0
33
σχόλια
232
λέξεις
Α' ΠΡΟΣΩΠΟ

Το χωνευτήρι ανθρώπων και εποχών

NΙΚΟΣ ΠΑΤΡΕΛΑΚΗΣ
25 Νοεμβρίου 2014
Πατήστε στις φωτό για να τις δείτε σε μεγάλη διάσταση

ΜΕ ΤΗΝ ΑΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΛΙΓΟΥ ΧΡΟΝΟΥ, ΚΑΝΩ ΤΑΧΥΡΡΥΘΜΟ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ. Η εντροπία των αστικών δομών, ιστορία και μύθος γλυκά μπλεγμένα, ζεστά χαμόγελα, μνημονιακή φτώχεια στο διηνεκές, φίλοι που βολτάρουν αγκαζέ, μαντήλες και μπούργκες, το μέρος που της αναλογεί από τα 3 εκατομμύρια Αιγύπτια άστεγα παιδιά, κίνηση, κόρνες, έθιμα από την καρδιά της Αφρικής, το κάλεσμα του ιμάμη που ταξιδεύει στον αέρα και η προσευχή, μυρωδιές από μπαχαρικά, σκόνη και σκουπίδια, η παραλιακή, η βιβλιοθήκη, οι πέτρες του φάρου, ένα υπέροχο τραγούδι γάμου και ο Καβάφης.
Αξιώθηκα μια τέτοια πόλη, ευχαριστώ, شكرا (šukran)


Απολείπειν ο θεός Aντώνιον
Κ.Π. Καβάφης

Σαν έξαφνα, ώρα μεσάνυχτ’, ακουσθεί
αόρατος θίασος να περνά

με μουσικές εξαίσιες, με φωνές-
την τύχη σου που ενδίδει πια, τα έργα σου
που απέτυχαν, τα σχέδια της ζωής σου
που βγήκαν όλα πλάνες, μη ανωφέλετα θρηνήσεις.
Σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος,
αποχαιρέτα την, την Aλεξάνδρεια που φεύγει.
Προ πάντων να μη γελασθείς, μην πεις πως ήταν
ένα όνειρο, πως απατήθηκεν η ακοή σου·
μάταιες ελπίδες τέτοιες μην καταδεχθείς.
Σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος,
σαν που ταιριάζει σε που αξιώθηκες μια τέτοια πόλι,
πλησίασε σταθερά προς το παράθυρο,
κι άκουσε με συγκίνησιν, αλλ’ όχι
με των δειλών τα παρακάλια και παράπονα,
ως τελευταία απόλαυσι τους ήχους,
τα εξαίσια όργανα του μυστικού θιάσου,
κι αποχαιρέτα την, την Aλεξάνδρεια που χάνεις.


«Απολείπειν ο θεός Aντώνιον», Κ.Π. Καβάφης, από τα Ποιήματα 1897-1933, εκδόσεις Ίκαρος 1984. Η Αλεξάνδρεια στη Wikipedia. Η Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας: Bibliotheca Alexandrina.
εμφάνιση σχολίων