Με βάση τα χαμηλά μεροκάματα σε αυτές τις γειτονιές, οι οποίες είναι κατά κανόνα αφροαμερικάνικες,
το γρήγορο φαγητό είναι καθημερινότητα κι έτσι οι κοινότητες καθίστανται πολύ πιο ευάλωτες σε θανάτους και ασθένειες που σχετίζονται με τις «πλαστικές» τροφές. «Το απαρτχάιντ της τροφής είναι ένα σύστημα που επινόησαν κάποιοι προκειμένου να απομακρύνουν συγκεκριμένες ομάδες ανθρώπων από τα φρέσκα αγροτικά προϊόντα. Όλο αυτό καταλήγει σε επιδημία διαβήτη, καρδιακών παθήσεων, παχυσαρκίας και άλλων σχετικών με τη διατροφή ασθενειών που μαστίζουν συγκεκριμένες κοινότητες».
«Τα φαστ φούντ έχουν 60% καλύτερες πιθανότητες πώλησης όταν διαφημίζουν τα προϊόντα τους σε παιδιά που ζουν σε αφροαμερικάνικες γειτονιές, παρά όταν τα διαφημίζουν στις γειτονιές των λευκών. Η βιομηχανία γρήγορου φαγητού επικεντρώνεται δυσανάλογα στους Αφροαμερικανούς», λέει η Penniman. «Αν θέλουμε μια κοινωνία στην οποία οι ζωές των μαύρων πολιτών μετράνε, είναι αδύνατο να αγνοήσουμε τον ρόλο της αγροτικής παραγωγής και της τροφής». Στο αγρόκτημά της, όχι μόνο καλλιεργεί και διανέμει τροφές υψηλής διατροφικής αξίας αλλά εκπαιδεύει κιόλας την επόμενη γενιά ακτιβιστών-καλλιεργητών, δίνοντας έμφαση σε αφροαμερικανούς αλλά και ισπανόφωνους/λατίνους αγρότες. «Το 80% του φαγητού μας καλλιεργείται από ισπανόφωνους, αλλά μόνο το 3% των αγροκτημάτων ανήκει και ελέγχεται από ισπανόφωνους» λέει η ίδια. Κι αυτό είναι αλήθεια: η έλλειψη πολυμορφίας στην ιδιοκτησία των αγροκτημάτων, βρίσκει τους λευκούς «από πάνω», αφού οι Αφροαμερικανοί αγρότες είναι σχεδόν ανύπαρκτοι εξαιτίας της άνισης κατανομής των κρατικών επιδοτήσεων. Αποτελούν μόλις το 1,4% των 3.2 εκατομ. αγροτών στις ΗΠΑ.
Αυτό το καταφύγιο καλής διατροφής όχι μόνο καλλιεργεί και διανέμει ύλες υψηλής διατροφικής αξίας αλλά εκπαιδεύει την επόμενη γενιά ακτιβιστών-καλλιεργητών
Η εκπαίδευση στη φάρμα κατά των διακρίσεων, περιλαμβάνει πολλά: «Οι συμμετέχοντες, όταν φύγουν από εδώ, θα ξέρουν πώς να σχεδιάσουν έναν κήπο, να φυτέψουν σπόρους, να μεταμοσχεύσουν φυτά, να συγκομίσουν, να φτιάξουν και να χρησιμοποιήσουν λίπασμα, να χρησιμοποιήσουν τα σωστά εργαλεία,
να δουλέψουν με θρεπτικά συστατικά, να διαχειριστούν παράσιτα, να φροντίσουν κοτόπουλα, να επεξεργαστούν το κρέας, να μαγειρέψουν υγιεινά και να χρησιμοποιήσουν φαρμακευτικά βότανα. Όλα αυτά θα τα μάθουν σε ένα πολιτιστικά υποστηρικτικό περιβάλλον» λέει το Soul Fire Farm που οργανώνει τα εκπαιδευτικά της κάθε εβδομάδα και εστιάζει επίσης και στο επιχειρηματικό σκέλος που αφορά τη διανομή και πώληση. Από το 2011 μέχρι σήμερα, το Soul Fire Farm έχει εκπαιδεύσει 291 νέους αγρότες και συνεχίζει.
Η αλληλεγγύη της φάρμας εξαπλώνεται και αλλού. «Ένας από τους φίλους μας ξεκίνησε το πρόγραμμα “Victory Bus”.
Πρόκειται για ένα λεωφορείο που πηγαίνει από τη Νέα Υόρκη στις φυλακές που βρίσκονται στα βόρεια της Πολιτείας, για να βοηθήσει τις οικογένειες των φυλακισμένων» λέει η Penniman. «Πληρώνοντας μόνο όσο ένα εισιτήριο λεωφορείου, οι άνθρωποι αγοράζουν τα φρούτα και τα λαχανικά τους». Και κάπως έτσι αλλάζει ο κόσμος.