Α' ΠΡΟΣΩΠΟ Άνοιξη

Α' ΠΡΟΣΩΠΟ Πάντοτε δυσπιστούσα για την άνοιξη.
Αυτή η ακαθόριστη αίσθηση
στις ανθισμένες βραγιές
κι’ ένα ρίγος λεπτό
κι’ οι φωνές των παιδιών
στο γήπεδο όταν το απόγευμα
διυλίζει το φως

κι’ οι φίλοι μου να περιμένουν το καλοκαίρι,
τι κι’ αν γινόταν αργότερα
μια θάλασσα μεσημεριού με ξέθωρον ήλιο
πετράδι δουλεμένο να φέγγει στη νύχτα.

Πόλη μου αγαπημένη πολύβουη μα ερημική,
πολύκοσμη μα απρόσιτη
βιτρίνα νεωτερισμών
ψευτίζοντας τη ζωή μας.

Αυτή η θηλυκιά εποχή στιφή,
παράξενη σα γριά,
με τις εύκολες συζητήσεις
την πολλή συνάφεια,
τη λιγοστή κατανόηση,
την απέραντη μοναξιά

κι’ ο εφιάλτης πως κάποτε
θα ξυπνήσουμε μη έχοντας τίποτε να πούμε
ανάμεσα στα βήματα αυτά, πηγαίνουν
και πάλι ξανάρχονται
κι’ ύστερα σβήνουν στο διάδρομο•
ανάβουνε το φως της σκάλας
μα δεν ακούγεται κανείς.


Το ποίημα «Επικίνδυνη ηλικία» βρίσκεται στο βιβλίο του Νίκου-Αλέξη Ασλάνογλου, Ο δύσκολος θάνατος, εκδ. Νεφέλη. Ο Νίκος-Αλέξης Ασλάνογλου, φιλολογικό ψευδώνυμο του Νικολάου Αρσλάνογλου (Θεσσαλονίκη, 17 Σεπτεμβρίου 1931 - Αθήνα, 6 Αυγούστου 1996), ήταν σημαντικός μεταπολεμικός Έλληνας ποιητής. Γραμματολογικά ανήκει στη δεύτερη μεταπολεμική γενιά. Έγραψε ποίηση, πεζογραφία ενώ ασχολήθηκε και με τη μετάφραση. Εμφανίστηκε στα Γράμματα το 1952 με το πολυγραφημένο ποιητικό μονόπρακτο Θάλασσα και συγχρονισμός (β' έκδοση 1991, εκδ. Ύψιλον), ενώ συνεργαζόταν ήδη με περιοδικά της Θεσσαλονίκης. Η πρώτη ποιητική συλλογή του, Ο δύσκολος θάνατος, τυπώθηκε το 1954 στη Θεσσαλονίκη (έκδοση του σημαντικού λογοτεχνικού περιοδικού Κοχλίας).


Διαβάστε επίσης:
5 ποιήματα για την Άνοιξη
Να κριθεί κάθε άνοιξη απ' τη χαρά της
8 ποιήματα για τη θάλασσα

εμφάνιση σχολίων