-Λουκιανός Κηλαηδόνης
Η μητέρα μου είχε μια φίλη που ήταν δασκάλα πιάνου και αποφάσισε να μας στείλει με τον αδερφό μου να μάθουμε. Επειδή όμως πηγαίναμε εκεί και κυνηγιόμασταν και τσακωνόμασταν, πέντε ετών εγώ, οχτώ ο αδερφός μου, είπε στη μάνα μου: ''Δεν μπορώ και τους δύο. Είναι ανυπόφοροι. Να συνεχίσει ο ένας.'' Ο κλήρος έπεσε σε μένα. Και τυχαία, συνέχισα εγώ.DOCTV.GR
8 Φεβρουαρίου 2023
Μπάρκαρα στη Μεσόγειο. Κατάλαβα αμέσως ότι: ''Δεν είναι αυτό για σένα.'' Γύρισα πίσω και μπήκα στην Αρχιτεκτονική. Τελείωσα την Αρχιτεκτονική. Δεν με ενδιέφερε η δουλειά του αρχιτέκτονα και επί δύο χρόνια έπαιζα πέντε ώρες πιάνο τη μέρα για να περνάω την ώρα μου. Έτσι βγήκανε τα πρώτα τραγουδάκια.
Μια φίλη από την παρέα μού λέει: ''Ξέρω τον Γρηγόρη Μπιθικώτση. Θα στον φέρω μια μέρα.'' Μου τον φέρνει, του παίζω μερικά τραγούδια και μου λέει ο Μπιθικώτσης, τον οποίο λάτρευα: ''Ρε συ, αυτά είναι ωραία. Μαζί θα τα κάνουμε όλα. Εσύ είσαι ο καινούργιος ψηλός.'' (εννοώντας τον Θεοδωράκη).
Μια άλλη φίλη, η Κωστούλα Μητροπούλου, με προτείνει στη Ραλλού Μάνου, που είχε το Ελληνικό Χορόδραμα, και η Ραλλού Μάνου με πάει στον Τάκη Λαμπρόπουλο, διευθυντή της εταιρείας Columbia. Ζήτησα τον Μπιθικώτση και μου είπε ο Λαμπρόπουλος:
''Αν θέλεις να έχεις δίσκο τις γιορτές, τα τραγούδια θα τα πει ο Μητσιάς, γιατί ο Μπιθικώτσης είναι περιοδεία σε Αμερική και Καναδά.'' Εγώ τρελαμένος να κάνω δίσκο ξεκινάω με τον Μανώλη Μητσιά. Κάνω τον δίσκο ''Η πόλη μας''. Δεν προλάβαιναν να τυπώνουν δίσκους. Τύπωναν τρεις βάρδιες.
Αυτό μου ανοίγει τον ορίζοντα και ο Λαμπρόπουλος μού λέει: ''Στην επόμενη δουλειά θα συνεργαστείς με τον Γκάτσο.'' Με τον Νίκο Γκάτσο κάναμε την ''Κόκκινη Κλωστή'' και μετά, με τον Γιάννη Νεγρεπόντη, τα ''Μικροαστικά''. Ύστερα άνοιξε ο δρόμος.
Με την Άννα γνωριστήκαμε το 1972. Πήγαμε στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, στο οποίο πήρε το 1ο βραβείο ερμηνείας για το φιλμ του Παντελή Βούλγαρη ''Το προξενιό της Άννας'', κι εγώ άκουγα μαζί της, σ' ένα παγκάκι, από το ράδιο, τις πρώτες μεταδόσεις από την ''Κόκκινη Κλωστή''.
Στον κινηματογράφο έκανα μουσική για την ταινία του Θόδωρου Αγγελόπουλου ''Ο Θίασος''. Ο οπερατέρ Γιώργος Αρβανίτης, ο αδερφός του ο Θανάσης που έκανε την ηχοληψία, ο Μικές Καραπιπέρης που έκανε τα σκηνικά, όλοι δουλεύαμε γι' αυτό και είχαμε συνείδηση ότι εδώ γίνεται ένα πολύ σημαντικό έργο.
Αγαπούσα τη Βουλιαγμένη. Ένα βράδυ συνέλαβα την ιδέα για το Πάρτι. Και γίνεται η βραδιά. Και γίνεται Ο χαμός. Τότε διευθυντής στην Ε.Ρ.Τ ήταν ο Βασίλης Βασιλικός. Μαθαίνει ότι κάνω συναυλία στη Βουλιαγμένη και μου λέει: ''Να το μεταδώσουμε ζωντανά.'' Τότε ήταν δύο κανάλια. Την άλλη μέρα, όλη η Ελλάδα είχε δει τη ''Βουλιαγμένη''.
Κανείς δεν γνωρίζει πόσος κόπος υπάρχει πίσω από καθετί που έχω κάνει, και δεν χρειάζεται να το ξέρει. Δεν τον αφορά αυτό το θέμα. Αφορά μόνο εμένα. Το αποτέλεσμα με νοιάζει. Και αυτό δικαιούται ο κόσμος. Έχω πάρει μεγάλες χαρές. Δεν έχω στεναχώριες. Έζησα μια ζωή ανάμεσα σε σημαντικούς ανθρώπους, κάνοντας αυτό που αγαπούσα. Ποτέ δεν πίστεψα ότι ήμουν γεννημένος για να γράφω τραγούδια. Έτυχε. Το έχω πει και σε ένα στιχάκι: Ήμουν αρχιτέκτονας, ήμουν ναυτικός, ήμουνα συνθέτης, θα γίνω μαραγκός. Θα ήθελα να είμαι και σκηνοθέτης κινηματογράφου. Δε βαριέσαι. Στην άλλη ζωή...
Ο Λουκιανός Κηλαηδόνης (15 Ιουλίου 1943 – 7 Φεβρουαρίου 2017) ήταν Έλληνας συνθέτης, στιχουργός και ερμηνευτής. Γεννήθηκε στην Κυψέλη (Αθήνα), σπούδασε στο Λεόντειο Λύκειο Πατησίων και κατόπιν Αρχιτεκτονική στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, καθώς και στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο (Αθήνας), χωρίς ποτέ να ασκήσει το επάγγελμα. Εκτός από την διάσημη δισκογραφία του έγραψε μουσική για το σινεμά και για το θέατρο. Ο Κηλαηδόνης ήταν ο πρώτος καλλιτέχνης που έβγαλε τις συναυλίες από τα γήπεδα και τα θέατρα, επιλέγοντας φυσικούς χώρους με την πρώτη μεγάλης κλίμακας συναυλία του, το Πάρτυ στη Βουλιαγμένη (25 Ιουλίου 1983) να συγκεντρώνει πάνω από 70.000 άτομα. Ἠταν παντρεμένος με την ηθοποιό Άννα Βαγενά, με την οποία είχε δύο κόρες. Οι δυο τους το 1999 δημιούργησαν μια μουσική σκηνή, το «Μεταξουργείο», στο οποίο και εμφανίζονταν επί σειρά ετών. Απεβίωσε στις 7 Φεβρουαρίου 2017 από καρδιακή ανεπάρκεια.
Αποσπάσματα από συνεντεύξεις του, από τα Πρόσωπα
Διαβάστε επίσης:
Άντλερ: Το μεγαλύτερο βήμα της ανθρωπότητας
Λόρκα: Οι άνθρωποι δεν ζουν μόνο με ψωμί
«Αγαπητέ κύριε Σεφέρη»
εμφάνιση σχολίων