«Η μοναδική εξουσία που έχει ο λαός είναι αυτή του να λέει όχι»
«Η μοναδική εξουσία που έχει ο λαός είναι αυτή του να λέει όχι, πού και πού, αλλά όχι αυτή του να αυτοκυβερνάται. Ο λαός είναι παθητικό υποκείμενο, όχι κανονιστικό. Μπορεί να γκρινιάζει, να διαμαρτύρεται, να κηρύσσει απεργίες, να γίνεται μέλος κάποιου κόμματος -στο οποίο δεν θα έχει καμία επιρροή- και να γκρεμίζει με την ψήφο του τους πολιτικούς και τα κόμματα που τον δυσαρεστούν· εκείνο που δύσκολα μπορεί να κάνει είναι να υποκαταστήσει αυτά τα κόμματα και τους πολιτικούς, και να διοικεί για λογαριασμό του τη "res publica"».DOCTV.GR
18 Μαΐου 2017
«Τα κόμματα και οι πολιτικοί πάνε κι έρχονται, η δομική τους ηγεμονία παραμένει. Υπάρχουν, βεβαιότατα, ορισμένες διαφορές ανάμεσα στη διαχείριση του ενός ή του άλλου κόμματος, μακροπρόθεσμα όμως το ουσιώδες είναι το πολιτικό μονοπώλιο που όλοι αυτοί ασκούν από κοινού επί του πολιτικού σώματος».
«Κατά βάθος δεν υπάρχει μεγάλη διαφορά μεταξύ του εμπόρου που πουλάει τα προϊόντα του στην αγορά και του πολιτικού που ανεβαίνει σε ένα βήμα για να εξαγγείλει το πρόγραμμά του».
«Οι αποφάσεις οι οποίες αληθοφανώς υιοθετούνται στις συνεδριάσεις και στις δημόσιες ψηφοφορίες έχουν, ήδη, εκ των πραγμάτων παρθεί στα πρωτύτερα οργανωμένα μυστικά συμβούλια, από τις κοινοβουλευτικές επιτροπές, κεκλεισμένων των θυρών. Αυτή είναι η κυρίαρχη νότα σε όλα τα καπιταλιστικά κοινοβούλια, τα οποία έχουν μετατραπεί σε θεατρική σκηνή για να ανεβαίνουν κωμωδίες των οποίων οι ρόλοι έχουν ανατεθεί και διανεμηθεί, ήδη εκ των προτέρων, από την εσωτερική γραφειοκρατία και τους βαρόνους των κομμάτων».
«Τα σχέδια νόμου και οι νόμοι που "corpum publico" (σε δημόσια θέα) παρουσιάζονται ως προϊόν πρωτοβουλίας των κοινοβουλευτικών πλειοψηφιών ή μειοψηφιών είναι αρκετές φορές το αποτέλεσμα ελιγμών που πραγματοποιούνται στο παρασκήνιο από τις ομάδες πίεσης, μέσω μεσαζόντων, δικηγορικών γραφείων, πληρεξουσίων αντιπροσώπων, διοικητικών διευθυντών, άεργων πολιτικών και απόστρατων αξιωματικών τους».
«Η αστική δημοκρατία αποτυγχάνει ήδη από τη βάση της· εκεί λοιπόν όπου η βάση δεν έχει λόγο δεν υπάρχει αυθεντική δημοκρατία».
Αποσπάσματα από το βιβλίο του Ελένο Σάνα, Η κοινωνία της Αυτοδιεύθυνσης και οι εχθροί της, εκδ. "Στάσει Εκπίπτοντες". Ο Ελένο Σάνα (1930, Βαρκελώνη) είναι Ισπανός φιλόσοφος και συγγραφέας. Από το 1959 ζει στη Γερμανία και έχει γράψει πάνω από 30 βιβλία στα ισπανικά και στα γερμανικά.
εμφάνιση σχολίων