Πόση ειλικρίνεια και χιούμορ μπορεί να έχει ένα ημερολόγιο γάμου; Πολλή
ΜΙΑ ΚΟΛΛΙΑ
29 Μαρτίου 2011
ΣΕ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΛΟΙΠΟΝ ΤΟΥ «ΠΟΤΕ ΜΗΝ ΠΕΙΣ ΠΟΤΕ», θα σταθώ σε δύο τέτοια σημεία: την πράξη αυτή καθεαυτή που υποτιμούσα και την πεποίθηση ετών ότι τίποτα δεν αλλάζει με τον γάμο.
ΑΛΛΑΖΟΥΝ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ, ΑΚΟΜΗ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ, ΠΡΙΝ ΚΑΝ ΤΗΝ ΤΕΛΕΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΥΠΟΓΡΑΦΗ. Η αντίστροφη μέτρηση αρχίζει τη στιγμή της ανακοίνωσης. Η οικογένεια θα ανασκουμπωθεί, διεκδικώντας, αίφνης, διάφορα «δικαιώματα» που ποτέ πριν δεν είχε τολμήσει. Αλήθειες κεκαλυμμένες πέφτουν στο τραπέζι και πολλές ακόμη που δε γνωρίζει το κάθε μέλος. Να ξέρεις ότι όσο και να ενώνεσαι με τον άλλον, κάτι δεν θα σου έχει πει, κάτι δεν θα του πεις. Κατά συνθήκη, λευκά ψεύδη – ευτυχώς στην προκειμένη διότι τα μισά ζευγάρια δεν θα έφταναν ποτέ στην εκκλησία.
ΕΚΚΛΗΣΙΑ. ΓΙΑΤΙ ΟΧΙ ΔΗΜΑΡΧΕΙΟ; Πολλή μιζέρια αυτό το κτίριο. Μια ψυχή που είναι να βγει, ας βγει καθώς πρέπει. Όσο και άπιστος να είσαι (που πόσο να είσαι κιόλας; Γνωρίζω άπιστους που κόπτονται για τα δεινά που προκαλεί η θρησκεία, οι οποίοι επέλεξαν επίσης τον ναό του Θεού για τον γάμο τους), θα δεις ότι η ιεροτελεστία έχει μια σημασία. ‘Η έτσι μάθαμε να τη ζούμε και ακόμη δεν την έχουμε αποστραφεί τόσο ώστε να μη λειτουργεί σα «δευτέρα φύση».
ΕΤΣΙ, ΘΑ ΥΠΟΣΤΕΙΣ ΤΗΝ ΟΡΘΟΣΤΑΣΙΑ, ΑΛΛΑ ΤΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ: θα υποστείς το χειροκρότημα (γελοίο πολύ) και το ρύζι (ευτυχώς ελάχιστο). Το «δεν έχουν καμία σημασία οι τύποι» καταρρίπτεται μόνο και μόνο από τον πρωταγωνιστικό σου ρόλο. Πώς να μην τρελαθούν οι νύφες; Αναπάντεχα «σταρίζουν» γιατί το επιβάλει η περίσταση. Και θα ασχοληθούν με τον εαυτό τους και θα αργήσουν (η αγωνία προκαλεί την καθυστέρηση ακόμη και αν θες να είσαι στην ώρα σου). Πάντως, όσο λιγότερο ασχοληθείς με το να είσαι τέλεια/ος και αφεθείς στον εαυτό σου, τόσο πιο όμορφη/ος θα είσαι. Το υπογράφω.
ΕΠΙΣΗΣ, ΟΣΟ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΕΠΙΤΡΕΨΕΙΣ ΣΕ ΤΡΙΤΟΥΣ (και ιδίως συγγενείς) να ανακατευτούν στην όλη διαδικασία, τόσο καλύτερα θα πλάσεις τη στιγμή σύμφωνα με τα δικά σου θέλω. Όπως, επαναλαμβάνω στον σύντροφό μου (σε σημείο εμμονής, όπως επισημαίνει), «σε γάμους και κηδείες πηγαίνω μόνο όταν θέλω, όχι από υποχρέωση», οπότε και στη δική μου χαρά διεκδίκησα να δω μόνο όσους ήθελα πραγματικά. Την παλιά μου συμμαθήτρια και μικρή αγαπημένη φίλη που είχα χάσει χρόνια και φωτογράφιζε συνεχώς, τις φίλες ζωής και τις πιο καινούργιες φίλες καρδιάς. Το ίδιο και το έτερον ήμισυ.
ΜΕ ΜΕΓΑΛΟ ΚΟΠΟ ΚΑΤΑΦΕΡΑΜΕ ΤΟ ΣΠΑΝΙΟ: να πάμε κόντρα στο κατεστημένο και να ζήσουμε αυτό που είχαμε ονειρευτεί. Τόσο σπάνιο, που μέχρι και όσοι, απογοητευμένοι σχολίαζαν το ότι δεν τους καλέσαμε, κατέληγαν σε ένα «μπράβο ρε παιδιά, μην ακούτε κανέναν, καλά κάνατε. Μακάρι να είχαμε κάνει το ίδιο».
ΩΣ ΕΚ ΤΟΥΤΟΥ, Η ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΑΠΟ ΜΟΝΗ ΤΗΣ ΣΕ ΒΑΖΕΙ ΣΕ ΕΝΑ ΝΕΟ ΠΛΑΙΣΙΟ. Αντιμετωπίζεις εκπλήξεις, ζήλιες, φόβους, ψιλοεκβιασμούς, χαρές και ζεστασιά, δοτικότητα. Αυτά διαρκούν λίγο. Τοποθετείσαι πάντως σε μια άλλη θέση, θέση δέσμευσης. Δεν αυταπατάσαι πια, γιατί έχεις πει δυνατά ότι «ναι, αυτή είναι η επιλογή μου». Όσο και να το έλεγες πριν, δεν είχε την ίδια βαρύτητα.
ΚΑΙ ΟΣΟ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗ ΣΕ ΝΟΙΑΖΕΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ALTERNATIVE ΤΥΠΟΣ, ΥΠΟΤΑΣΣΕΣΑΙ ΣΤΟ ΓΕΝΙΚΟ ΑΙΣΘΗΜΑ. Εκείνο που διαρκεί πολύ είναι η ίδια ουσιαστική δέσμευση μιας επιλογής ζωής. Αν αυτή βαίνει καλώς, μετά από λίγο θα σταματήσουν να ασχολούνται μαζί σου. Αν όχι, ξεκινά η έτερη αντίστροφη μέτρηση. Θα σπεύσει κάθε καλοθελητής, να προσυπογράψει τους αρχικούς φόβους του για τη σχέση σου. Και εκεί πια θα συνειδητοποιήσεις, ότι πράγματι, δεν αξίζει να ασχολείσαι με τον περίγυρο. Αυτόν που διαμορφώνει καταστάσεις και λαμβάνει θέσεις σαν σε καιρό πολέμου. Get a life, λέει η νέα έκφραση. Πόσο σωστή. Μας εύχομαι τα καλύτερα για τη δική μας. Και τα καλύτερα για τη δική σας -με ή χωρίς.
Η Μια Κόλλια είναι δημοσιογράφος. Λόγω ιδιοσυγκρασίας έχει κάνει όλα τα πιθανά και απίθανα στη δημοσιογραφία από αθλητικό ρεπορτάζ ως διεύθυνση σύνταξης σε περιοδικά (Γυναίκα, ΒΗΜΑ Men, κ.α.). Τις Κυριακές απαγορεύεται να την καλέσεις στο τηλέφωνο: βλέπει Παναθηναϊκό.
εμφάνιση σχολίων