Το κίνημα των ΖΗΝ Αργών Πόλεων

ΖΗΝ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΑΡΓΕΣ ΠΟΛΕΙΣ: Από τη Νέα Υόρκη μέχρι τη Βαρκελώνη, πόλεις σε όλο τον κόσμο στρέφονται προς την «αργή διαβίωση», για να κάνουν τις κοινότητές τους πιο υγιείς ενόψει της αυξανόμενης αστικοποίησης. Το Cittaslow γεννήθηκε από το γνωστό πλέον Slow Food, το κίνημα που ιδρύθηκε το 1986 για να αντιμετωπίσει την άνοδο του γρήγορου φαγητού στην Ιταλία. Δεκατρία χρόνια αργότερα, το Cittaslow έγινε ένας τρόπος να επεκταθεί η έννοια του «τρώω αργά» και σε άλλες εμπειρίες.

«Η Αργή Φιλοσοφία εφαρμόζεται όχι μόνο για ό,τι τρώμε και πίνουμε, αλλά σε όλες τις πτυχές της ζωής σε μια πόλη», λέει ο ιδρυτής του Cittaslow. Ο Paolo Saturnini δημιούργησε την οργάνωση όταν ήταν δήμαρχος του Γκρέβε, στο Κιάντι της Ιταλίας. Εμπνεύστηκε από τις αλληλεπιδράσεις που είδε στις πλατείες, συνειδητοποιώντας την αξία που έχει ο χρόνος όταν οι άνθρωποι έρχονται κοντά ώστε να χαλαρώσουν και να αφομοιώσουν τις προσλαμβάνουσες του περιβάλλοντος.

Οι υποστηρικτές του κινήματος τονίζουν την αξία της ζωής, όπου η εργασία δεν είναι κατ' ανάγκην προτεραιότητα, αλλά και τη σημασία που έχει το φυσικό περιβάλλον ώστε οι άνθρωποι να μπορούν να βιώνουν τον ρυθμό των εποχών. Οι αρχές της Αργής Πόλης τονίζουν και άλλα κύρια σημεία: την κατανάλωση τοπικών, εποχικών τροφίμων, τα ψώνια από τοπικές, μικρές επιχειρήσεις, καθώς και τη διατήρηση της πολιτιστικής κληρονομιάς. Με την πάροδο των ετών, το Cittaslow επεδίωξε να αποδείξει πως κάθε πόλη έχει μια μοναδική προσωπικότητα που μπορεί να διατηρηθεί και μια τοπική κοινότητα που μπορεί να δυναμώσει. Αρκεί να κόψουμε ταχύτητα.

Αυτή τη στιγμή υπάρχουν 192 πιστοποιημένες Αργές Πόλεις σε όλο τον κόσμο. Για να πιστοποιηθεί μια πόλη, πρέπει να έχει λιγότερους από 50.000 κατοίκους. Αλλά αυτό έχει αρχίσει να αλλάζει. Το Cittaslow επισημαίνει ότι τα τελευταία πέντε χρόνια παρατηρείται αυξανόμενο ενδιαφέρον από μητροπολιτικές πόλεις. Κάτι σημαντικό φυσικά είναι οι υποδομές όπως π.χ. η δημόσια συγκοινωνία. «Δεν υπάρχει αργή πόλη που δεν είναι και "έξυπνη"».

ΕΝΑ ΠΕΙΡΑΜΑ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΥ ΜΑΝΧΑΤΑΝ: Παρ' όλα αυτά ο αργός τρόπος ζωής έγκειται και στην απλοποίηση από μεριάς μας. Ο William Powers, συνεργάτης στο Ινστιτούτο της Παγκόσμιας Πολιτικής της Νέας Υόρκης, πέρασε ένα χρόνο κατεβάζοντας ταχύτητα στη ζωή του, με μια πρακτική που περιγράφεται στο βιβλίο του Νέα Αργή Πόλη. To Cittaslow και το Slow Food παρέχουν τις αρχές για το πείραμά του. Μετακόμισε σε ένα μικρότερο διαμέρισμα, μοιράζοντας πολλά από τα υπάρχοντά του. Στη συνέχεια μείωσε τις ημέρες εργασίας του από 5 σε μόλις 2 την εβδομάδα, δουλεύοντας πιο μεθοδικά. Ο καθένας από εμάς πρέπει να αναζητήσει απαντήσεις σε βασικά ερωτήματα: «Πώς μπορούμε να βρούμε ισορροπία σε έναν κόσμο που αλλάζει πιο γρήγορα από ποτέ στην ιστορία;».

ΟΙ ΜΕΓΑΛΟΥΠΟΛΕΙΣ ΔΟΚΙΜΑΖΟΥΝ: Πολλές μεγαλουπόλεις βρήκαν ξεχωριστούς τρόπους να κόψουν ταχύτητα. Η Βαρκελώνη αποφάσισε να επενδύσει στην αστική γεωργία, παρέχοντας μικρά πράσινα καταφύγια που δελεάζουν τους κατοίκους της να κόψουν ταχύτητα και να έρθουν σε επαφή με τη φύση. Το Τόκιο προέβη σε εθελοντικό blackout ηλεκτροδότησης, ώστε να μειώσει τον περιβαλλοντικό αντίκτυπο αλλά παράλληλα να αναγκάσει τους κατοίκους του να βγουν για λίγο από τη φρενίτιδα της τεχνολογίας και αντί να τσεκάρουν τα email τους να κοιτάξουν και λίγο τ’ αστέρια. Το Ντένβερ και η Νέα Υόρκη κατασκεύασαν οικονομικά μικρά διαμερίσματα ώστε οι κάτοικοι να βρίσκονται κοντά στη δουλειά τους και να μετακινούνται με ποδήλατο ή με τα πόδια.

Οι Αργές Πόλεις μάς δίνουν την ευκαιρία να κατανοήσουμε το περιβάλλον και να ξαναδούμε τα σημαντικά. Ο κύριος Powers, στην καρδιά της Νέας Υόρκης, ανακάλυψε ότι το παιχνίδι στο πάρκο κοντά στο σπίτι του είναι βάλσαμο για την ψυχή και έμαθε όλα τα ονόματα των περιστεριών που τα ταΐζει ένας συγκεκριμένος κύριος, κάθε μέρα.

εμφάνιση σχολίων