Ένας ταξιδιώτης που, ψάχνει παντού ένα δρόμο για να φτάσει στην όαση, αυτός είναι ο άνθρωπος που αμφισβητεί
«Βεβαίως, μπορεί κανείς να ζήσει, και να πεθάνει ακόμα, χωρίς να αναρωτηθεί ούτε μια φορά τι είναι ζωή και θάνατος.DOCTV.GR
4 Μαΐου 2017
Γι' αυτόν, όμως, που κοιτάζει τα φύλλα να τρέμουν στην πνοή του ανέμου, τα ποτάμια να διασχίζουν φιδωτά τους αγρούς, τη ζωή, βασανισμένη, να στροβιλίζεται ανάμεσα στα πράγματα, τους ανθρώπους να ζουν, να πράττουν το καλό και το κακό, τα κύματα της θάλασσας να κυλούν και τον ουρανό ν' απλώνει παντού το φως του, κι αναρωτιέται:
“Γιατί αυτά τα φύλλα; Γιατί ρέει το νερό; Γιατί η ίδια η ζωή να είναι ένας τέτοιος χείμαρρος, να χάνεται στον απέραντο ωκεανό του θανάτου; Γιατί οι άνθρωποι περπατούν, γιατί εργάζονται σαν τα μυρμήγκια; Γιατί η καταιγίδα; Γιατί ο ουρανός να' ναι τόσο καθαρός και η γη τόσο ντροπιασμένη;”
Οι ερωτήσεις αυτές οδηγούν σε σκοτάδια απ' όπου δεν μπορείς να βγεις. Και η αμφισβήτηση έρχεται μετά: είναι κάτι που δεν λέγεται, το νιώθεις. Ο άνθρωπος τότε μοιάζει μ' αυτό τον ταξιδιώτη που, χαμένος μέσα στην άμμο, ψάχνει παντού ένα δρόμο για να φτάσει στην όαση -αλλά βλέπει παντού έρημο.
Αμφισβήτηση είναι η ζωή! Η δράση, ο λόγος, η φύση, ο θάνατος! Αμφισβήτηση για όλα αυτά. Η αμφισβήτηση είναι ο θάνατος της ψυχής, λέπρα που κυριεύει τις φθαρμένες φυλές, αρρώστια που ξεκινάει από την επιστήμη και οδηγεί στην τρέλα.
Η τρέλα είναι η αμφισβήτηση της λογικής. Ίσως και να ΄ναι η ίδια η λογική. Ποιος να το αποδείξει;».
Αποσπάσματα από το βιβλίο του Γκιστάβ Φλομπέρ, Τα απομνημονεύματα ενός Τρελού, εκδ. Γαβριηλίδης. Ο Γκιστάβ Φλομπέρ (12 Δεκεμβρίου 1821 - 8 Μαΐου 1880) ήταν Γάλλος μυθιστοριογράφος που με το έργο του εγκαινίασε μια νέα εποχή στη γαλλική πεζογραφία και ειδικότερα στο μυθιστόρημα. Είναι γνωστός ιδιαίτερα για την πρώτη του δημοσιευμένη νουβέλα, Μαντάμ Μποβαρύ (1857) και για τη σχολαστική του αφοσίωση στην τέχνη και στο στυλ του. Η δημοσίευση της Μαντάμ Μποβαρύ προκάλεσε σκάνδαλο και υπήρξε αιτία ποινικής δίωξης του συγγραφέα και του εκδότη. Αναγνωρίστηκε όμως τελικά σαν μια αριστουργηματική και ακριβέστατη εξεικόνιση των ηθών και της ζωής. Περίφημο είναι και το «μυθιστόρημα μαθητείας» του Φλομπέρ L’ Éducation sentimentale (Η αισθηματική αγωγή), ένα από τα πιο καθοριστικά έργα του 19ου αιώνα.
Διαβάστε επίσης: Φλομπέρ: «Επιθυμώ την ομορφιά…»
εμφάνιση σχολίων