«Ο κακός θεός είναι ο πιο χρήσιμος θεός που υπάρχει. Αν δεν τον είχαμε του χεριού μας, που θα χύναμε τη χολή μας;»
Είναι πιο σημαντικό να ξαναβρούμε στη θεότητα τα ελαττώματα παρά τις αρετές μας. Ενώ καλοδεχόμαστε τα προτερήματά μας, τα ελαττώματά μας μας κατατρέχουν και δεν μας αφήνουν σε ησυχία. Η δυνατότητα προβολής των ελαττωμάτων μας σε ένα θεό που είναι ικανός να πέσει εξίσου χαμηλά μ' εμάς και δεν περιορίζεται στην ανουσιότητα των κοινώς αποδεκτών ιδιοτήτων του μας ανακουφίζει και μας καθησυχάζει.DOCTV.GR | UNSPLASH
16 Ιανουαρίου 2025
Ο κακός θεός είναι ο πιο χρήσιμος θεός που υπάρχει. Αν δεν τον είχαμε του χεριού μας, που θα χύναμε τη χολή μας; Σε τελική ανάλυση όλες οι μορφές μίσους κατευθύνονται εναντίον του. Αφού όλοι πιστεύουμε ότι τα προτερήματά μας παραγνωρίστηκαν ή χλευάστηκαν, πώς να δεχτούμε ότι μια τόσο καθολική αδικία είναι έργο αποκλειστικά ανθρώπινο; Πρέπει να ανάγεται κάπου πιο ψηλά και να συνδέεται με κάποια αρχαία ραδιουργία, με την ίδια την πράξη της δημιουργίας. Ξέρουμε επομένως με ποιον να τα βάλουμε, ποιον να εξευτελίσουμε: τίποτε δεν μας στηρίζει και δεν μας κολακεύει τόσο όσο το ότι μπορούμε να τοποθετούμε την πηγή της αναξιοπρέπειάς μας όσο πιο μακριά γίνεται από μας.
Όσο για το θεό, τον καθαυτό λεγόμενο, τον καλό και αδύναμο θεό, συμβιβαζόμαστε μαζί του κάθε φορά που δεν μένουν μέσα μας πια ίχνη κανενός κόσμου, τις στιγμές εκείνες που αναζητούν την παρουσία του, που, αφιερωμένες εκ προοιμίου σ' εκείνον, προκαλούν την εμφάνισή του, τον δημιουργούν. Αυτές τις στιγμές εκείνος ξανανεβαίνει από τα βάθη μας για τη μεγαλύτερη ταπείνωση των σαρκασμών μας.
Απόσπασμα από το βιβλίο το Εμίλ Σιοράν, Ο κακός δημιουργός, εκδ. Εξάντας - Νήματα. Ο Εμίλ Σιοράν (8 Απριλίου 1911-20 Ιουνίου 1995) ήταν Ρουμάνος φιλόσοφος και δοκιμιογράφος. Σπούδασε φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο του Βουκουρεστίου. Σε νεαρή ηλικία ανακάλυψε τον Νίτσε, τον Ντοστογιέφκι, τον Σοπενχάουερ, τον Φλωμπέρ κ.ά., οι οποίοι επηρέασαν τη σκέψη του. Το πρώτο του έργο που δημοσιεύτηκε στα γαλλικά ήταν το Εγκόλπιο Ανασκολοπισμού. Το 1937, και έχοντας ήδη συγγράψει τέσσερα δοκίμια στη μητρική του γλώσσα, στάλθηκε με υποτροφία του Γαλλικού Ινστιτούτου Βουκουρεστίου στο Παρίσι, όπου και παρέμεινε ως το τέλος της ζωής του. Από τα πιο σημαντικά του έργα θεωρούνται: Ο Κακός Δημιουργός, Εγκόλπιο ανασκολοπισμού και Ο πειρασμός του Υπάρχειν.
Διαβάστε επίσης:
Σιοράν: Γίνε οι χαμένες σου ώρες
Σιοράν: Αιμοσταγείς φάρσες
Σιοράν: Η σημασία του κακού
εμφάνιση σχολίων