Οι Ταινίες της ΣΙΝΕΦΙΛ Εβδομάδας

ΣΙΝΕΦΙΛ Η ΜΠΑΛΑΝΤΑ ΤΗΣ ΤΡΥΠΙΑΣ ΚΑΡΔΙΑΣ: Σε μια μικρή πόλη της Ελλάδας, όταν το ερωτικό πάθος διασταυρώνεται με την απληστία για το χρήμα, τα πτώματα αρχίζουν να στοιβάζονται το ένα μετά το άλλο και η “Ωραία Κοιμωμένη” Όλγα δεν θα μάθει ποτέ από τι πραγματικά έχει γλιτώσει. Ένας αταίριαστος έρωτας ανάμεσα σε όμορφη, στιλάτη σύζυγο ντόπιου εργοστασιάρχη και σε ιδιοκτήτη σκυλάδικου φέρνει τα πάνω κάτω. Ο απατημένος σύζυγος ζητά εκδίκηση και ο υπόκοσμος παίρνει θέση μάχης. 6 χρόνια μετά Το Μικρό Ψάρι και αφού θριάμβευσε στο θέατρο με το Στέλλα Κοιμήσου, ο σκηνοθέτης Γιάννης Οικονομίδης, χωρίς να απαρνηθεί το προσωπικό, ακραία ρεαλιστικό ύφος το οποίο εκείνος καθιέρωσε, επιστρέφει με μια γκανγκστερική μαύρη κωμωδία, η οποία πέρα από τις αναφορές της στο σινεμά των αδερφών Κοέν και του Τζάρμους, αποτίει φόρο τιμής στον Σταύρο Τσιώλη και στο, Ο Έρωτας στη Χουρμαδιά, τη πιο αγαπημένη του από τις ταινίες του Τσιώλη, την οποία θεωρεί σαν το πιο καίριο κινηματογραφικό σχόλιο που έχει γίνει ποτέ για την Ελλάδα και τους Έλληνες, έναν λαό τόσο υπερβολικά συναισθηματικό, ο οποίος κατά τη γνώμη του ίδιου του Οικονομίδη, δεν γνωρίζει που σταματάει η αλήθεια του και που ξεκινάει το ψέμα του.

Ο ίδιος ο σκηνοθέτης περιγράφει τη ταινία του σαν μια μαύρη κωμωδία της πραγματικής ζωής, όπου οι ήρωες της δεν έχουν συνείδηση της κωμωδίας μέσα στην οποία ζούνε. Ούτε της γελοιότητάς τους. Ζούνε και αναπνέουν τα πάθη τους με πολύ ρεαλιστικό τρόπο. Εν τούτοις, δεν λείπει ούτε ο ερωτισμός, ούτε το συναίσθημα, ακόμη και όταν αυτό που τον ενδιέφερε ήταν να κάνει ένα σχόλιο πάνω στην καψούρα. Αυτήν την ξεφτίλα του συναισθήματος και του ερωτισμού, όπως ο ίδιος την αποκαλεί, η οποία κυκλοφορεί στα σκυλάδικα με συμπεριφορές δραματικά γελοίες, με ναρκισσισμό και ψέμα και λέει: κοιτάχτε με πώς υποφέρω.

Αυτοσαρκαστική, σε σχέση με τις προηγούμενες δουλειές του, και χωρίς υπερβολική αθυροστομία, Η Μπαλάντα της Τρύπιας Καρδιάς απογειώνεται στο δεύτερο μέρος της από έναν καταιγισμό φόνων σαν σε μια γουέστερν μονομαχία δυο αντιπάλων, κατά το σκηνοθέτη και τη συνέντευξη που έδωσε στη Βένα Γεωργακοπούλου και στην Εφημερίδα των Συντακτών, οι οποίοι, αντίπαλοι, τυχαίνει να είναι οι μανάδες των δυο ερωτικών αντιζήλων. Το σενάριο υπογράφουν ο Γιάννης Οικονομίδης, ο Χάρης Λαγκούσης κι ο αγαπημένος μας Δημοσθένης Παπαμάρκος, συγγραφέας του Γκιακ, τη φωτογραφία ο Δημήτρης Κατσαΐτης, το μοντάζ ο Γιάννης Χαλκιαδάκης, τη μουσική ο Ζαν-Μισέλ Μπερνάρ, ενώ η παραγωγή ανήκει στη Faliro House. Αποκλειστικά στο Άστυ της οδού Κοραή.

Info: Η Μπαλάντα της Τρύπιας Καρδιάς (Ballad of a Pierced Heart). Αισθηματική Νουάρ Δραματική Κωμωδία. Ελλάδα 2020. Σκηνοθεσία: Γιάννης Οικονομίδης. Παίζουν: Βασίλης Μπισμπίκης, Βίκυ Παπαδοπούλου, Γιάννης Τσορτέκης, Στάθης Σταμουλακάτος, Βαγγέλης Μουρίκης, Γιώργος Γιαννόπουλος, Λένα Κιτσοπούλου.


ΤΟ ΒΑΜΜΕΝΟ ΠΟΥΛΙ: Ανατολική Ευρώπη, τέλη Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Ένα παιδί –δίχως όνομα– προσπαθεί να επιβιώσει μόνο του στην ύπαιθρο, ταξιδεύοντας από χωριό σε χωριό. Αντιμετωπίζει τις πιο σκληρές δοκιμασίες, διατηρώντας όμως την ελπίδα ζωντανή, σε μια αδυσώπητη εποχή. Η ταινία είναι βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα Το Βαμμένο Πουλί του Πολωνού συγγραφέα Γέρζι Κοζίνσκι, το οποίο πρωτοεκδόθηκε το 1965, προκαλώντας τεράστιο θόρυβο για την ωμότητα με την οποία σκιαγραφεί  τη βία και των παραλογισμό των κοινωνιών της Ανατολικής Ευρώπης στα τέλη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Ο Κοζίνσκι υπέφερε για πολλά χρόνια λόγω αυτού του βιβλίου: Η έκδοση απαγορεύτηκε στην Πολωνία, τη γενέτειρά του, και η οικογένειά του υπέστη προπηλακισμούς από Ανατολικοευρωπαίους οι οποίοι θεωρούσαν ότι το βιβλίο έθιγε τον πολιτισμό τους. Το έργο του όμως άντεξε στον χρόνο και σήμερα θεωρείται κλασικό, επειδή ακριβώς περιγράφει μοναδικά την ίδια τη φύση της βαναυσότητας αλλά και την πάλη για επιβίωση.

Για τον Κοζίνσκι, η βία αποκαλύπτει την ουσία του ανθρώπινης υπόστασης, ενώ η κινηματογραφική μεταφορά αυτού του κλασσικού μυθιστορήματος, γίνεται μέσα από μια σειρά από αποσπασματικές ιστορίες, που σωρευτικά, οδηγούν τον πρωταγωνιστή της σε ένα οδοιπορικό στην καρδιά της σκοταδιού της ανθρώπινης ψυχής. Κάθε κομμάτι της ταινίας είναι ένα ψηφίο, μια επιμέρους λεπτομέρεια ενός μεγαλύτερου πίνακα, σε έναν καμβά όπου έχει σχεδιαστεί η πορεία του πρωταγωνιστή προς την τελική κάθαρση. Η ψυχή του έργου όμως είναι η ποίηση. Είναι ο ζωντανός ψυχικός κόσμος του πρωταγωνιστή, ο οποίος παραμένει πανέμορφος, παρά τον τρόμο που των περιβάλλει. Η καρδιά της ταινίας είναι επίσης, η γεωγραφική και ιστορική της τοποθέτηση, και οι άνθρωποι που θα συναντήσει το αγόρι.

Η ταινία έχει γυριστεί σε ασπρόμαυρο 35άρι φιλμ σε σινεμασκόπ. Κανένα άλλο format δεν θα μπορούσε να αποτυπώσει με τόση ακρίβεια και δύναμη, τόσο την ομορφιά όσο και τη βαναυσότητα της ιστορίας που ήθελε να διηγηθεί. Η αφήγηση που επέλεξε είναι μη- λεκτική, καθαρά κινηματογραφική. Στο μυθιστόρημά του ο Κοζίνσκι δεν διευκρινίζει την ακριβή τοποθεσία στην οποία διαδραματίζονται τα γεγονότα. Μας λέει μονάχα ότι η ιστορία λαμβάνει χώρα κάπου στην Ανατολική Ευρώπη, όπου ομιλείται μια ιδιαίτερη σλαβική διάλεκτος. Έτσι στην ταινία ακούγεται μια μίξη από σλαβικά ιδιώματα, ενώ οι Γερμανοί και Ρώσσοι στρατιώτες μιλούν τη γλώσσα τους. Ακραίο και σοκαριστικό για τον μέσο, απροετοίμαστο θεατή, το ασπρόμαυρο αυτό εφιαλτικό ταξίδι του μικρού ήρωα στη καρδιά του σκότους, ήταν παρόλα αυτά, η επίσημη πρόταση της Τσεχίας για το Όσκαρ Διεθνούς (Ξενόγλωσσης), Ταινίας.

Info: Το Βαμμένο Πουλί (Nabarvené ptáce/The Painted Bird). Δραματική. Τσεχία, Σλοβακία, Ουκρανία 2019. Πρεμιέρα: Πέμπτη 5 Μαρτίου. Σκηνοθεσία: Βάκλαβ Μαρχούλ. Παίζουν: Πετρ Κότλαρ, Νίνα Σούνεβιτς, Στέλαν Σκάρσγκαρντ, Ούντο Κίερ, Τζούλιαν Σαντς, Χάρβεϊ Καιτέλ, Μπάρι Πέπερ. Διανομή: Weird Wave.


Ο ΦΥΛΑΚΑΣ: Δεκαετία του 1960, Ιράν επί τελευταίου Σάχη. Στη μέση του πουθενά, σε μια φυλακή που εκκενώνεται για να κατεδαφιστεί, ο ταγματάρχης Γιαχέντ κορδώνεται για την επικείμενη προαγωγή του. Σύντομα ωστόσο θα δει τα γαλόνια του να κινδυνεύουν, όταν ένας θανατοποινίτης κρατούμενος εξαφανίζεται μυστηριωδώς. Στο παράδοξο ανθρωποκυνηγητό που ακολουθεί, ο Γιαχέντ γοητεύεται από μια κοινωνική λειτουργό, η οποία συμμετέχει στην έρευνα, πεπεισμένη όμως πως ο καταζητούμενος είναι αθώος.

Σε ένα αγωνιώδες θρίλερ με φόντο τον καφκικό λαβύρινθο μιας άδειας φυλακής, όπου η παντοδυναμία της εξουσίας απομυθοποιείται και, όσο περνούν οι ώρες, καταρρέει, ο σκηνοθέτης του εξαιρετικού ψυχολογικού δράματος, Μελβούρνη (2014), το οποίο ήταν και το ντεμπούτο του, επιστρέφει με μια καινούργια ταινία που αν και εξελίσσεται σε ένα μεγαλύτερο χώρο από εκείνο του διαμερίσματος της πρώτης του δημιουργίας, λειτουργεί κι εδώ αντισταθμιστικά στη ψυχολογία των ηρώων του.

Λιγότερο κλειστοφοβικός και περισσότερο ονειρικός, Ο Φύλακας, εξελίσσεται σταδιακά σε μια ελεγειακή, νουάρ φαντασία, από την οποία δεν λείπει η αγωνία, η διφορούμενη γυναικεία παρουσία και ο ερωτισμός, οι σουρεαλιστικές και κοινωνικοπολιτικές αναφορές. Ιδιαίτερη μνεία αξίζει η σκηνογραφική επιμέλεια (Μοχσέν Νασρολαχί), η φωτογραφία (Χουμάν Μπεμάνες) και το μουσικό σκορ του Ραμίν Κουσά (The Sun).

Info: Ο Φύλακας (Sorkhpust/The Warden). Δραματική. Ιράν 2019. Πρεμιέρα: Πέμπτη 5 Μαρτίου. Σκηνοθεσία: Νιμά Τζαβιντί. Παίζουν: Ναβίντ Μοχαμαντζαμπέ, Πανιβάρ Ιζαντιάρ, Σεταρέ Πρσγιανί, Χαμπίμπ Ρεζάι. Διανομή: Neo Films.


Ο ΑΟΡΑΤΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ: Παγιδευμένη σε μια βίαιη, κακοποιητική σχέση με έναν πλούσιο και ευφυή επιστήμονα, η Σεσίλια Κας καταφέρνει να αποδράσει μέσα στη νύχτα και να εξαφανιστεί, με τη βοήθεια της αδερφής της, ενός παιδικού της φίλου και της μικρής του κόρης. Όταν όμως ο βάναυσος πρώην σύντροφος της Σεσίλια αυτοκτονεί και της αφήνει ως κληρονομιά ένα μεγάλο μέρος της τεράστιας περιουσίας του, η Σεσίλια υποψιάζεται ότι πρόκειται για παγίδα. Μια σειρά από παράξενες συμπτώσεις θα αποβούν σχεδόν θανατηφόρες και θα απειλήσουν τις ζωές εκείνων για τους οποίους η Σεσίλια νοιάζεται. Η λογική της θα αρχίσει να κλονίζονται και θα προσπαθεί απελπισμένα να αποδείξει στον περίγυρό της ότι καταδιώκεται από μια αόρατη παρουσία που την στοιχειώνει.

Ο Αυστραλός σκηνοθέτης του Upgrade (2018), σκηνοθετεί μια καινούργια εκδοχή του Αόρατου Ανθρώπου που βασίζεται χαλαρά στο κλασικό μυθιστόρημα του Χ. Τζ. Γουέλς και που η οποία αποτελεί κομμάτι της άνισης μέχρι στιγμής, επαναδημιουργίας των ταινιών των ηρώων-τεράτων του Dark Universe της Universal, στο οποίο ανήκουν το Wolfman (2010) και η μέτρια Μούμια με τον Τομ Κρουζ το 2017.

Πρότζεκτ αρκετών χρόνων που άλλαξε σεναριογράφους και πρωταγωνιστές, έφτασε στα χέρια του Λι Γουανέλ που υπογράφει και το σενάριο, δίνοντας του εκσυγχρονιστικές παραλλήλους που έχουν να κάνουν με την #metoo εποχή μας και την ευαισθητοποίησή της απέναντι στην κακοποίηση των γυναικών από τους άνδρες, συζύγους ή μη, αλλά και σινεφίλ αναφορές στη κλασική ταινία του Τζέιμς Γουέιλ, από το 1933. Διατηρεί τη b-movie αισθητική που είχε και στη προηγούμενη ταινία του (δυστυχώς χωρίς το χιούμορ της) και ανεβάζει δεξιοτεχνικά, αλλά με αρκετές σεναριακές υπερβολές -μεταξύ τους και η τελική ανατροπή- την ένταση του εξαιρετικά κλιμακούμενου σασπένς. Η Ελίζαμπεθ Μος (Us, The Square, The Handmaid's Tale), είναι ιδιαίτερα πειστική και κρατάει τη ταινία στις πλάτες της, με την ερμηνεία της.

Info: Ο Αόρατος Άνθρωπος (The Invisible Man). Θρίλερ Φαντασίας. Αυστραλία, ΗΠΑ 2020. Πρεμιέρα: Πέμπτη 5 Μαρτίου. Σκηνοθεσία: Λι Γουανέλ. Παίζουν: Ελίζαμπεθ Μος, Όλιβερ Τζάκσον-Κοέν, Χάριετ Ντάιερ, Αλντις Χοτζ, Μαικλ Ντόρμαν. Διανομή: Tulip Entertainment.


ΣΚΟΤΕΙΝΑ ΝΕΡΑ: Ο Ρομπ είναι μεγαλοδικηγόρος με ειδίκευση σε θέματα Περιβάλλοντος και εκπροσωπεί μεγάλες φαρμακευτικές εταιρίες. Η καριέρα του βρίσκεται στην καλύτερη φάση της όταν δύο αγρότες έρχονται σε επαφή μαζί του λόγω της γνωριμίας τους με τη γιαγιά του και ισχυρίζονται ότι ένα παράρτημα της εταιρίας DuPont αποβάλλει τοξικά απόβλητα στον τοπικό ποταμό με αποτέλεσμα την καταστροφή των γεωργικών εκτάσεων και τον θάνατο εκατοντάδων ζώων. Με σκοπό να τους βοηθήσει και να ανακαλύψει την αλήθεια συντάσσει μια επιστολή διαμαρτυρίας που σηματοδοτεί την έναρξη μιας δεκαπενταετούς διαμάχης που θα θέσει σε δοκιμασία όχι μόνο την καριέρα του, αλλά και την υγεία του και τις οικογενειακές του σχέσεις.

Καταρχήν πρέπει να πείσει τη φίρμα στην οποία δουλεύει και η οποία εκπροσωπεί τη χημική βιομηχανία να τα βάλει με την παντοδύναμη DuPont, η οποία για να τον αποπροσανατολίσει του στέλνει δεκάδες εκατοντάδες κιβώτια με αρχεία. Με υπομονή θα τα ψάξει και θα βρει αποδείξεις για τα πειράματα που είχε κάνει η ίδια η εταιρεία τα επιβαρυντικά αποτελέσματα των οποίων, αποφάσισε να θάψει και να λανσάρει το καρκινογόνο Teflon ως το υλικό της νέας εποχής. Όμως ακόμη και με τις τρανταχτές αυτές αποδείξεις, η απόδοση δικαιοσύνης θα αποδειχθεί πως δεν είναι ούτε μια εύκολη, ούτε μια ανώδυνη υπόθεση.

Βασισμένα σε πραγματικά γεγονότα, τα Σκοτεινά Νερά, σε συμπαραγωγή του πρωταγωνιστή τους Μαρκ Ράφαλο (που παίζει μετά το Foxcatcher σε μία ακόμη ταινία που έχει να κάνει με την περίφημη οικογένεια DuPont), μοιάζει να είναι μια επιθυμία του καλού ηθοποιού που πρωταγωνιστούσε στο αναλόγου ύφους, Spotlight (2015), να γυρίσει μια ταινία καταγγελίας κατά των χημικών πολυεθνικών, με το γνωστό χολιγουντιανό στιλ, όπου τελικά το καλό θριαμβεύει κι ο μοναχικός καβαλάρης ήρωάς μας, μπορεί να τα βάλει με το θεριό μιας πανίσχυρης εταιρίας και να το νικήσει.

Ο Τοντ Χέινς (Carol, Το Δωμάτιο των Θαυμάτων), αφήνει κατά μέρος τους πειραματισμούς και πιθανόν κατόπι παραγγελίας, σκηνοθετεί το φιλμ με χαρακτηριστική μαεστρία. Αποτελεσματικό, αν και το έχουμε δει σε διάφορες παραλλαγές. Τρομακτικό, στα συμπεράσματά του, σχετικά με την επιβάρυνση όλων μας με τον ένα ή τον άλλο τρόπο από τις χημικές ουσίες των πολυεθνικών εταιρειών που συνεχίζουν να μας δηλητηριάζουν με τη θέλησή μας ή χωρίς αυτήν με χιλιάδες τρόπους. Εξαιρετικό το μουσικό σκορ του Βραζιλιάνου Μαρσέλο Ζαρβός (Wonder).

Info: Σκοτεινά Νερά (Dark Waters). Δραματική. ΗΠΑ 2019. Πρεμιέρα: Πέμπτη 5 Μαρτίου. Σκηνοθεσία: Τοντ Χέινς. Παίζουν: Μαρκ Ράφαλο, Αν Χάθαγουεϊ, Τιμ Ρόμπιν, Μπιλ Καμπ, Μπιλ Πούλμαν. Διανομή: Spentzos Film.


ΜΕΤΑ ΤΟ ΓΑΜΟ: Στα περίχωρα της ερειπωμένης, αρχαίας πόλης της Καλκούτα βρίσκεται ένα ορφανοτροφείο. Η Ίζαμπελ έχει δουλέψει σκληρά για να φροντίζει τα παιδιά που ζουν εκεί. Όντας σε απελπιστική οικονομική ανάγκη για να κρατήσει το ορφανοτροφείο σε λειτουργία, έχει φαινομενικά βρει τον τέλειο ευεργέτη και πρέπει να ταξιδέψει στην Νέα Υόρκη για να συναντήσει την γυναίκα που προθυμοποιήθηκε να την βοηθήσει. Ριμέικ της ομώνυμης δανέζικης ταινίας (Etter Bryllupet) της Σουζάνε Μπίερ, η οποία είχε διεκδικήσει το 2007 το Όσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας, σε σκηνοθεσία του Αμερικανού Μπαρτ Φρόιντλιχ (Ο Μότσαρτ στη Ζούγκλα), συζύγου της Τζούλιαν Μουρ (που είναι πρωταγωνίστρια και συμπαραγωγός), στο οποίο αν και η ιστορία παραμένει η ίδια, έχουμε μια αντιστροφή των φύλων των ηρώων σε σχέση με το ορίτζιναλ. Εκεί είχαμε δυο άντρες και μια γυναίκα, εδώ δυο γυναίκες κι έναν άντρα.

Αν και πάλι οι ανατροπές και οι αποκαλύψεις μοιάζουν στημένες έτσι ώστε να εξυπηρετούν τη πλοκή μιας ενός είδους σοφιστικέ σαπουνόπερας, το στόρι έχει σίγουρα δραματικό ενδιαφέρον το οποίο τονίζουν οι καλογραμμένοι χαρακτήρες και οι ερμηνείες των εξαιρετικών ηθοποιών που τους ενσαρκώνουν. Ανάμεσά τους και η νεαρή ανερχόμενη Άμπι Κουίν που είδαμε και στις Μικρές Κυρίες της Γκρέτα Γκέργουϊν (Lady Bird), η οποία ερμηνεύει και ένα τραγούδι της στους τίτλους τέλους. Το όμορφο μουσικό σκορ υπογράφει ο Μάικλ Ντάνα (Η Ζωή του Πι, Ο Γάμος των Μουσώνων).

Info: Μετά το Γάμο (After the Wedding). Δραματική. ΗΠΑ 2019. Πρεμιέρα: Πέμπτη 5 Μαρτρίου. Σκηνοθεσία: Μπαρτ Φρόιντλιχ. Παίζουν: Τζούλιαν Μουρ, Μισέλ Oυίλιαμς, Μπίλι Κράνταπ, Έιμπι Κουίν, Γουίλ Τσέις. Διανομή: Odeon.


ΦΥΓΑΜΕ: Δυο αδέλφια ξωτικά, προσπαθούν με ένα μαγικό ραβδί και ένα μαγικό ξόρκι που τους έχει αφήσει μισοτελειωμένο ο πεθαμένος πλέον πατέρας τους, να τον επαναφέρουν πίσω στη ζωή για 24 ώρες. Τοποθετημένη στα προάστια ενός φανταστικού κόσμου που έχει πλέον χάσει τη δυναμική της παλιάς εποχής, η νέα ταινία της Disney και Pixar συστήνει στο κοινό δυο αδέλφια που μπλέκονται σε μια απίθανη περιπέτεια για να ανακαλύψουν αν υπάρχει ακόμα μαγεία εκεί έξω, έχοντας πάντα σαν εταιρεία παραγωγής animated ιστοριών ως κεντρικό θέμα, την οικογένεια και τους δεσμούς της σε κάθε πιθανή μορφή και εκδοχή.

Εδώ με αφορμή τη νεανική επανάσταση των δύο εφήβων ηρώων που ανήκουν σε μια μονογονεϊκή οικογένεια, ο Νταν Σκάνλον του Μπαμπούλες Πανεπιστημίου (2013), ξεδιπλώνει μια περιπέτεια ενηλικίωσης που αν και μοιάζει γνώριμη, καθώς είναι φτιαγμένη από καινούργια, αλλά και ανακυκλωμένα υλικά, αποπνέει παρόλα αυτά, συγκίνηση, χιούμορ και μαγεία.

Μετά από μια ημιαποτυχημένη  προσπάθεια να επαναφέρουν τον μπαμπά, τα αγόρια κυκλοφορούν μαζί του σαν σε μια καρτούν εκδοχή του Σαββατοκύριακο στου Μπέρνι, προσπαθώντας να βρουν μια λύση στο πρόβλημά τους, η οποία είναι αλήθεια, έρχεται λίγο βιαστικά και πριν κάποιοι  από τους χαρακτήρες αποκτήσουν περισσότερες από μία διαστάσεις. Δεν είναι από τις κορυφαίες δουλειές της αγαπημένης εταιρείας, αλλά όπως συμβαίνει πάντα, καλύτερη από τον μέσο όρο των υπολοίπων, πολλών animated ταινιών που κυκλοφορούν εκεί έξω. Κι εδώ το μουσικό σκορ φέρνει την υπογραφή του αγαπημένου Μάικλ Ντάνα.

Info: Φύγαμε (Onwards). Κινούμενα Σχέδια. ΗΠΑ 2020. Πρεμιέρα: Πέμπτη 5 Μαρτίου. Σκηνοθεσία: Νταν Σκάνλον. Με τις φωνές των: Τομ Χόλαντ, Κρις Πρατ, Τζούλια Λούις-Ντρέιφους, Οκτάβια Σπένσερ. Διαμονή: Feelgood Entertainment.


ΕΝΑ ΔΕΝΤΡΟ ΘΥΜΑΤΑΙ: Η ταινία καταγράφει την ιστορία του Λίντιτσε, το οποίο οι Nαζί ισοπέδωσαν και εξαφάνισαν –κυριολεκτικά– στο πλαίσιο των αντιποίνων για τη δολοφονία του επικεφαλής του Προτεκτοράτου Βοημίας και Μοραβίας, Ράινχαρντ Χάιντριχ, στην Πράγα το 1942 και υψηλόβαθμου στελέχους των SS, από τους πρωτεργάτες του Ολοκαυτώματος, γνωστού και με το προσωνύμιο, Ο Δήμιος. Συνολικά 1.300 άμαχοι, μεταξύ των οποίων 200 γυναίκες, σφαγιάστηκαν ως αντίποινα για τη δολοφονία του Χάιντριχ από Τσέχους πατριώτες. Aπο το Λίντιτσε, γλύτωσε μόνο ένα... δέντρο! Ούτε σπίτια ούτε τίποτα άλλο. Εκτελούνται επί τόπου 172 άτομα. Την ίδια τύχη έχουν ένδεκα άνδρες που άλλαζαν βάρδια σε παρακείμενο ορυχείο και δεκαπέντε συγγενείς των εκτελεστών, ανεβάζοντας τον αριθμό των θυμάτων σε 198.

Οι γυναίκες και τα παιδιά του μαρτυρικού αυτού τόπου στέλνονται σε στρατόπεδα συγκέντρωσης στην Γερμανία και στην Πολωνία και ελάχιστοι επιβιώνουν. Τα ερείπια του Λίντιτσε καταστρέφονται με δυναμίτη και μπουλντόζες ισοπεδώνουν ότι απέμεινε, διαγράφοντάς την ολοκληρωτικά από το χάρτη. Διατάσσεται η εκτύπωση χαρτών χωρίς το όνομα της πόλης. Στο χωράφι που κάποτε υπήρχε η πόλη σπέρνεται σιτάρι. Η κωμόπολη αποτέλεσε σύμβολο της Ναζιστικής κτηνωδίας. Την ίδια τύχη έχει και το παρακείμενο χωριό Λέζακι (Lezaky), στο οποίο οι SS ανακάλυψαν τον ασύρματο επικοινωνίας των εκτελεστών, στο οποίο εκτελούνται όλοι οι ενήλικες κάτοικοι. Ωστόσο, το μικρό τσεχικό χωριό, που πλήρωσε βαρύ φόρο αίματος, όχι μόνο δεν σβήστηκε από τον χάρτη, όπως επιθυμούσε ο Αδόλφος Χίτλερ αλλά αντίθετα αποτελεί, πλέον, παγκόσμιο σύμβολο στον αγώνα κατά του φασισμού.

Το ντοκιμαντέρ περιλαμβάνει συνεντεύξεις επιζώντων και ιστορικών, όπως και πλούσιο αρχειακό υλικό, μεταξύ άλλων με την καταστροφή του χωριού, την οποία οι Γερμανοί κινηματογράφησαν.Το Λίντιτσε είναι αδελφοποιημένο με το Δίστομο καθώς καταστράφηκαν την ίδια ημερομηνία. Στις 10 Ιουνίου 1942 το Λίντιτσε και στις 10 Ιουνίου 1944 το Δίστομο. Μετά τον πόλεμο το Λίντιτσε ανοικοδομήθηκε λίγο πιο μακριά από το παλαιό και ονομάστηκε Νόβο Λίντιτσε (Novo Lidice). Ο επικεφαλής της σφαγής του Λίντιτσε Συνταγματάρχης των SS Μαξ Ρόστοκ (Max Rostock) συνελήφθη, δικάστηκε, καταδικάστηκε σε θάνατο και εκτελέστηκε το 1951.

Info: Ένα Δέντρο Θυμάται (A Tree Remembers). Ντοκιμαντέρ. Ελλάδα 2018. Πρεμιέρα: Παρασκευή 6 Μαρτίου. Σκηνοθεσία: Κώστας Φόλλας. Αφήγηση: Τάσος Ράπτης. Μοντάζ: Όλγα Κουρμούζη. Διεύθυνση φωτογραφίας: Βαγγέλης Κουλίνος. Μουσική: Μαρία Μπούα. Κόλορ: Γρηγόρης Αρβανίτης. Sound design: Γιώργος Μηλιώρης. Διανομή: New Star.


ΝΕΑ ΦΡΟΥΡΑ: Το 1941, μόλις οι γερμανοφασίστες κατακτητές είχαν καταλάβει την πόλη Κρασνοντόν, νεαροί πατριώτες συγκρότησαν την κομσομόλικη παράνομη οργάνωση Νέα Φρουρά. Ο αγώνας της οργάνωσης αυτής αποτελεί μια από τις πιο ηρωικές και τραγικές σελίδες λαϊκού άθλου στα χρόνια του Μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου. Αφού τους κατέδωσαν οι προδότες, 73 νεαροί και νεαρές, ύστερα από άγρια βασανιστήρια στην Γκεστάπο, εκτελέστηκαν το 1943.

Σοβιετική πολεμική ταινία του 1948 του Σεργκέι Γκερασίμοφ, βασισμένη στο ομότιτλο μυθιστόρημα του Αλεξάντρ Φαντέγεφ για τη μαζική εκτέλεση της κρατικής κομμουνιστικής οργάνωσης νέων. Γραμμένο αρχικά για το θέατρο στο οποίο και ανέβηκε για πρώτη φορά στη Μόσχα το 1944-1945, έγινε κατόπιν ταινία με το καστ να μετακομίζει στο Κράσνοντον που συνέβησαν τα γεγονότα, με τους νεαρούς πρωταγωνιστές να ζουν για όλο το διάστημα των γυρισμάτων στα σπίτια των οικογενειών που έχασαν τα παιδιά τους.

Info: Νέα Φρουρά (Molodaya Gvardiya/The Young Guard). Δραματική Ιστορική. Σοβιετική Ένωση 1948. Επανέκδοση: Παρασκευή 6 Μαρτίου. Σκηνοθεσία: Σεργκέι Γκερασίμοφ. Παίζουν: Βλαντιμίρ Ιβάνοφ, Ινα Μακάροβα, Νόνα Μορντιούκοβα. Διανομή: New Star. 


VIDEODROME: Ένας τηλεοπτικός παραγωγός πέφτει πάνω σε μια πειρατική συχνότητα ενός καναλιού που δε μοιάζει με τα άλλα: Στο Videodrome παρουσιάζονται μονάχα βασανιστήρια και δολοφονίες. Και με το που θα το δεις, έχεις παγιδευθεί στον ιστό του. Εμβληματική ταινία του Ντέιβιντ Κρόνενμπεργκ από το 1983, η οποία ήταν η δεύτερη χρονικά, πιο σημαντική δημιουργία του μετά το Rabid του 1977 (τις οποίες ακολούθησαν κι άλλες φυσικά). Εδώ, ο σωματικός τρόμος εκείνης της πρώτης του πιο χαρακτηριστικής ταινίας, επεκτείνεται και συμπεριλαμβάνει τη σύζευξη ανθρώπινου σώματος και μηχανής, όχι με τη ρομποτική έννοια, αλλά με την προφητική υπόνοια της σημερινής ανθρώπινης εξάρτησης από τα τεχνολογικά gadgets, στην περίπτωσή μας, ενός ταπεινού, αλλά σύγχρονου για την εποχή του, βίντεο VHS.

Ταυτόχρονα, όπως σε όλες τις πιο χαρακτηριστικές ταινίες του Καναδού σκηνοθέτη, ο ερωτισμός και η απελευθερωτική όσο και καταστροφική σεξουαλική ενέργεια είναι αυτά που κινούν τα νήματα της ανθρώπινης συμπεριφοράς από το κέντρο προς τα άκρα, αποδυναμώνοντας αισθήσεις και διευρύνοντας παραισθήσεις. Αργότερα στη φιλμογραφία του, με τους Διχασμένους (1988) και τις κινηματογραφικές μεταφορές του Γυμνού Γεύματος (1991), του Γουίλιαμ Μπάροουζ και του Crush (1996), του Μπάλαρντ, ο Κρόνενμπεργκ θα επεκτείνει την προβληματική του, αποκαλύπτωντάς μας και τις κορυφαίες επιρροές του.

Στο Videodrome, ο έντονος σουρεαλισμός του φιλμ καθηλώνει αμέσως τον θεατή ταξιδεύοντάς τον σ’ έναν αλλόκοτο κόσμο ψευδαισθήσεων όπου η δύναμη του τηλεοπτικού μηνύματος υπερτονίζεται πειστικά και απειλητικά. Η πιο παράξενη, η πιο τολμηρή, η πιο... Κρονενμπεργκική ταινία του δημιουργού της, σύμφωνα με τον Άκη Καπράνο του Midnight Express, που θα προβληθεί το Σάββατο μετά τα μεσάνυχτα, και η οποία έχει τον Τζέιμς Γουντς και την Ντέμπι Χάρι σε αδιανόητη σύζευξη, κατά τον Άκη, δεν αγοράστηκε ποτέ από Έλληνα διανομέα, αν και σήμερα θεωρείται μια από τις πιο αντιπροσωπευτικές ταινίες του. Την προβολή θα προλογίσει ο κριτικός κινηματογράφου Ρόμπυ Εκσιέλ.

Info: Videodrome. Τρόμου. Καναδάς 1983. Επανέκδοση: Σάββατο 7 Μαρτίου στις 11:58 στην Ααβόρα (Ιπποκράτους 180). Σκηνοθεσία: Ντέιβιντ Κρόνενμπεργκ. Παίζουν: Τζέιμς Γουντς, Ντέμπι Χάρι.


ΤΟ ΚΥΝΗΓΙ ΤΗΣ ΜΑΓΙΣΣΑΣ: Ο 10χρονος Γιόβαν γεννήθηκε με μερική εγκεφαλική παράλυση, είναι ντροπαλός και δεν έχει πολλούς φίλους. Έτσι, συχνά δραπετεύει σε έναν τόπο φαντασίας, όπου μεταμορφώνεται σε υπερήρωα. Όμως η ζωή του θα αποκτήσει νέο νόημα όταν η καινούργια του συμμαθήτρια θα του ζητήσει μια χάρη: να τη βοηθήσει να ελευθερώσει τον πατέρα της από τα ξόρκια μιας μάγισσας. 

Οικογενειακή δραματική κομεντί από τη Σερβία, με τη μάγισσα να μην είναι καμιά άλλη παρά η ερωμένη του πατέρα της μικρής ηρωίδας.

Info: Το Κυνήγι της Μάγισσας (Zlogonje/The Witch Hunters). Οικογενειακή. Σερβία, Βόρεια Μακεδονία 2018. Πρεμιέρα: Κυριακή 8 Μαρτίου στις 16:00 στο Δαναό (Λεωφόρος Κηφισίας 109). Σκηνοθεσία: Ράσκο Μιλίκοβιτς. Παίζουν: Μιχαίλο Μίλεβιτς, Σίλμα Μαχμουτί, Ρλένα Ντιόκιτς. Διανομή: CineDoc.

εμφάνιση σχολίων