κλείνουν ποτέ.

Info: 75 Μέρες (75 Dias). Αστυνομική Δραματική Θρίλερ. Ισπανία, 2020. Πρεμιέρα: Πέμπτη, 7 Σεπτεμβρίου. Σκηνοθεσία: Μαρκ Ρομέρο Παίζουν: Άνα Φερνάντεζ, Αντόνια Σαν Χουάν. Διανομή: Rosebud 21. 


Η ΚΑΛΟΓΡΙΑ ΙΙ: 1956 – Γαλλία. Ένας ιερέας δολοφονείται. Ένα κακό εξαπλώνεται. Η αδελφή Ιρέν αντιμέτωπη ξανά με τη δαιμονισμένη Βάλακ. Επιστροφή στο τρομακτικό σύμπαν του «Καλέσματος» (Conjuring), μέσω της συνέχειας του spin-off «Η Καλόγρια». Μερικά χρόνια μετά τα εφιαλτικά γεγονότα της προηγούμενης ταινίας, η μοναχή Ιρένε έρχεται ξανά αντιμέτωπη με τη δαιμονισμένη καλόγρια Βάλακ, όταν ένας ιερέας δολοφονείται βίαια κάτω από ανησυχητικά μυστηριώδεις συνθήκες. Τυπική και τυποποιημένη ταινία τρόμου για το νεανικό κοινό των πολυκινηματογράφων πάνω σε μια θεματική, από καιρό εξαντλημένη.

Info: Η Καλόγρια ΙΙ (The Nun II). Τρόμου. Ηνωμένο Βασίλειο, ΗΠΑ, 2023. Πρεμιέρα: Πέμπτη, 7 Σεπτεμβρίου. Σκηνοθεσία: Μάικλ Τσάβες Παίζουν: Τάισα Φαρμίγκα, Τζόνας Μπλοκέ, Στορμ Ριντ, Άννα Πόπλγουελ, Μπόνι Άαρονς. Dianom;h¨Tanweer. 


ΣΤΗΝ ΤΥΧΗ Ο ΜΠΑΛΤΑΖΑΡ: Ένα αθώο γαϊδουράκι βιώνει μια σειρά από κακουχίες στα χέρια διαφορετικών ανθρώπων, οι οποίοι αντανακλούν και ένα διαφορετικό κομμάτι του σκοταδιού της ανθρώπινης ψυχής. Το γαϊδουράκι γεννιέται στα Πυρηναία, Η κόρη μιας αγροτικής οικογένειας, η Μαρί και ο γιος μιας μεγαλοαστικής οικογένειας που βρίσκεται εκεί για την υγεία της φθισικής αδελφής του, ο Ζακ, το βαφτίζουν Μπαλταζάρ. Γρήγορα οι δρόμοι τους θα χωρίσουν με τον Ζακ να υπόσχεται πως θα γυρίσει. Όταν επιστρέφει μετά από χρόνια, πολλά έχουν αλλάξει για εκείνη και για τον γαϊδαράκο προς το χειρότερο, κυρίως χάρη στην σκοτεινή φύση των ανθρώπων, στην έμφυτή τους αγριότητά και στην τάση τους για αυτοκαταστροφή.

Ο Μπρεσόν αντιπαραθέτει με λιτό, ποιητικό και αριστουργηματικό τρόπο την ανθρώπινη αναλγησία και αλαζονεία με τον λειτουργικό και ενστικτώδη φυσικό κόσμο τον οποίο εδώ εκπροσωπεί το "ταπεινότερο" των πλασμάτων του, το οποίο ποτέ δεν ανθρωποποιείται. Απλά βρίσκεται εκεί στο κέντρο της δίνης των ανθρώπινων παθών και υπόκειται τις συνέπειες της "βαρβαρότητάς" τους χωρίς να μπορεί να τα κρίνει ή να τα καταλάβει.

Εμπνευσμένο από τον «Ηλίθιο» του Ντοστογιέφσκι, το «Στην Τύχη ο Μπαλταζάρ» "είναι ολόκληρος ο κόσμος μέσα σε μιάμιση ώρα" όπως ακριβώς το είχε περιγράψει και ο Ζαν-Λικ Γκοντάρ.

Info: Στην Τύχη ο Μπαλταζάρ (Au Hazard Balthazar). Κοινωνική Δραματική. Γαλλία, 1966. Επανέκδοση: Πέμπτη, 7 Σεπτεμβρίου. Σκηνοθεσία: Ρομπέρ Μπρεσόν. Παίζουν: Αν Βιαζέμσκι, Γουόλτερ Γκριν, Φρανσουά Λαφάρζ, Ζαν-Κλοντ Γκιλμπέρ, Φιλίπ Ασελέν, Ναταλί Ζουαγιό, Πιερ Κλοσοφσκί, Ζαν-Ζοέλ Μπαρμπιέ. Διανομή: Ama Films.


ΠΕΡΙΦΡΟΝΗΣΗ:  Ο Αμερικανός παραγωγός Τζέρεμι Προκός προσλαμβάνει τον γνωστό Αυστριακό σκηνοθέτη Φριτς Λανγκ, προκειμένου να μεταφέρει στον κινηματογράφο την «Οδύσσεια» του Ομήρου. Δυσαρεστημένος από την καλλιτεχνική προσέγγιση που ακολουθεί ο σκηνοθέτης, προσλαμβάνει τον Πολ Ζαβάλ, συγγραφέα αστυνομικών ιστοριών και θεατρικών έργων, για να επεξεργαστεί το σενάριο. Η σύγκρουση μεταξύ καλλιτεχνικής έκφρασης και εμπορικής απήχησης ακολουθεί μια παράλληλη πορεία με την προοδευτική αποξένωση του Πωλ από τη σύζυγο του Καμίλ, η οποία φαίνεται να ξεκινά από τη στιγμή που ο Πολ αφήνει την Καμίλ μόνη με τον εκατομμυριούχο παραγωγό. 

Η πρώτη και τελευταία προσπάθεια του Γκοντάρ να γυρίσει ταινία μεγάλου προϋπολογισμού, αντικατοπτρίζει με τον καλύτερο τρόπο, τη στιγμή που συμβαίνει, τη καλλιτεχνική διαμάχη του με τους παραγωγούς Τζόζεφ Λεβάιν & Κάρλο Πόντι οι οποίοι πόνταραν στην παρουσία της Μπριζίτ Μπαρντό. Εκείνος αρχικά ήθελε την Κιμ Νόβακ και τον Φρανκ Σινάτρα οι οποίοι απέρριψαν όμως την πρόταση. Αν και το τελικό αποτέλεσμα δεν ικανοποίησε ούτε τον μεν ούτε τους δε, η «Περιφρόνηση» που βασίζεται χαλαρά στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Αλμπέρτο Μοράβια, υπήρξε η μεγαλύτερη εμπορική επιτυχία του σκηνοθέτη, θεωρείται πλέον κλασική και έχει αποκτήσει cult status.

Χωρίζεται σε 3 βασικά κεφάλαια, ξεκινά στη Τσινεντσιτά όπου παραγωγός, σκηνοθέτης και υποψήφιος σεναριογράφος συναντιούνται όλοι μαζί για πρώτη φορά. Όταν ο Πολ αφήσει την Καμίλ να μπει στην διθέσια άλφα ρομέο του παραγωγού ο οποίος θα την φλερτάρει ασύστολα, η σχέση του ζευγαριού θα διαρραγεί. Στη συνέχεια, ακολουθεί μια υποδειγματική σκηνή 34 λεπτών στο διαμέρισμα του ζευγαριού, το οποίο λογομαχεί για τη σχέση του σε σχέση με τη συμμετοχή του Πολ στη συγκεκριμένη παραγωγή, ενώ στο τρίτο κεφάλαιο, οι χαρακτήρες μεταφέρονται στο Καπρί, στα γυρίσματα της ταινίας και στη βίλα του παραγωγού.

Πλούσια σε αναγνώσεις, η ταινία μιλάει με πολλούς διαφορετικούς τρόπους για το σινεμά, τη σχέση του Γκοντάρ με το συγκεκριμένο πρότζεκτ, αλλά και για την προσωπική του σχέση με τη δική του Μούσα, την Άνα Καρίνα. Αν και του επέβαλαν να σκηνοθετήσει τη ταινία σε σινεμασκόπ το οποίο μισούσε (κάνει μόνο για φίδια και για νεκροφόρες, όπως αναφέρεται καυστικά κάποια στιγμή), είναι αξιοσημείωτος ο δημιουργικός τρόπος με τον οποίο το χρησιμοποιεί. Πρόκειται για επετειακή προβολή για τα 60 χρόνια της ταινίας σε αποκατεστημένη 4Κ επανέκδοση.

Info: Περιφρόνηση ( Le Mépris/Contempt). Αισθηματική Δραματική. Ιταλία, Γαλλία 1963. Επανέκδοση: Πέμπτη, 7 Σεπτεμβρίου. Σκηνοθεσία: Ζαν-Λικ Γκοντάρ. Παίζουν: Μπριζίτ Μπαρντό, Μισέλ Πικολί, Τζακ Πάλανς. Διανομή: New Star.


ΤΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ: Πριν από το «Sweet Movie», ο Ντούσαν Μακαβέγιεφ, γύρισε αυτό το κινηματογραφικό υβρίδιο το οποίο ξεκινά σαν ντοκιμαντέρ πάνω στην ζωή και το έργο του Βίλχελμ Ράιχ (1897-1957), του Αυστριακού ψυχαναλυτή της δεύτερης γενιάς μετά τον Φρόιντ, γνωστού από τα βιβλία «Η Μαζική Ψυχολογία του Φασισμού», «Άκου Ανθρωπάκο» και «Η Δολοφονία του Χριστού», αλλά και από τις ανατρεπτικές θεωρίες του που κατέληξαν στην περίφημη οργονομία και την απελευθερωτική δύναμη του σεξ και ιδιαίτερα του οργασμού. Οι θεωρίες του τον έφεραν σε ρήξη με το κομμουνιστικό κόμμα του οποίου ήταν μέλος. Πηγαίνοντας στην Αμερική για να γλιτώσει από τους ναζί, αναπτύσει περαιτέρω τις θεωρίες του που λόγω της τολμηρότητάς τους, αλλά και λόγω του πολιτικού παρελθόντος του, τον έστειλαν την δεκαετία του '50, εν μέσω γενικευμένης κομμουνιστοφοβίας, στη φυλακή.

Στη συνέχεια, κρατώντας το ύφος ταινίας τεκμηρίωσης, ο Μακαβέγιεφ καταγράφει τα νέα σεξουαλικά ήθη στις ΗΠΑ του 1971, τα οποία αντιπαραβάλλει με Σοβιετικά εμβατήρια, επίκαιρα και αποσπάσματα προπαγανδιστικών ταινιών για το κομμα και τον "πατερούλη" της σταλινικής περιόδου τα οποία μοντάρει με σκηνές πραγματικών βασανιστηρίων, αλλα και με την μυθοπλαστική ιστορία μιας νεαρής Γιουγκοσλάβας που ερωτεύεται έναν ψυχρό και τυπολατρη Σοβιετικό πατινέρ (ονόματι Βλαντίμιρ Ίλιτς), τον οποίο προσπαθεί να "αποπλανήσει".

Δίνοντας έμφαση στον γυναικείο οργασμό ακόμη και με την αυτοϊκανοποίηση (όχι σαν αντίδοτο κατά της "υστερίας", αλλά σαν δύναμη απελευθέρωσης από τον ανδρικό σοβινισμό), η αναρχική ματιά του Μακαβέγιεφ που αντικατοπτρίζει με χιούμορ την δυναμική της εποχής της "αμφισβήτησης" μετά τον Μάη του '68 με εμφανείς γκονταρικές επιρροές, κάνει αυτό το προκλητικό κινηματογραφικό κολάζ, μια αξέχαστη σινεφιλική εμπειρία. ΄

Info: Τα Μυστήρια του Οργανισμού (W.E, - Mysteries of the Organism). Mokumantery Σάτιρα Μυθοπλασία. Γιουγκοσλαβία, Δυτική Γερμανία, 1971. Επανέκδοση: Πέμπτη, 7 Σεπτεμβρίου. Σκηνοθεσία: Ντούσαν Μακαβέγιεφ. Παίζουν: Μιλένα Ντράβιτς, Ιβικα Βίντοβιτς, Τζαγκόντα Καλοπέρ, Τούλι Κούπφερμπεργκ. Διανομή: New Star.

εμφάνιση σχολίων