Πριν διαδηλώσουμε, ας Α' ΠΡΟΣΩΠΟ κουβεντιάσουμε

Α' ΠΡΟΣΩΠΟ Tι εννοούμε «Μένουμε Ευρώπη»; Μου είναι πολύ δύσκολο να το αντιληφθώ, μετά από 6 χρόνια κρίσης. Δηλαδή όχι στην Ευρώπη των 51 κρατών, αλλά στην Ευρώπη των 27 χωρών που απαρτίζουν την Ε.Ε. και πιο συγκεκριμένα στην Ευρώπη των 17 κρατών με ενιαίο νόμισμα το euro.

Δηλαδή δεν θέλουμε να έχουμε σχέση με τις υπόλοιπες 8 χώρες που έχουν το δικό τους νόμισμα, είμαστε καλύτεροι προφανώς από τη Σουηδία, την Ελβετία, την Αγγλία. Σωστά; Ούτε βεβαίως με τις υπόλοιπες 24 χώρες που αφού δεν ανήκουν καν στην Ε.Ε. βιώνουν αυτό που εδώ μας εκφοβίζουν τα ιθαγενή ΜΜΕ ότι θα μας συμβεί. Ζουν σε συνθήκες βιβλικής καταστροφής. Και θέλετε να με πείσετε ότι όλο αυτό δεν είναι διχαστικό, είναι ειλικρινές και διαθέτει προοπτική ανάπτυξης... Οκ.

Μου επιτρέπετε να είμαι πάρα πολύ επιφυλακτικός σε μια τόσο φτηνή προπαγάνδα, που υποκρύπτει πέρα από το προσωπικό βόλεμα του καθενός, μη χάσει τα κεκτημένα του, σε μια χώρα που ο μισός πληθυσμός της έχει ήδη χάσει τα στοιχειώδη, μια ιδεοληψία αρχοντοχωριατισμού για το τι είναι Ευρώπη, κι έναν βεβαίως πρόδηλο ρατσισμό για την ήπειρο των τριών ταχυτήτων και την κατ' εξακολούθηση ομολογημένη πλέον δωροδοκία των κυβερνήσεων των χωρών του  ευρωπαϊκού νότου, που για λίγα καθρεφτάκια αποδέχτηκαν τον μαρασμό των οικονομιών τους και το επιλεκτικό ξεπούλημα έως κλείσιμο των υγειών τους επιχειρήσεων.

Αυτό το λαϊκίστικα πρόχειρο «Μένουμε Ευρώπη», λοιπόν, μου μοιάζει αστείο που δεν με κάνει να γελώ, αλλά να ανησυχώ, γιατί ενώ κατά βάθος θέλει να δηλώνει ενωτικό, καταντά διχαστικό, και κυρίως ψευδές. Μια περιττή προπαγάνδα φόβου που μας οδηγεί ακόμη πιο γρήγορα στις από καιρό έτοιμες από τα ΜΜΕ αγκαλιές  της ακροδεξιάς.

Το σημείωμα αυτό απευθύνεται περισσότερο σε άτομα σοβαρά, φίλες και φίλους που εκτιμώ τη σκέψη τους, τη στάση τους και τις απόψεις τους, είτε συμφωνώ είτε διαφωνώ μ’ αυτές. Με ανθρώπους της κοινωνίας, που θέλω να διατηρήσω τη δομή της σαν τέτοια, που κατανοώ τον προβληματισμό τους για το μέλλον, αντιλαμβάνομαι την ανησυχία τους, συμμερίζομαι την ανασφάλειά τους, αλλά θα ήθελα να ξανασκεφτούν ποιους ακριβώς εξυπηρετούν με τη συμμετοχή τους σε παραπλήσιες -το λιγότερο- γραφικές εκδηλώσεις, αντί να καταθέσουν τις απόψεις τους με νηφαλιότητα και πολιτισμό σε μια δημόσια διαβούλευση που θα μας βοηθήσει, έξω από ύβρεις, αναθέματα και γενικεύσεις, να σκεφτούμε επιτέλους σοβαρά όλοι μας. Για την ποιότητα, το είδος και τον πολιτισμό του μέλλοντος μας.
 

εμφάνιση σχολίων