5 βήματα για ΖΗΝ να αλλάξουμε μία συνήθεια

ΖΗΝ Ένα ακόμα επεισόδιο της αγαπημένης μας σειράς, κι ας ξέρουμε πως αύριο ξυπνάμε νωρίς. Λίγο ακόμα σερφάρισμα στο ίντερνετ, κι ας μας στερεί χρόνο από τη μελέτη. Ένα ακόμα γλυκό κι ας φάγαμε ήδη πολλά. Πόσες φορές κάναμε όλα αυτά και μετά κατηγορήσαμε τον εαυτό μας; Και γιατί είναι τόσο δύσκολο να τα σταματήσουμε;

Η μάθηση που βασίζεται στην ανταμοιβή βοήθησε τους πρώτους ανθρώπους να επιβιώσουν. Όμως στη σύγχρονη εποχή, οι ίδιοι μηχανισμοί του εγκεφάλου μπορεί να μας παγιδεύσουν σε ανθυγιεινές συνήθειες. Για να αλλάξουμε τις κακές συμπεριφορές απέναντι στον εαυτό μας, πρέπει να εκπαιδεύσουμε το μυαλό μας να αρχίσει να αντιλαμβάνεται τις υγιείς συμπεριφορές ως ανταμοιβές, λέει η κλινική ψυχολόγος Beth Kurland. Οι 5 τρόποι παρακάτω, μας βοηθούν να σταματήσουμε συνήθειες που μακροπρόθεσμα  δεν μας κάνουν καλό.

1. Έχουμε επίγνωση και περιέργεια: Για να διακόψουμε μια αυτόματη συμπεριφορά, χρειάζεται να έχουμε επίγνωση και να παρατηρούμε τι συμβαίνει σε κάθε στιγμή. Αυτή η επίγνωση χρειάζεται να συνδυαστεί με αληθινή περιέργεια για το τι συμβαίνει, πώς συμβαίνει, και ποιες είναι οι συνέπειες αυτής της συγκεκριμένης συμπεριφοράς.

2. Λειτουργούμε με πρόθεση και να βάζουμε σαφή όρια: Όταν αναγνωρίσουμε μια συμπεριφορά που δεν μας κάνει καλό, προσπαθούμε να θέσουμε ένα σαφές όριο για να τη σταματήσουμε. Το όριο αυτό ουσιαστικά διαχωρίζει ταυτό που θέλουμε άμεσα με αυτό που θέλουμε στο μέλλον. Μια μικρή δυσφορία τώρα, λειτουργεί προς όφελος της μακροπρόθεσμης μελλοντικής μας ευημερίας.

3. Δουλεύουμε με το σύστημα ανταμοιβής μας: Αντί να σκεφτόμαστε πως τα όρια που θέτουμε μας στερούν κάτι, είναι πιο ωφέλιμο να σκεφτόμαστε το όφελος που μας αποδώσουν στο μέλλον. Θυμίζοντας στο εαυτό μας γιατί το κάνουμε αυτό, εστιάζουμε στην ανταμοιβή και αναγνωρίζουμε εκ νέου τον στόχο μας, αντί να σκεφτόμαστε τι χάνουμε.

4. Ενισχύουμε την ανταμοιβή: Οραματιζόμαστε το αποτέλεσμα που θέλουμε και φανταζόμαστε το θετικό συναίσθημα που θα μας προκαλούσε αν το βιώναμε αυτή τη στιγμή. Κρατώντας για λίγο αυτή την αίσθηση, μεγεθύνεται η αίσθηση της ανταμοιβής για να μας βοηθήσει να υπερνικήσουμε την έλξη της παλιάς συμπεριφοράς.

5. Αντιμετωπίζουμε το παλιό μας τρόπο σκέψης, σαν ένα μικρό παιδί, με σταθερότητα: Ένας γονιός σκέφτεται το καλό του παιδιού του όταν θέτει ένα όριο. Αυτό σημαίνει ότι είναι πρόθυμος να ανεχτεί την αναστάτωση του παιδιού για να μπορέσει να εφαρμόσει αυτό που ξέρει πως είναι το καλύτερο γι’ αυτό. Γι αυτό όταν αντιμετωπίζουμε τον παρορμητικό μας εαυτό που ζητά άμεση ικανοποίηση, ας το κάνουμε με σταθερότητα και αγάπη. Και στο μέλλον, θα μας ανταμείψει.


Διαβάστε επίσης:
8 τρόποι να βοηθήσετε έναν φίλο με κατάθλιψη
Πώς να θέσω όρια
Οι γνωστικές στρεβλώσεις και πώς επηρεάζουν τη ζωή μας

εμφάνιση σχολίων