Καμύ: Οι επαναστάσεις Α' ΠΡΟΣΩΠΟ έχουν ανάγκη από την ομορφιά

Α' ΠΡΟΣΩΠΟ Αλλά η κόλαση έχει ορισμένο χρόνο, η ζωή ξαναρχίζει μια μέρα. Η ιστορία έχει ίσως ένα τέλος. Σκοπός μας δεν είναι να την τελειώσουμε αλλά να τη δημιουργήσουμε σύμφωνα με την εικόνα αυτού που ξέρουμε ποιά πως είναι αληθινό. Η τέχνη τουλάχιστο μας διδάσκει πως ο άνθρωπος δεν περιορίζεται μόνο στην ιστορία κι ότι βρίσκει ένα λόγο ύπαρξης και στην τάξη της φύσης. Ο μεγάλος Παν δεν έχει ακόμα πεθάνει.

Η πιο ενστικτώδικη εξέγερση, επιβεβαιώνοντας την αξία, την αξιοπρέπεια που είναι κοινή σε όλους, ζητάει επίμονα να χορτάσει την πείνα της για ενότητα, ένα άθικτο μέρος του πραγματικού που τ' όνομά του είναι ομορφιά. Μπορούμε να αρνηθούμε όλη την ιστορία και μολοταύτα να συμφωνήσουμε με τον κόσμο των άστρων και της θάλασσας.
 

Διατηρώντας την ομορφιά, προετοιμάζουμε τη μέρα της αναγέννησης  

Οι επαναστάτες που θέλουν ν' αγνοήσουν τη φύση και την ομορφιά είναι καταδικασμένοι να εξορίσουν από την ιστορία την αξιοπρέπεια της εργασίας και της ύπαρξης που επιδιώκουν να δημιουργήσουν. Όλοι οι μεγάλοι μεταρρυθμιστές προσπαθούν να χτίσουν στην ιστορία αυτό που ο Σαίξπηρ, ο Θερβάντες, ο Μολιέρος κι ο Τολστόι μπόρεσαν να δημιουργήσουν: έναν κόσμο έτοιμο να χορτάσει για πάντα την πείνα για ελευθερία κι αξιοπρέπεια που βρίσκεται στην καρδιά κάθε ανθρώπου.

Η ομορφιά βέβαια δεν κάνει επαναστάσεις. Αλλά έρχεται μια μέρα που οι επαναστάσεις έχουν ανάγκη απ' αυτή. Ο κανόνας της, που αμφισβητεί την πραγματικότητα, ενώ ταυτόχρονα του δίνει την ενότητά του, είναι και ο κανόνας της εξέγερσης. Μπορούμε αιώνια ν' αρνιόμαστε την αδικία χωρίς να παύουμε να χαιρετάμε τη φύση του ανθρώπου και την ομορφιά του κόσμου; Η απάντησή μας είναι ναι. Αυτή η ηθική, ανυπότακτη και πιστή ταυτόχρονα, είναι η μόνη που μπορεί αν χαράξει το δρόμο μιας αληθινά ρεαλιστικής επανάστασης.

Διατηρώντας την ομορφιά, προετοιμάζουμε τη μέρα της αναγέννησης, όπου ο πολιτισμός θα βάλει στο κέντρο της σκέψης του, αντί για τυπικές αρχές και τις ξεπεσμένες αξίες της ιστορίας, αυτή τη ζωντανή αρετή που στηρίζει την κοινή αξιοπρέπεια του κόσμου και του ανθρώπου και που πρέπει τώρα να ορίσουμε απέναντι σε έναν κόσμο που την περιφρονεί.


Από το βιβλίο του Αλμπέρ Καμύ, Ο Επαναστατημένος Άνθρωπος», εκδ. Πατάκη. Ο Αλμπέρ Καμύ (7 Νοεμβρίου 1913 - 4 Ιανουαρίου 1960) ήταν Γάλλος φιλόσοφος και συγγραφέας, ιδρυτής του Theatre du Travail (1935), για το οποίο δούλεψε ως σκηνοθέτης, διασκευαστής και ηθοποιός. Ανάμεσα στα πιο γνωστά του έργα, περιλαμβάνονται τα μυθιστορήματα Ο Ξένος και Η Πανούκλα, τα θεατρικά Καλλιγούλας και Οι Δίκαιοι, αλλά και τα φιλοσοφικά δοκίμια Ο Μύθος του Σίσσυφου και Ο Επαναστατημένος Άνθρωπος. Το 1957 τιμήθηκε με το Νόμπελ Λογοτεχνίας.


Διαβάστε επίσης:
Kαμύ: Μια μέρα όμως γεννιέται το «γιατί»
Ο Καμύ είπε
Καμύ: Ελπίδα
Καμύ: Έχω μια τρέλα έτοιμη για όλα

εμφάνιση σχολίων