Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου μετανάστευσε με τη σύζυγό του στις Η.Π.Α. Αν και μακριά από την αγαπημένη του Καταλονία, όπου επέστρεψε το 1948, τα χρόνια της Αμερικής υπήρξαν πολύ σημαντικά για τον Νταλί, καθώς εκεί πραγματοποιήθηκαν αναδρομικές εκθέσεις του σε μουσεία ενώ κυκλοφόρησε και η αυτοβιογραφία του, Η μυστική ζωή του Σαλβαδόρ Νταλί (1942).
ΔΑΛΑΪ ΛΑΜΑ: Ο 14ος Δαλάι Λάμα γεννήθηκε στις 6 Ιουλίου του 1935 και μέχρι σήμερα είναι ο μακροβιότερος στη θέση. Έχει λάβει το Βραβείο Νόμπελ για την Ειρήνη το 1989 και είναι γνωστός για την ειλικρινή υπεράσπιση των Θιβετιανών ανά τον κόσμο και το συνεχές ενδιαφέρον του για τη σύγχρονη επιστήμη. Ο Δαλάι Λάμα γεννήθηκε σε μια επαρχία της Κίνας, χρήστηκε ως ο 14ος Δαλάι Λάμα σε ηλικία 5 χρονών και τελικά απέκτησε πλήρη πολιτική εξουσία 10 χρόνια αργότερα, μετά την εισβολή της Κίνας στο Θιβέτ.
Από το 1959 ο Δαλάι Λάμα ζει στην Ινδία ως πρόσφυγας και «εξόριστος ηγέτης», που δεν μπορεί να επιστρέψει στη χώρα του. Η επίσημη πολιτική θέση του είναι η αναγνώριση του Θιβέτ ως αυτόνομη περιοχή εντός της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας, και για το λόγο αυτό φορείς, οργανισμοί αλλά και δημόσια πρόσωπα, καλλιτέχνες και πολιτικοί σε όλο τον κόσμο δέχονται πιέσεις από την Κίνα για να μην τον αναγνωρίσουν επίσημα.
ΧΑΝΝΑ ΑΡΕΝΤ: Η Χάνα Άρεντ γεννήθηκε στις 14 Οκτωβρίου του 1906 από εβραϊκή οικογένεια στη Γερμανία. Τα έργα της ως θεωρητικού της πολιτικής φιλοσοφίας ασχολήθηκαν με το ζήτημα της βίας, της εξουσίας, του ολοκληρωτισμού, ενώ από το 1995 έχει θεσμοθετηθεί το βραβείο Χάνα Άρεντ προς τιμήν της.
Το 1940 μετανάστευσε στις ΗΠΑ μαζί με το σύζυγο και τη μητέρα της, καθώς είχε ήδη συλληφθεί μία φορά από τη Γκεστάπο και είχε οδηγηθεί σε στρατόπεδο ξένων εβραίων στη νότια Γαλλία. Στην Αμερική δίδαξε στα πανεπιστήμια Πρίνστον και Σικάγο και στη συνέχεια στη Νέα Σχολή για την Κοινωνική Έρευνα. Το 1961 ανέλαβε να καλύψει για το αμερικανικό περιοδικό «New Yorker» τη δίκη του Ναζί Άντολφ Άιχμαν, σοκάροντας με την καινοτόμο και αντισυμβατική προσέγγισή της για την «κοινοτοπία του κακού», που έχει να κάνει με την άποψη ότι σαδιστής και δολοφόνος μπορεί να γίνει ένας συνηθισμένος ανθρωπάκος, που ακολουθεί πιστά γραφειοκρατικές οδηγίες και εντολές άνωθεν.
ΒΑΣΙΛΙ ΚΑΝΤΙΝΣΚΙ: Ο Βασίλι Καντίνσκι γεννήθηκε στις 4 Δεκεμβρίου του 1866 και αποτέλεσε έναν από τους πιο επιδραστικούς Ρώσσους ζωγράφους και θεωρητικούς τέχνης. Γεννήθηκε στη Μόσχα όπου σπουδασε νομικά και οικονομικά στο πανεπιστήμιο Ήταν ήδη ένας επιτυχημένος επαγγελματίας όταν ξεκίνησε να ζωγραφίζει στην ηλικία των 30. Αν και εγκαταστάθηκε στο Μόναχο, μετά την έναρξη του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, ο Καντίνσκι επέστρεψε στη Μόσχα.
Ωστόσο επειδή δεν ήταν οπαδός της επίσημης θεωρίας του κομμουνιστικού κόμματος περί τέχνης επέστρεψε στη Γερμανία το 1921. Εκεί δίδαξε στη σχολή Μπαουχάους μέχρι το 1933 οπότε και οι Ναζί την έκλεισαν. Η σειρά των εκπατρισμών του συνεχίστηκε όταν μετανάστευσε στη Γαλλία, όπου δούλεψε και παρήγαγε κάποια από τα πιο γνωστά του έργα, απέκτησε τη γαλλική υπηκοότητα και τελικά πέθανε στα 1944.
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΩΝΑΣΗΣ: Γεννήθηκε στις 15 Μαρτίου του 1906 στη Σμύρνη.
Σε ηλικία 16 ετών έφτασε στην Ελλάδα σαν πρόσφυγας της Μικρασιατικής καταστροφής, όπου είχε δει τον αγαπημένο του θείο να απαγχονίζεται από τους Τούρκους. Στην αρχή έζησε σε πολύ δύσκολες συνθήκες όπως και οι υπόλοιποι πρόσφυγες. Ύστερα από μια σύντομη παραμονή στην Κωνσταντινούπολη, το 1923 πήγε στην Αργεντινή όπου έκανε διάφορες δουλειές και εργάστηκε σκληρά. Στη συνέχεια αποφασίζει να ιδρύσει μια μικρή επιχείρηση εισαγωγής καπνού και κατασκευής τσιγάρων και το κεφάλαιο που συγκεντρώνει το επενδύει στη ναυτιλία. Παραγγέλνει το πρώτο τάνκερ στον κόσμο και από κει και μετά οι δραστηριότητές του επεκτείνονται με αλματώδεις ρυθμούς.