Το πλοίο διάσωσης, που ανήκει στη γερμανική μη κυβερνητική οργάνωση Sea-Watch, παρέμενε μαζί τους μετανάστες επί δύο εβδομάδες αποκλεισμένο στα ανοιχτά της Λαμπεντούζα, στην Ιταλία. Οι συνθήκες είχαν γίνει ανυπόφορες και η ακτιβίστρια -καπετάνισσα πήρε την απόφαση να παρακάμψει τις εντολές των ιταλικών αρχών και να δέσει τελικά στο λιμάνι του νησιού. Για 36 ώρες είχε κηρύξει το πλοίο σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, κάτι που αγνοήθηκε από τις ιταλικές αρχές. «Φοβόμουν τυχόν αυτοκτονίες πάνω στο πλοίο», λέει η Rackete.
Το πλήρωμα αρνήθηκε να τους αποβιβάσει στην Τρίπολη και κατευθύνθηκε προς τη Λαμπεντούζα. «Η Λιβύη δεν είναι ασφαλής χώρα», αναφέρει η εκπρόσωπος της MKO Sea Watch, Giorgia Linardi. «Το να επιστρέψουμε βίαια σε μια χώρα που πλήττεται από τις συνέπειες του πολέμου, ανθρώπους που μόλις διασώσαμε, με τον κίνδυνο να φυλακιστούν και να υπομείνουν βασανιστήρια, είναι ένα έγκλημα που δεν θα το επιτρέπαμε ποτέ».Η ιταλική κυβέρνηση έχει απαγορεύσει με νόμο την είσοδο πλοίων διάσωσης στα λιμάνια της, ενώ τυχόν παραβιάσεις συνοδεύονται από πρόστιμο 50.000 ευρώ και κατάσχεση του πλοίου. Η Rackete τέθηκε σε κατ ‘οίκον περιορισμό και αντιμετωπίζει ποινή φυλάκισης έως δέκα χρόνια για αντίσταση στις κρατικές αρχές. Παράλληλα οι εισαγγελικές αρχές της Σικελίας έχουν ξεκινήσει έρευνες σε βάρος της με την κατηγορία συμμετοχής σε πράξεις υποκίνησης παράνομης μετανάστευσης.
«Δεν είμαστε ανακουφισμένοι. Είμαστε εξοργισμένοι. Αυτός ο ελλιμενισμός θα έπρεπε να είναι γίνει πριν από δυο εβδομάδες. Οι αρχές θα έπρεπε να είχαν συνεργαστεί μαζί μας αντί να μας εμποδίσουν» λέει η Rackete. «Οι Ευρωπαϊκές κυβερνήσεις από τα δροσερά τους γραφεία έπαιξαν με τις ζωές αυτών των ανθρώπων για πάνω από 2 εβδομάδες. Κανένας ευρωπαϊκός θεσμός δεν ήταν πρόθυμος να αναλάβει την ευθύνη. Έτσι αναγκάστηκα να το κάνω εγώ».
Ο υπουργός Εσωτερικών της Ιταλίας και ηγέτης της Λέγκας του Βορρά, Ματέο Σαλβίνι έχει κατηγορήσει πολλάκις τις ΜΚΟ και τις δράσεις υπέρ των προσφύγων ότι συνεργάζονται με λαθρεμπόρους ανθρώπων. Την ίδια ώρα όμως τα Ηνωμένα έθνη εκτιμούν πως περίπου 350 άνθρωποι έχουν πεθάνει στην προσπάθειά τους να φτάσουν σε ιταλικό έδαφος.
Ο Σαλβίνι, με μήνυμά του στο Twitter χαρακτήρισε την Rackete «εγκληματία» και «λευκή, πλούσια Γερμανίδα που διέπραξε μια πράξη πολέμου» ενώ λέει πως «η συμπεριφορά της καπετάνισσας του πειρατικού πλοίου ήταν εγκληματική. Προσπάθησε να εμβολίσει πολεμικό πλοίο, θέτοντας σε κίνδυνο τις ζωές των αξιωματούχων μας». Η Rackete λέει για το περιστατικό στο πρακτορείο ειδήσεων ADNkronos: «Η πρόθεσή μου ήταν να εκπληρώσω την αποστολή μου και όχι να εμβολίσω το πλοίο σας».13 από τους 42 μετανάστες μεταφέρθηκαν στην Ιταλία για λόγους υγείας, ωστόσο ο Σαλβίνι δεν επέτρεψε να αποβιβαστούν από το πλοίο οι υπόλοιποι μέχρι να μεταφερθούν σε άλλες χώρες της Ευρώπης. Πολλές χώρες όπως οι Γαλλία, Πορτογαλία, Γερμανία και Λουξεμβούργο, προσφέρθηκαν να υποδεχθούν τους μετανάστες, σύμφωνα με την Sea Watch.
Η σύλληψη της Rackete προκάλεσε τις αντιδράσεις αξιωματούχων σε όλη τη Ευρώπη. Ο υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας, Heiko Maas, γράφει στο Twitter «Η θαλάσσια διάσωση δεν επιτρέπεται να ποινικοποιείται». Ο υπουργός Εξωτερικών του Λουξεμβούργου, Jean Asselborn, καλεί με ανοιχτή επιστολή την Ιταλία να αφήσει ελεύθερη την Rachete. «Η διάσωση ανθρώπινων ζωών είναι καθήκον και δεν πρέπει ποτέ να θεωρείται έγκλημα».
Στο πλευρό της Rackete βρίσκεται και η MKO Sea Watch. «Αντί για εκείνη, θα πρέπει να ερευνηθεί ο Matteo Salvini για απαγωγή και παραβίαση του διεθνούς δικαίου. Με πρόσχημα την ασυλία του στη Βουλή, έχει αποφύγει δειλά τη δίωξή του πολλές φορές» δηλώνει ο πρόεδρος της ΜΚΟ Johannes Bayer.
Η ποινικοποίηση της αλληλεγγύης είναι μια πρακτική που κερδίζει όλο και περισσότερο έδαφος στην Ευρώπη
Από το 2014, τουλάχιστον 12.000 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους στην κεντρική Μεσόγειο, προσπαθώντας να φτάσουν στην Ευρώπη μέσω της Λιβύης, γεγονός που, σύμφωνα με τον ΟΗΕ, την καθιστά την πιο θανατηφόρα θαλάσσια μεταναστευτική διαδρομή στον κόσμο.Η ποινικοποίηση της αλληλεγγύης είναι μια πρακτική που κερδίζει όλο και περισσότερο έδαφος στην Ευρώπη. Το δικαίωμά να προσφέρουμε ανθρωπιστική βοήθεια τιμωρείται καθώς Ευρωπαίοι πολίτες βρίσκονται ακόμα και στη φυλακή επειδή τόλμησαν να βοηθήσουν ανθρώπους που κινδύνεψαν.
Στην Ουγγαρία έχει επίσης ψηφιστεί νόμος που ποινικοποιεί τους πολίτες και τις ΜΚΟ οι οποίες προσφέρουν άσυλο σε μετανάστες χωρίς χαρτιά. Στην Ελλάδα υπάρχουν παρόμοια περιστατικά, όπως αυτό της Sarah Mardini, που διασώθηκε μαζί με την αδερφή της το 2015 από μια βάρκα γεμάτη πρόσφυγες και πήρε άσυλο στη Γερμανία. Βοηθούσε συχνά ως εθελόντρια στην Ελλάδα και συνελήφθη τον Σεπτέμβριο του 2018 όταν επιχείρησε να διασώσει πρόσφυγες που κατέφταναν με βάρκα στη Λέσβο. Μαζί της συνελήφθη και ο Γερμανός εθελοντής Sean Binder.
Ανθρωπιστικές οργανώσεις ζητούν «τα αυτονόητα» δηλαδή να εξασφαλιστεί αποτελεσματική πρόσβαση στη δικαιοσύνη, καθώς και ασφάλεια σε ανθρώπους που διαφεύγουν τη βία, τον πόλεμο και οτιδήποτε σχετικό αναγκάζει έναν άνθρωπο να μπει σε μία βάρκα και να αφήσει το σπίτι του για πάντα, με κίνδυνο της ζωής του.
#FreeCarola και #FreeCarolaRackete. Το διαδίκτυο έχει γεμίσει με μηνύματα συμπαράστασης ενώ έχει ξεκινήσει μια πανευρωπαϊκή διαμαρτυρία με στόχο την απελευθέρωσή της
Το διαδίκτυο έχει γεμίσει με μηνύματα συμπαράστασης και αλληλεγγύης, συνοδευόμενα από τα hashtags #FreeCarola και #FreeCarolaRackete ενώ έχει ξεκινήσει μια πανευρωπαϊκή διαμαρτυρία με στόχο την απελευθέρωσή της. Η Rackete παραμένει ψύχραιμη, γνωρίζοντας πως έχει κάνει το ανθρώπινο καθήκον της. «Η ζωή μου ήταν εύκολη, μπόρεσα να φοιτήσω σε τρία πανεπιστήμια και στα 23 μου ήμουν απόφοιτη. Είμαι λευκή, Γερμανίδα, γεννήθηκα σε μια χώρα πλούσια με ένα "σωστό" διαβατήριο. Όταν τα συνειδητοποίησα όλα αυτά, ένιωσα ότι έχω ηθική υποχρέωση να βοηθήσω όσους δεν είχαν τις ίδιες ευκαιρίες με εμένα».Διαβάστε επίσης:
Welcoming Europe: Το δικαίωμα των Ευρωπαίων στην αλληλεγγύη
Ιταλία: Πρόστιμο σε όσους διασώζουν πρόσφυγες
Ιταλοί Δήμαρχοι εναντίον «δικτάτορα» Σαλβίνι
Προσφυγικό: ποιοι είναι οι πραγματικοί «ωφελούμενοι»;