Ταμπούκι: Τι είναι Α' ΠΡΟΣΩΠΟ η saudade;

Α' ΠΡΟΣΩΠΟ Για να καταλάβουμε τι είναι η saudade τίποτα το καλύτερο από το να τη νιώσουμε άμεσα. Η καλύτερη στιγμή είναι προφανώς το δειλινό, που είναι η κανονική ώρα της saudade, αλλά καλά είναι και κάποια βράδια γεμάτα με ατλαντική ομίχλη, όταν πάνω στην πόλη κατεβαίνει ένα πέπλο και ανάβουν τα φώτα.

Εκεί, μόνοι σας, κοιτάζοντας αυτό το πανόραμα μπροστά σας, ίσως σας καταλάβει μια αίσθηση σπαραγμού. Η φαντασία σας, κάνοντας ένα άλμα στον χρόνο, θα σας κάνει να σκεφτείτε πως όταν πια έχετε επιστρέψει στο σπίτι σας και τις συνήθειές σας, θα σας πιάσει η νοσταλγία της προνομιακής στιγμής της ζωής σας, όταν βρισκόσασταν σε ένα πανέμορφο και μοναχικό δρομάκι της Λισαβόνας και κοιτάζατε ένα σπαρακτικό πανόραμα.

Να, ο κύβος έχει ριχτεί: νιώθετε νοσταλγία της στιγμής που ζείτε ακριβώς αυτή τη στιγμή. Είναι μια νοσταλγία του μέλλοντος. Έχετε δοκιμάσει στο πετσί σας τη saudade.


Αντόνιο Ταμπούκι, Ταξίδια, κι άλλα ταξίδια, εκδ. Άγρα. Ο Αντόνιο Ταμπούκι (Antonio Tabucchi, (24 Σεπτεμβρίου 1943 - Λισαβόνα, 25 Μαρτίου 2012) ήταν Ιταλός συγγραφέας, μεταφραστής, δοκιμιογράφος, αρθρογράφος και πανεπιστημιακός καθηγητής Πορτογαλικής γλώσσας και λογοτεχνίας στο πανεπιστήμια της Σιένα. Τιμήθηκε με το Ευρωπαϊκό βραβείο Λογοτεχνίας για το μυθιστόρημα Sostiene Pereira («`Ετσι ισχυρίζεται ο Περέιρα», 1994) και με το γαλλικό βραβείο Médicis étranger για τη νουβέλα Notturno indiano («Νυχτερινό στην Ινδία», 1984). Ο Ταμπούκι έμαθε πορτογαλικά από την σύζυγο του Maria Josè de Lancastre, γεννημένη και μεγαλωμένη στην Πορτογαλία. Ερωτευμένος με την Πορτογαλία, ο Ταμπούκι ήταν ειδικός, κριτικός και μεταφραστής των έργων του Φερνάντο Πεσσόα, από τον οποίο άντλησε έννοιες όπως η saudade.

 
Διαβάστε επίσης:
Λόρκα: Τι είναι το Ντουέντε
Κάφκα: Ερωτική επιστολή στη Μίλενα
Πεσσόα: Είσαι ελεύθερος όταν…
 

εμφάνιση σχολίων