Οι Tαινίες της ΣΙΝΕΦΙΛ Εβδομάδας

ΣΙΝΕΦΙΛ Ο Εγωιστής Γίγαντας: Στα εργατικά προάστια του Μπράντφορντ, στη βόρεια Βρετανία, οι 13χρονοι φίλοι, Άρμπορ και Σουίφτι, είναι γόνοι φτωχικών οικογενειών, τις οποίες μαστίζει η ανεργία. Όταν τους αποβάλλουν από το σχολείο και ζώντας σαν ξένοι στην ίδια τους την γειτονιά, τα δύο αγόρια γνωρίζουν τον Κίτεν, έναν ρακοσυλλέκτη της περιοχής. Στην προσπάθεια τους να βγάλουν κάποια χρήματα, αλλά και να βρουν έναν σκοπό στη ζωή τους, ξεκινούν να δουλεύουν για εκείνον συλλέγοντας μεταλλικά απορρίμματα και καλώδια, χρησιμοποιώντας ένα άλογο και ένα κάρο. Ο Σουίφτι έχει φυσικό ταλέντο με τα άλογα, ενώ ο Άρμπορ προσπαθεί να μιμηθεί τον Κίτεν -με σκοπό να τον εντυπωσιάσει και να κερδίσει περισσότερα χρήματα. Ωστόσο, o Κίτεν φαίνεται να δείχνει μεγαλύτερη αδυναμία στον Σουίφτι, αφήνοντας τον Άρμπορ στο περιθώριο. Η φιλία των δύο αγοριών δοκιμάζεται, καθώς ο Άρμπορ γίνεται ολοένα και πιο άπληστος. Η ένταση κορυφώνεται οδηγώντας σε ένα τραγικό γεγονός, το οποίο θα τους μεταμορφώσει.

Βασισμένος χαλαρά στο ομότιτλο παραμύθι του Όσκαρ Γουάιλντ, Ο Εγωιστής Γίγαντας, η πρώτη δραματική ταινία μεγάλου μήκους της Κλίο Μπάρναρντ, έρχεται για να ξαναβάλει στο κινηματογραφικό παιχνίδι, το συναρπαστικό σινεμά της γηραιάς Αλβιώνας. Ένα σινεμά, που τα τελευταία χρόνια, έμοιαζε παραδομένο αμαχητί, σε mainstream crowd pleasers (Skyfall, Ο Λόγος του Βασιλιά), αγνοώντας την πολύχρονη ρεαλιστική παράδοση των λεγόμενων, Kitchen sink dramas, μιας σειράς σπουδαίων σκηνοθετών, από τον Κεν Λόουτς (ο μοναδικός που παραμένει ενεργός) και τον Μάικ Λι, μέχρι τον Σέιν Μίντοουζ (This is England). Με αναφορές, από το λογοτεχνικό σύμπαν του Ντίκενς (Όλιβερ Τουίστ, Ντέιβιντ Κόπερφιλντ), μέχρι τα Γλυκά Δεκάξι του Λόουτς και το, ακόμη άπαιχτο στη χώρα μας, Ratcatcher της Λιν Ράμσεϊ, η Μπάρναρντ, εκσυγχρονίζει αυτή τη παράδοση, με τον καλύτερο τρόπο. Το σύμπαν στο οποίο κινούνται τα δύο παιδιά είναι τρομακτικό, χτυπημένο από την ανεργία, την ανέχεια, και τη βία, σε παγωμένα σπίτια, λασπωμένες υπαίθρους, γκρίζα συνεργεία συγκομιδής καλωδίων και μετάλλων, δάση φονικών πυλώνων μεταφοράς καλωδίων ηλεκτρικού ρεύματος, υψηλής τάσης. Η ζωή πίσω από την απατηλή βιτρίνα της ευημερούσας δυτικής κοινωνίας, δεν έχει τίποτα να ζηλέψει, από τις παραγκουπόλεις της Ασίας και της Αφρικής. Από τις φαβέλες της Βραζιλίας. Οι ανθρώπινες υπάρξεις, θύματα ενός αδηφάγου συστήματος (καπιταλιστικών) αξιών, στρέφονται αναγκαστικά, η μία ενάντια στην άλλη, για να επιβιώσουν σ΄αυτή τη ζούγκλα, του ευρωπαϊκού βορρά. Ο μικρός Άρμπορ, θύμα της ίδιας του της απληστίας, θα θελήσει από παιδί να γίνει «γίγαντας». Η, Σεξπιρικού ύφους, δραματική κορύφωση του τελευταίου εικοσάλεπτου της ταινίας -ό,τι πιο σπαραχτικό έχουμε δει στο σινεμά, τα τελευταία χρόνια- θα τον προσγειώσει με τραγικό τρόπο, πίσω στο παιδί, που πραγματικά είναι, και χωρίς να του αρνηθεί την κάθαρση. Πραγματική αποκάλυψη ο μικρός Κόνερ Τσάπμαν. Δεν παίζει τον Άρμπορ. Είναι ο Άρμπορ, την κάθε στιγμή της συγκλονιστικής ερμηνείας του. Η ταινία πήρε μέρος στο 15ήμερο των Σκηνοθετών, στις περασμένες Κάννες. Της άξιζε μια θέση στο επίσημο διαγωνιστικό και πολλά, πολλά βραβεία. Η παγκόσμια κινηματογραφική κοινότητα, μοιάζει να πιάστηκε στον ύπνο. Σκηνοθεσία, σενάριο, φωτογραφία, μουσική, ερμηνείες -ακόμα και οι κάποιες μελοδραματικές κορώνες – όλα άψογα και ουσιαστικά. Υποκλινόμαστε.

Info: Ο Εγωϊστής Γίγανας (The Selfish Giant). Κοινωνική Δραματική. Αγγλία 2013. Πρεμιέρα: Πέμπτη, 13 Φεβρουαρίου. Σκηνοθεσία – Σενάριο: Κλίο Μπάρναρντ. Παίζουν: Κόνερ Τσάπμαν, Σον Τόμας, Σον Γκίλντερ, Λορέιν Άσμπερν, Σιόμπαν Φίνεραν, Ρεμπέκα Μάνλι. Διανομή: StraDa Films




Dallas Buyers Club: Ο Ρον Γούντροφ (Μάθιου ΜακΚόναχι) είναι ένας μάτσο, Τεξανός ηλεκτρολόγος και καουμπόι σε ροντέο, που διάγει έναν έκλυτο βίο χωρίς καμία έννοια για την επόμενη μέρα. Το 1985, ξαφνικά, οι γιατροί κάνουν διάγνωση ότι πάσχει από τον ιό H.I.V. και του δίνουν μόνο 30 μέρες ζωής. Όμως εκείνος, δεν είναι διατεθειμένος να δεχτεί τη θανατική ποινή. Μετά από υπερεντατική έρευνα ανακαλύπτει ότι υπάρχει έλλειψη πιστοποιημένων φαρμάκων και θεραπειών στις Ηνωμένες Πολιτείες, οπότε περνάει τα σύνορα και φτάνει Μεξικό. Παρ’ όλο που είναι ομοφοβικός, ο Ρον συνασπίζεται με έναν αναπάντεχο σύμμαχο, έναν επίσης οροθετικό τρανσέξουαλ, τον Ρέιον (Τζάρεντ Λίτο) με τον οποίο μοιράζονται το ίδιο πάθος για ζωή. Οι δυο τους -σαν γνήσιοι αμερικάνοι- διακρίνονται για το επιχειρηματικό τους πνεύμα και ιδρύουν ένα κλαμπ, όπου οι οροθετικοί έχουν πρόσβαση σε φάρμακα με μηνιαία συνδρομή. Όταν οι μεγάλες φαρμακοβιομηχανίες που προωθούν το τοξικό ΑΖΤ σαν το μοναδικό φάρμακο κατά της επιδημίας, κινούν θεούς και δαίμονες για να τον σταματήσουν, η στάση του θα γίνει πιο ιδεαλιστική και σαν αυθεντικός αμερικάνος ήρωας, θα τα βάλει μαζί τους, υπερασπιζόμενος αυτή τη φορά, το δίκιο και μια προσιτή θεραπεία, για όλους, ανεξαιρέτως, τους ασθενείς.

Όπως και στην περίπτωση του The Insider του Μάικλ Μαν, ο Καναδός σκηνοθέτης του C.R.A.Z.Y., Ζαν-Μαρκ Βαλέ, στο Dallas Buyers Club εικονογραφεί με τον τρόπο των 70’s (ρεαλισμός, καταγγελτική διάθεση, αμφιλεγόμενοι κεντρικοί χαρακτήρες με αδιαφανή κίνητρα, αμφισβήτηση κατεστημένων αξιών, κυνική διάθεση ως αποτέλεσμα καταπιεσμένης τρυφεράδας), πραγματικά γεγονότα μιας άλλης εποχής, από τα «άγνωστα» αρχεία της ιστορίας, των LGBT κινημάτων των ΗΠΑ. Στην μετά Milk εποχή και χάρη στην, κατά τόπους, αλλαγή της νομοθεσίας για τα ομοφυλόφιλα ζευγάρια, της Ομπάμα περιόδου, ήταν απλά θέμα χρόνου, να ενδιαφερθεί το mainstream χόλιγουντ, για τον αντίκτυπο που είχε η διάδοση του AIDS, στην χώρα της «ελευθερίας» και των «ίσων ευκαιριών. Η μεταμόρφωση του ήρωα, από white trash σε υπερασπιστή (και) των (LGBT) δικαιωμάτων, είναι πειστική και δεν του χαρίζεται σε τίποτε απολύτως. Ακόμη και μέχρι το τέλος, δεν γίνεται ξεκάθαρο, αν το κίνητρό του, ήταν ένας «αφελής» αμερικάνικος ιδεαλισμός ή ένα προσωπικό πείσμα. Αυτή η προσέγγιση ίσως ξενίσει μέρος των θεατών, αλλά εξυπηρετεί τέλεια το ρεαλιστικά αποστασιοποιημένο ύφος της σκηνοθετικής γραμμής. Ιδανικός ερμηνευτής, ένας αγνώριστος Μάθιου ΜακΚόναχι, ο οποίος έχασε 23 κιλά, για τον υπερβολικά απαιτητικό αυτό ρόλο. Εξίσου καλός και ο Τζάρεντ Λίτο, σ’ έναν επίσης απαιτητικό ρόλο, που καθώς φαίνεται, θα του χαρίσει (δικαίως) το Όσκαρ δεύτερου αντρικού ρόλου.

Info: Dallas Buyers Club. Δραματική Ιστορική Βιογραφία. ΗΠΑ 2013. Πρεμιέρα: Πέμπτη, 13 Φεβρουαρίου. Σκηνοθεσία: Ζαν-Μαρκ Βαλέ. Παίζουν: Μάθιου ΜακΚόνεχι, Τζάρεντ Λίτο, Τζένιφερ Γκάρνερ, Ντένις Ο’ Χέιρ, Στιβ Ζαν. Διανομή: Feelgood Entertainment




Μνημείων Άνδρες: Βασισμένο σε αληθινή ιστορία, το μεγαλύτερο κυνήγι θησαυρού της καταγεγραμμένης ιστορίας, το Μνημείων Άνδρες εξετάζει τη δράση μιας επίλεκτης «διμοιρίας» ανθρώπων (διευθυντές μουσείων, επιμελητές εκθέσεων και ιστορικοί τέχνης), οι οποίοι κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο είχαν επιφορτιστεί με μια σημαντική υποχρέωση: Να διασώσουν κλεμμένα καλλιτεχνικά αριστουργήματα από τα χέρια των Ναζί και να τα επιστρέψουν στους κατόχους τους. Οι σπουδαίοι αυτοί άνθρωποι της τέχνης μπορεί να γνωρίζουν τα πάντα για τον Μικελάντζελο, ωστόσο δείχνουν να μην έχουν την παραμικρή ιδέα για το πώς λειτουργεί ένα όπλο.

Ο, και «φιλέλλην» πλέον, Τζόρτζ Κλούνεϊ, φτιάχνει την πιο αμήχανη ταινία της καριέρας του, η οποία διστάζει ανάμεσα στη περιπέτεια και τη χαλαρή κωμωδία καταστάσεων, με αποτέλεσμα να μην πείθει σε κανένα επίπεδο, πέρα από αυτό της ιστορικής αναπαράστασης της εποχής και να σώζεται χάρη στην εμπειρία των πρωταγωνιστών της και σε κάποιες επιμέρους καλές σκηνές. Ενδιαφέρον αλλά λίγο, από έναν σταρ ηθοποιό – σκηνοθέτη, ο οποίος μας είχε δείξει μέχρι τώρα, εξαιρετικά δείγματα δουλειάς (Εξομολογήσεις Ενός Επικίνδυνου Μυαλού, Καληνύχτα και Καλή Τύχη, The Ides of March).

Info: Μνημείων Άνδρες (The Monuments Men). Ιστορική Περιπέτεια. ΗΠΑ 2014. Πρεμιέρα: Πέμπτη, 13 Φεβρουαρίου. Σκηνοθεσία: Τζορτζ Κλούνεϊ. Παίζουν: Τζ. Κλούνεϊ, Ματ Ντέιμον, Μπιλ Μάρεϊ, Τζον Γκούντμαν, Ζαν Ντιζαρντέν, Μπομπ Μπάλαμπαν, Χιου Μπόνεβιλ, Κέιτ Μπλάνσετ. Η φωτογραφία είναι του Φαίδωνα Παπαμηχαήλ. Διανομή: Odeon

εμφάνιση σχολίων